lees verhaal
Hoofdstuk 1:
“Ik ben thuis” roep ik terwijl ik ons huis binnen stap. Een huis wat de afgelopen drie jaar echt een thuis is. Een stijlvol jaren dertig huis. Het is oud maar sfeervol. De balken in het plafond, glas in lood ramen in de ruime hal. Maar ook de luxe woonkeuken waar we van alle gemakken zijn voorzien. We hebben veel verbouwd en de tuin flink aangepakt. Wat zijn we trots. Echt onze plek!
Ik ruik dat Chris alvast is begonnen met koken. “Weekend” roept Chris vanuit de keuken. Ik loop naar hem toe en geef hem een kus. Hij heeft net gedoucht zie ik. Zijn blonde haren glinsteren nog van het water en zijn felblauwe ogen stralen. Hij heeft mijn geschenk van vorige week gebruikt: ik ruik namelijk de geur van Aqua di Gio. “Zo zie ik je het liefst” zeg ik lachend. “De sexy huisman die een heerlijk geurend stoofpotje maakt”. Chris tikt mij op mijn billen. “Huisman” zegt hij plagend. “Een dagje vrij betekent niet meteen dat ik HUISMAN ben”. “Je hebt gelijk, wordt eerst mijn man maar eens” zeg ik grappend. Dan valt het stil…
We eten samen zonder veel te zeggen. Na het afruimen plof ik voor de tv en ik zap gedachteloos rond. De bel gaat en ik sta op. “Ik ga wel zegt” Chris. “Ik heb Paul gebeld, we gaan borrelen. Wacht maar niet op mij vanavond” en weg is hij.
Waarom ligt het onderwerp trouwen zo gevoelig? We zijn bijna vijf jaar samen. We hebben het fijn: een leuke job, een prachtig huis maar bovenal elkaar. Wanneer ik aankaart klaar te zijn voor de volgende stap: trouwen valt hij stil of loopt hij weg. Ik heb het een keer met mijn vriendin Fleur besproken, zij wuift het weg met koudwatervrees. Met Chris valt er niet over te praten. Misschien zijn moeder? Julia is een schat. Zij is het tegenovergestelde van alle vooroordelen over schoonmoeders. Als de kans zich voordoet gooi ik eens een balletje bij haar op. Na een poos woelen val ik eindelijk in slaap. ’s Ochtends vroeg word ik wakker. Chris ligt naast mij te snurken. Het voelt alsof ik een kater heb zonder alcohol te hebben gedronken.
Na mijn ontbijt ga ik een lekker blok wandelen. Even met mijn kop in de wind zo tussen de weilanden. Hier kan ik zo van genieten! De buitenlucht doet mij goed. Ik merk dat ik glimlach wanneer een koe mij sloom aankijkt en maar blijft kijken. Alsof zij wil zeggen: “waar maak jij je druk om”. Waarschijnlijk heeft ze gelijk. Waar maak ik mijn druk om? Chris houdt veel van mij… toch?