Wij waren afgelopen april 5 jaar getrouwd. Als ik denk aan onze trouwdag, dan is dat toch wel een van de mooiste dagen van mijn leven. Alles was gewoon helemaal leuk! We hebben wel een dag gehad met alles erop en eraan, maar met her en der wat kostendrukkende dingen. Een vriend van ons maakte de foto's bijvoorbeeld. De ceremoniemeesters hebben af en toe wat gefilmd. En de trouwauto kregen we cadeau van de baas van mijn man.
Mijn ouders hebben trouwens echt veel betaald, zij stonden erop. Hun trouwdag was geen topdag geweest door verschillende redenen, en ze wilden dit nog eens goed overdoen maar dan via mij
We hebben het er nog vaak over en we genieten nog steeds na. Van te voren hebben mijn man en ik ons beiden goed bedacht wat trouwen inhoudt en we leven dit ook echt na.
Toen ik nog bevriend was met mijn man wist ik dat hij geen kindjes wilde, dus toen na 5 jaar de vonk ineens heftig oversloeg, was dat wel een dingetje haha. Toen hij besefte dat hij wel kindjes wilde met mij, leek het erop dat het toch nooit zou gaan gebeuren ivm mijn ziekte. Na een aantal jaar ging het ineens beter en werd dit ook bevestigd door het ziekenhuis. Dus wij gingen zodra alle medicatie mijn lichaam verlaten had een kindje maken!
Een maand later ging hij op zijn knie voor mij, want trouwen wilden we sowieso. En hij wilde het dan ook in de "goede volgorde". Na 5,5 maand gingen we trouwen en precies 3 maanden later was ik zwanger!
Dus wat mij betreft is trouwen een volmondig ja! Maar ik vind dat per koppel en per persoon verschillend. Niet iedereen leeft en doet hetzelfde, gelukkig maar! Was anders ook zo saai