Oh Marsy wat heb ik het met jullie te doen.
Wij hebben ook een tijd gehad dat we T steeds eventjes lieten huilen en dan gingen kijken. Zoals bijvoorbeeld Elliot ook beschrijft. Ook hier was dat succesvol. Maar ook onze situatie was en is echt niet te vergelijken met die van jullie.
En ik zat al met een behuild gezicht en hartkloppingen op de bank beneden als hij zo huilde.
Nog steeds als hij huilt 's nachts schiet in compleet in de stress en kan ik niet meer ontspannen.
Ik hoop echt ZO dat het werkt bij jullie!

Ik heb dit ook gedaan.
Eerst 2 min dan 4 dan 8 dan 16 dus steeds vermenigvuldigen met 2. En heeft echt geholpen. Duurde een paar dagen maar nu kan ze wel uit zichzelf in slaap vallen.
En dan ben ik maar een loeder moeder in de ogen van sommige maar van huilen gaan ze echt niet ....

Ah jullie hebben géén idee hoe goed jullie verhalen, begrip en tips me doen op een ochtend na weer 5.30 opstaan en rotnacht. Ik zit nu in bad, man heeft me verplicht erin te gaan voordat hij naar werk vertrekt, even ontspanning. We gaan er dus sowieso zondag mee beginnen en voel me al een stuk minder loeder moeder. Wil wel nog even benadrukken dat hij ook hele goede kanten heeft. Hij kan bijvoorbeeld echt tijden alleen spelen (soms verveel ik me wel beetje als ik naar een speelcafé ga want dan teut hij gewoon een uur met dat speelgoed daar: kastje open, speel paprika erin, kastje dicht, open en repeat en ik wil niet zo’n moeder zijn die telkens op haar telefoon zit dus zit ik er voor spek en bonen naast want meespelen hoeft van hem niet haha). En hij is zo sociaal.

Hij is overdag ook mega moe. Ik hoor hem nu echt zeurderig huilen bij man, hij wordt hyperactief, gaat on in vanalles paniekerig bijten en oren trekken etc.

Dus daar heb ik ook meteen vraag over. We hebben hem nu op strak schema van 2 keer slapen, minimaal een uur per keer. Dit hebben we besloten omdat hij steeds maar half uur sliep en dat dan 3-4 keer per dag. En dan nog nachtbraken. Dan liever 2 keer ‘lang’. Dus hij gaat 3 uur na opstaan, dan 3 uur na wakker worden en dan 4 uur. Als ik naar zijn slaap tekenen kijk is hij na 1.5-2 uur na opstaan alweer moe, maar de ‘experts’ zeggen dat als je dat doet het een verlengde van de nacht wordt en hij dan ‘s middags 1 of 2 korte slaapjes doet, wat te weinig is want dan wordt hij té moe voor bedtijd en slaapt hij ook niet door. De ochtend is dus altijd stressvol want hij wordt echt strontvervelend na opstaan. Of na ontbijt eigenlijk. En soms ben ik bang dat het toch een gerelateerd is. Als hij 1 wordt en zn vaccinaties krijgt ga ik toch ook maar uitgebreide bloedtest laten doen. Allergietest was nl allemaal in orde schijnbaar.
Anyway, wat vinden jullie: zijn slaap tekenen volgen of toch beter schema aanhouden? Want doe ik de cues kan ik bijna de deur niet uit want hij slaapt ect alleen in zijn bed.

Susan, we kunnen proberen ander bedje maar ik denk dat dat het is. Maar proberen kunnen we zeker! Ik hoop ook dat verhuizing en eigen kamertje gaat werken.

En zit ook met september, dan moet ik naar Nederland en wilde hem meenemen. Maar de jetlag wordt hel! Dus weet niet of ik dat moet doen..

Sorry, jullie zijn echt even klankbord!

Ik zou zijn slaaptekenen aanhouden. Stephanie Lampe hanteert het 2-3-4 ritme. Ik merk ook dat mijn 8 maanden oude baby 's ochtends na 2 uren wakker te zijn geweest echt wel weer moe is en leg hem dan weer op bed. Als je je baby op de momenten in bed legt wanneer hij de eerste slaaptekenen vertoont (gapen, wrijven in ogen, wegkijken), schijnt hij het beste in te kunnen slapen. Als je te laat bent raken ze oververmoeid en lukt inslapen steeds moeilijker. Aldus Stephanie Lampe. Heeft volgens haar ermee te maken dat stress en oververmoeidheid voor een verhoogde cortisolspiegel zorgen, waardoor in- en doorslapen moeilijker wordt. Dat kan weer stress geven, wat weer zorgt voor een toename van het hormoon epinephrine. Dit hormoon zorgt voor een verhoogde alertheid (net even opgezocht in 'Baby in een droomritme').

Het inslapen gaat hier ook lang niet altijd even goed. Soms laat ik de jongste ook wel een paar minuten even huilen. Bij de oudste was het inslapen dramatisch. Met 13 maanden gecontroleerd laten huilen en na een paar dagen sliep hij zelf meestal in. Laten huilen is voor iedere ouder vreselijk, maar soms kun je niet anders. Veel sterkte!

Indigo: ben heel bekend met Stephanie Lampe, heb persoonlijk contact met haar gehad ook. Maar als wij 2-3-4 doen, gaat hij met zijn vroege opstaan dus om 16.30 naar bed. Dat kan echt niet, want dan is hij NOG vroeger wakker en nog steeds elk uur. We hebben het allemaal geprobeerd. Dus ze zei dat je het ook kunt aanpassen aan het kind, dus 3 uur wakker en nog eens 3 en dan 4, dan komen wij rond 18.00 naar bed uit. Dat kan net. Maar een baby van 11 maanden doet eigenlijk niet meer 3 slaapjes (ook volgens haar) en als wij hem na 2 uur naar bed brengen, wordt hij na 40 min wakker en moeten we dus toch nog hazeslaapje inpassen ergens. Het is gewoon echt net allemaal niet. Met 2 slaapjes, slaapt hij in elk geval langer dan een uur elke keer. Maar ja, wat wil je? Een zeurderig kind overdag is irritant maar als hij 's nachts zou slapen zou dat nog wel ok zijn. Maar we hebben nu dus beide.. en geen oplossing kunnen vinden nog.

Lastig, heb zo ook t antwoord niet, tis uiteindelijk toch kwestie van proberen. Wij op de leeftijd die jullie R had nooit snachts zulke grote problemen (‘gewoon’ 2 of 3 nachtvoedingen en dat was het), dus lastig vergelijken. Wel had dochter ook heel lang dat ze vrij snel alweer moe was sochtends, wij dan altijd haar signalen gevolgd en ze sliep sochtends dan ook altijd lang. Ihkv hoe beter ze uit kan rusten overdag, hoe soepeler de nachten gaan. Lukte smiddags vaak beter iets te rekken dan s ochtends. En anders zou ik toch gewoon 3 slaapjes doen evt waarvan de derde dan kort. Dan zou ie dus om 17.30/18u weer wakker zijn na 3e slaapje en doe je m 20u naar bed voor nachtslaap bijvoorbeeld.

Jetlag in sept snap ik wel dat je je daar zorgen om maakt. Maar wie weet doorbreekt dat t juist. En nu zijn jullie toch ook al snachts wakker. Dus zou t er denk ik niet om laten!

Wat een moeilijke beslissing Marsy! Ik snap heel goed dat je dit helemaal niet wilt doen maar volgens mij hebben jullie inderdaad geen andere optie omdat jullie zo kapot zijn. Gewoon maar doen dan en heel erg doorbijten denk ik. Succes!

Even snelle samenvatting hoor om te kijken of ik het goed begrijp:

Slaapsignalen volgen resulteert in 3 a 4 korte slaapjes op een dag want veel moe (en misschien te moe om ook diepe slaap te pakken).

Strak ritme volgen resulteert in 2 slaapjes op een dag. Zijn die dan dus ook langer?

Ik zou dan denk ik toch het advies wat je nu krijgt om 'm in slaap te krijgen aan houden en dus strak in schema houden. Moe is hij toch wel. En met zijn slaapsignalen en dus eigenlijk slapen op verzoek slaapt hij ook niet goed. Bovendien raak jij daarbij de controle helemaal kwijt en dat lijkt me ook niet goed. Jij moet nu even de regie in handen houden. Jij bent de volwassene die beslist wat het beste ritme is voor hem. Hopelijk geeft hij daar een beetje in mee natuurlijk.

Ter info: O zit ook al maanden op twee slaapjes en ik vind zijn ritme heel fijn. Wakker rond half 7 (hoewel hij vaak al wel wakker is maar opstaan doen we om half 7). Slaapje van 9.30 - 11.00 en slaapje van 14.00 - 15.30. Daarna wakker houden tot nachtbedtijd, dus 18.30 a 19.30. Die laatste stretch is lang en kan hij ook echt niet meer te doen zijn rond vijven maar ik breng 'm niet meer naar bed.

Dat maakt het wel lastig! Ik zou zelf kijken naar zijn slaapsignalen en hem dan, als dat nodig is, drie keer laten slapen. Het heeft hier heel lang geduurd voordat ik zijn slaapsignalen enigzins herkende. Nu nog niet altijd. Als ik hem ook maar iets te laat in bed leg, gaat het inslapen ineens een stuk moeilijker.

E slaapt vaak nog steeds 3x met haar bijna 11 mnd. Als ze smiddags vroeg wakker is haalt ze het echt niet tot 18:30u dus dan gaat ze nog even een half uurtje naar bed.
In praktijk komt het er op neer dat als ze voor 17u slaapsignalen geeft gaat ze naar bed tot 17:30u. Geeft ze de signalen na 17u dan rekken we en gaat ze iets eerder naar bed.
Als we toch 2 slaapjes doen, ondanks haar signalen voor 17u dan heeft ze echt moeite met inslapen.

Wat ontzettend zwaar voor jullie en wat dapper dat jullie dit gaan doen! Wij laten M ook af en toe huilen, dus ik vind het echt niet slecht. Naar aanleiding van de laatste posts, dacht ik wel het volgende: als je nu een paar dagen zijn slaapsignalen volgt en dan maar vroeg in de ochtend weer naar bed en vroeg naar bed voor de nacht... wellicht kan hij dan een beetje bijtanken en heeft hij dan een iets betere basis voor een strak schema?

Ik zou slaapsignalen volgen, omdat je m daarmee (ook) leert slapen. Dan gaat ie niet steeds over z’n moeheid heen en leert ie z’n melatonine volgen. Je hormonen zijn zo belangrijk bij het leren zelf in slaap vallen. Ik zou dan denk ik gewoon opstaan, aankleden, ontbijten, even spelen en bij eerste signalen weer naar bed. Zelf laten bepalen hoe lang hij dan slaapt (wel max. twee uur). Dan wakker (bv 9 uur in jullie geval) en dan kan ie er wrsch weer wat meer tegenaan en dan zou ik m na max drie uur weer op bed leggen, dus rond 12uur. Stel dat ie dan maar een uur slaapt bijv., dan zou ik m gewoon nog een powernap geven rond half 4. Hij heeft gewoon het slaappatroon van een baby (oké erger hehe), dus hij past nog helemaal niet in dat grote babyschema van 2-3-4!

Slapen doet slapen.

Wilde ik nog even als motto meegeven.

Dank lieve lieverds. Ik ga morgen maar eens een signaal slapen dagje proberen, eens kijken wat dat met zijn humeur doet en de nacht erop. Ik hou ook meer van het schema maar ik hou NOG meer van slapen ;) Het zullen ws dan wel korte slaapjes zijn telkens.

Nog 1 vraagje: hij krijgt nu vaak nog wel flessen 's nachts omdat dat soms de enige manier is om hem in slaap te krijgen. We hadden hem helemaal van de fles af 's nachts maar nu dus niet meer. Zal ik dat zondag dan ook meteen cold turkey aanpakken? Of toch nog wel fles geven dan? En zo ja, wanneer dan, want hij moet eigenlijk dan die 2 minuten huilen.

Oh en handen vrij hetzelfde, dat ook meteen dan maar doen? Zodat hij leert helemaal zelf in slaap te vallen, zonder fles dan dus en met handen vrij. Want ooit zullen die handen toch eens vrij moeten en dan kan hij ook slaapdoekje of knuffeltje pakken als hij selfsoothing leert.

Of je de flessen laat vallen zou ik laten afhangen van zijn reactie. Onze jongste werd rond twee weken geleden nog steeds huilend wakker rond 23 uur en ergens (of meerdere keren) in de nacht. Hij kreeg dan nog twee keer een fles, want dan was hij stil en ging hij gelijk weer slapen. Daar zijn we twee weken geleden cold turkey mee gestopt. We halen hem nu uit bed als hij om 23 uur wakker wordt en nemen hem bij ons in bed. Hij jammert dan ongeveer 5 minuten en valt dan weer in slaap. Dit herhaalt zich vaak rond een uur of 3/4. Als dat jammeren krijsen was geweest en als hij niet binnen 10 minuten weer in slaap was gevallen, denk ik dat ik hem toch wel weer een fles had gegeven.

Bij het inslapen zitten we naast zijn bed en houden meestal zijn handjes vast. Hij heeft dat erg nodig, bij dochter was dit ook zo. Dat ging op een gegeven moment vanzelf over. Als we niet naast zijn bed zitten schreeuwt hij het hele huis bij elkaar, doen we het wel slaapt hij meestal binnen 5-10 minuten in. Als dat niet werkt en hij erg wakker is, loop ik erbij weg totdat hij gaat huilen, dan ga ik er alsnog naast zitten en valt hij vrij vlot in slaap. Soms ga ik met hem op ons bed leggen met hem bovenop me, dan lukt het inslaap vallen bijna altijd. Maar omdat je hem zelf in slaap wilt laten vallen in zijn eigen bed zou ik dat laatste niet aanraden

Met letten op slaapsignalen heb ik nu eigenlijk ook een soort schema. Hij wordt ongeveer op dezelfde tijden wel moe. Meestal rond 7 uur wakker, rond 9 uur weer slapen. Dat eerste slaapje is mij ook heilig. Als het lukt plan ik mijn afspraken pas na 11 uur, zodat hij sowieso dat eerste slaapje in zijn bed kan doen.

Nog even een verhaaltje van mij erbij.
Wij hebben het lang niet zo pittig gehad als jullie, want ontzettend heftig zeg hey.

Maar in ieder geval, Bo had moeite met in de avond te gaan slapen, we hebben 8 maanden lang om de 5 minuten de trap op en af gerend omdat ze niet wilde gaan slapen, ondanks dat ze moe was. En dat zo'n 3-4 uur per avond, vreselijk. Ze huilde en huilde en huilde. Na 8 maanden konden we er niet meer tegen en hebben we haar laten huilen. Uiteraard na uitsluiting van pijn, ze had geen oorontsteking honger of iets anders. Het was 'gewoon' verlatingsangst. Na 5 of 10 minuten steeds terug gaan werkte averechts, dan werd het alleen maar erger. Dus na 5 minuten gingen we terug en zeiden we haar dat papa en mama op de bank beneden zaten en dat we niet meer terug kwamen.

Het huilen ging ging door merg en been. Ik zat zelf ook huilend op de bank. En dat duurde ruim een uur. En ze zeggen inderdaad dat dat 3 dagen duurt. Bij haar veel langer, ruim een maand. Het was heel zwaar maar we 'moesten' wel want we trokken het niet meer. En daarna deed ze het soms een week weer, wij in de war, de trap op en af rennen en bedenken: oja, dit doet ze en we moeten er niet in mee gaan. Dus de avond erna na 5 minuten terug, zeggen dat we niet meer komen enz. En dan was het met 1 avond voorbij.

Ook nu, nu ze bijna 2.5 is probeert ze het nog weleens. Als we beneden zijn 5 keer roepen voor een kusje, speentje wassen of wat ze maar bedenkt. Ook dan (de 2e dag, want ik trap er elke keer weer in ) kom ik nog max 1 keer en leg uit dat ze moet gaan slapen en mama beneden is.

In de nacht zijn we overigens altijd gekomen als ze wakker werd en ons riep en moest huilen. Tot 4 maanden geleden werd ze in de nacht 1 of 2 keer wakker. Ik ging dan altijd naar haar toe, dan kreeg ze een kus, stopte ik haar opnieuw in en ging ze weer slapen.

Het is niet leuk om te doen en gaat tegen je gevoel in. Maar ik snap heel goed dat jullie dit willen proberen, en veroordeel dat ook niet. Het gebeurt in dit topic gelukkig niet maar laten we elkaar wat minder proberen te veroordelen. Ik heb er zelf namelijk een heel nare reactie op gehad die ik niet fair vond. Ik wens jullie heel veel succes, en jullie doen dit voor hem ja, want hij heeft slaap nodig. En jullie ook!

Wij worstelen ook erg met slaap, maar ik denk dat onze baby meer in de normale marges valt. We zijn zelf gewoon een beetje aan het stuntelen heb ik het idee. Nouja, meer zoekende wat werkt voor onze baby. Sinds we Lampe volgen en de slaapsignalen gaat het al wel een stuk beter.

Heb nog wel een paar herkenbare dingetjes.

Wat de nachtfles betreft; wij vullen hem nu gewoon met enkel water. Wel op flestemperatuur, anders lanceert ze hem eruit. Tweederde van de tijd pikt ze dat en elke nacht zonder voeding zien wij als mooi meegenomen, zo went ze er steeds minder aan. Soms komt ze ook een nacht niet, dus ze kan wel zonder. Denk dat wij nu nog 2 keer per week wel een nachtfles maken. 's nachts willen we ook gewoon dat ze zo snel mogelijk gaat slapen en kiezen we de makkelijkste weg.

Het bewegen voordat ze gaat slapen herkennen we ook heel erg. Ze is een buikslaper, maar als we haar op de buik wegleggen kruipt ze het hele bedje door, draait een kwartslag, zit klem, stoot haar hoofd en dan is het drama, want moe was ze al.
We blijven er nu naast zitten (ze valt trouwens goed in slaap op white noise) met onze hand losjes op haar buik. Ze heeft dan wel de ruimte om lekker te gaan liggen, maar als ze om probeert te flippen houden we haar tegen. Als ze een uur slaapt wordt ze vaak even wakker om op haar buik te flippen. Als ze moppert leggen we even de telefoon met noise naast de deur. Wij blijven dus wel altijd bij haar zitten tot ze slaapt, maar dat is voor ons iets wat werkt en waar we ons prettig bij voelen.

Heel veel succes Marsy! Ik hoop dat dit de oplossing gaat zijn. Mijn jongste is/was ook een slechte slaper. Met een jaar dronk ze nog 8x per nacht bij mij. Ik ben toen gestopt met bv. Dit was helaas niet de oplossing. Inmiddels is ze bijna 3 en slaapt ze sinds een paar maanden de meeste nachten door (5/7 ongeveer). Hoe ouder ze werd hoe beter het ging. De echte oplossing was hier de diagnose peuter astma met bijbehorende medicijnen. Mijn dochter sliep echter wel altijd rustig zelf in (op fases na), maar het probleem was het wakker worden elke 45 minuten en dan weer in slaap vallen.

Wat een fijn stukje tekst Carrie, en wat rot om te lezen dat die reactie jou nog steeds is bijgebleven. Niet terecht, want je hebt echt alles gedaan wat je kon.

Ik heb Julian ook laten huilen. Ik kon ook gewoon niet meer, we waren avondenlang van 19:00 tot 23:00 met hem bezig. Continu naar boven.. uiteindelijk toen hij 10 maanden was ging mijn man voor werk naar Canada. Ik stond er dus alleen voor. Toen de eerste avond bleef ik lopen. 2e avond dacht ik (echt een vreselijke gedachtte maar wel realiteit) ik kan niet meer ik ben in staat een kussen op hem te drukken. Toen heb ik alle deuren dichtgedaan en hem laten huilen. Hij huilde en huilde en ik moest gewoon meehuilen. Uiteindelijk na ruim 1,5u stopte het, ik heb die nacht geen oog dicht gedaan door schuldgevoel, vermoeidheid, emotie alles bij elkaar. Dat nagesnik van hem, dat hete bezweette koppie.. bah narigheid. Maar het hielp. De volgende ochtend pakte ik een blij jongetje uit bed, die avond probeerde hij het paar minuutjes maar viel gewoon in slaap. Daarna ging het goed, met episodes dat we zoals Carrie zegt terugval hadden. Er is gewoon geen goed of slecht hierin. Sommige kindjes hebben die rust wel, lief gaan slapen, en sommige kindjes moeten het even bezuren. Uiteindelijk groeien kindjes van eten en slapen en van liefde van ouders die uitgerust en liefdevol kunnen zijn en blijven.

Succes Marsy, ik denk ook dat het zeker het proberen waard is. Houd moed en houd tijdens de moeilijke momenten in gedachten dat je dit in de eerste plaats voor hem doet. Ik hoop dat het snel zijn vruchten afwerpt en jullie alle drie meer slaap kunnen pakken. Heb echt met jullie te doen!

Ah Carrie, ik weet nog goed van het forum hoe pittig jullie nachten waren. Het was echt een lange adem bij I maar fijn dat het uiteindelijk toch hielp. Zo herkenbaar dat je er de eerste nacht dat ze expres spookt er weer intrapt. Gaat hier ook zo bij veel opvoedkundige dingen die ik mezelf heb voorgenomen. Als het dan een paar dagen goed gaat en daarna weer niet verval ook in mijn oude (eerste) reactie .

Ah, lief van je! Ja die raakte me toen zeker.

Teun, het waren niet de nachten maar de avonden, scheelt misschien iets. Haha ja we trappen er steeds even in he, als ze in het oude patroon vervallen? Gelukkig leren we daar ook weer van

Heftig he? Onze kraamverzorgster zei ook, stel je kunt echt niet meer tegen het huilen ga dan maar weg, leg je baby in bed en ga een stuk auto rijden of wat dan ook.

En wat ik ook nog wilde zeggen: volgens mij maakt het ook nogal verschil of je kind van zes maanden of jonger laat huilen of een kind van zes maanden of ouder. Echt zo door laten huilen, dat het bijv een uur huilt zonder dat je terugkomt, moet je bij een kind onder de zes maanden volgens wat ik heb gelezen niet doen, omdat het kind daar alleen van leert dat het helemaal alleen op de wereld is, verder niets. Jouw kind is al bijna een jaar, dat is echt zo'n verschil. Hij is al gehecht en geborgen, hij weet heel goed dat jij er voor hem bent (geweest), en hoe, dus daar hoef je je dan echt geen zorgen om te maken, hoor!

En verder: maak een plan met je man en houd je er zo veel mogelijk aan. Dat helpt als het zwaar wordt.