13 Mrt 2018 11:52 door Islandgirl
Ik heb gisteren een info avond gehad over borstvoeding. Ik hoopte dat ik daardoor wat positiever over de bv zou zijn, maar ik heb er alleen nog maar een vervelender gevoel aan over gehouden. Al mijn bezwaren werden bevestigd en ik kon er voor mezelf weinig positiefs uit halen, behalve dan dat het het beste is voor je kind.
Ik was de enige daar die niet op een roze wolk zat mbt borstvoeding en heb dat ook eerlijk aangegeven. Ik zei misschien wat rare dingen in hun ogen over hoe ik het voor me zag en daar werd dan om gelachen door iedereen en grapjes over gemaakt maar voor mij zijn het wel serieuze issues. Ik voelde me dus een beetje onbegrepen en met het antwoord 'het hoort het eenmaal bij' kan ik niets.
Mijn verstand zegt borstvoeding want ja, je wilt toch het beste voor je kind? Maar mijn gevoel zegt fles. Ik had gehoopt dat mijn gevoel hierna wat meer richting mijn verstand ging, maar het tegenovergestelde lijkt te gebeuren. Inmiddels zie ik het ook niet meer zitten om het gewoon te proberen en dan zien hoe het gaat.
Ook begonnen ze weer over 'rooming in' en weer was ik de enige die eigenlijk de baby gelijk op haar eigen kamer wil hebben. Maar dat was zielig voor de baby volgens iedereen. Ook voor de bv zou het beter zijn, wat ik op zich wel snap. Dus ik gaf aan dat mocht ik daar toch anders over denken na de bevalling, zet ik de kinderwagen naast het bed. Maar nee....... dat mocht dan overdag wel want dan zat ik er toch steeds naast (hoezo, je brengt toch geen week in bed door als je verder geen complicaties hebt?), maar 's nachts werd het sterk afgeraden omdat de zijkant niet genoeg luchtdoorlatend zou zijn. Dus ik geef aan dat een pasgeboren baby toch helemaal nog niet gaat rollen enzo. Ja nee, het advies was toch om het niet te doen.
Nou toen was ik er helemaal klaar mee en had ik nog een extra motivatie om gewoon kunstvoeding te gaan geven. Heb ik ook geen gezeur dat ik voedingssignalen mis volgens hun omdat de baby niet in mijn kamer slaapt en hoef ik ook niet voor een week een wieg aan te schaffen.
Maar ja, dan voel ik me toch een beetje een slechte moeder want je wilt toch het beste voor je kind? En zo zit ik nog steeds in een cirkel haha.
Maar goed, vannacht na de zoveelste huilbui erover, bedacht ik me dat het beste voor je kind is, een moeder die zich goed voelt. En wat wil ik mijn kind later meegeven? Dat ze moet doen waar ze zich goed bij voelt.
Mijn man heeft het liefst dat ik wel bv probeer, maar ja hij heeft makkelijk praten natuurlijk. Dus nu heb ik afgesproken met mijn man dat ik nog 1 boek lees erover dat hier ligt en als ik dan nog geen goed gevoel erbij heb, we kunstvoeding gaan doen.
Sorry, heel verhaal geworden haha maar het zit me een beetje hoog.