04 Jun 2018 07:54 door Joan
Ik heb dan zelf wel geen kinderen maar angsten om iets heel dierbaars kwijt te raken herken ik wel. Brene Brown schrijft hier een heel mooi stuk over in het boek 'de kracht van kwetsbaarheid'. Ik vind haar stukken altijd heel inspirerend en zorgt ervoor dat ik dingen wat gemakkelijker om kan denken. Misschien heb je er iets aan!
“Het is zo herkenbaar”, vertelt ze. “Op het moment dat we diep geluk ervaren, als je bijvoorbeeld staat te kijken naar je slapend kind, of als we vaststellen dat ons leven op rolletjes loopt, dan duikt die angst op dat er iets ergs zal gebeuren. Als je je op dat moment niet kunt openstellen voor dat positieve gevoel, verandert het in doem. Geluk betekent dan plots dat het slechter zal worden.” Ze herinnert zich een man die ze interviewde voor haar onderzoek. “Hij vertelde me dat hij zijn hele leven middelmatig had geleefd. Hij had erover gewaakt niet te blij te zijn, niet te triest, zo kon hij niet teleurgesteld worden. Tot hij op zijn 60ste verjaardag zijn echtgenote verliest in een auto-ongeluk. ‘Ik wist het meteen’, zei hij. ‘Ik had volop moeten genieten van de mooie momenten in mijn leven, want niets kan mij beschermen tegen wat ik nu voel.’”De conclusie? Brown: “We oefenen voortdurend voor de tragedie die komt en slaan op die manier de kwetsbaarheid, maar ook de schoonheid en het geluk dood. Als we met hart en ziel willen leven, en volop voor een gelukkig leven kiezen, moeten we volgens mijn onderzoek onder meer onze angst voor de donkere kant van het leven loslaten. Dat en gevoelens van schaamte, de behoefte aan zekerheid, de wens om gewaardeerd te worden door mensen die ons toch niet moeten, de drang naar perfectie, de neiging om functioneel te zijn, twijfelend en angstig. Maar vooral, en dat is misschien nog het moeilijkst, de drang om alles, inclusief onszelf, te controleren. “Lach, zing en dans”, lacht Brené Brown. “Ook al vind ik dat ontzettend veel gevraagd voor een academica, het staat in de onderzoeksresultaten.”