Ik ben overigens nog steeds hartstikke voorstander van samen slapen, zeker het eerste jaar, en zal die mening en mijn advies daarin, inclusief praktische tips, ook zeker geven naar andere ouders die problemen met het slapen hebben maar ik vind jouw bericht echt te ver gaan.

Ja ik ben ook voorstander van samen slapen. Maar goed, mijn zoon wil dat niet, ik slaap al 10 maanden niet en ben elk uur wakker dus ik als ik nog 1 keer co-slapen hoor ga ik gillen. Dat is net als broccoli opdringen aan mensen die het niet lusten. Kan ik hè-le-maal niks mee zo’n tuttebol die dat even komt verkondigen. Eet lekker zelf broccoli en laat mij met rust. Of kom met iets waar ik wel wat aan heb. Man, lijkt wel religie wat jij predikt Luenca. Grrrr.

Zou ideaal zijn als er 1 universele manier was waardoor alle kinderen perfect zouden slapen. En alle soorten groenten zouden eten en perfect zouden luisteren en....

Helaas (of eigenlijk gelukkig want ik wil graag kinderen en geen robots) is dat er niet en is voor elk kind en elke ouder een andere manier het beste hoe goed het misschien bij jouw kind werkt. En zelfs bij je eigen kinderen is het soms zelfs anders heb ik nu wel gemerkt.

Mag ik hier ook om wat tips en advies vragen?

Mijn jongste is een slechte slaper. Ze wordt elke nacht nog minimaal 2 a 3 keer wakker en wil dan een fles, anders slaapt ze niet verder. Vannacht kwam ze om 00.00, 03.00 en 05.15. De oudste slaapt ook niet door, dus inmiddels hebben we beiden wallen tot onze knieën van het slaapgebrek en heb ik erg vaak hoofdpijn, ben enorm vergeetachtig, functioneer slechter op m'n werk.
Ze heeft geen speen en duimt niet, dus we kunnen haar niet troosten met wat anders. Ze gaat rond 20.00 naar bed, wij zelf gaan vaak rond een uur of 21.00, omdat we het anders niet volhouden. Dus om 22.30 een late voeding geven lukt ons niet + eerder hielp dat ook niet.
Het CB merkte ook al voorzichtig op dat ze met haar 6 maanden geen nachtvoeding meer nodig zou hoeven hebben en zeker geen 3 flessen meer. Ik wil eigenlijk ook niet meer 3 flessen geven, ze drinkt ze ook niet allemaal op trouwens..
Heeft er iemand tips van hoe of wat, ik zit er een beetje doorheen.

Oh ik kan me voorstellen dat je er doorheen zit, dat zijn ook echt doorbroken nachten.
Is het een idee om meer af te wisselen? Dat 1 van jullie bijvoorbeeld al rond 20h naar bed gaat, samen met de jongste. Dan kan de ander dan rond 22h30 de dream feed geven en dan naar bed gaan. Als ze dan 's nachts nog een keer een voeding wil, kan de vroege slaper dat weer doen, die heeft dan al lekker wat uurtjes kunnen knorren. En dan de vroege ochtend is weer voor de dreamfeeder. Je geeft aan dat een dream feed eerder niet werkte, maar bij zo'n kleintje kan het zo snel veranderen!
Wb die nachtvoeding en het nodig hebben ervan, ik zou me daar niet teveel van aantrekken. Onze jongste kreeg geloof ik met 18 maanden nog weleens een flesje 's nachts. Dan sliep ie tenminste en wij hebben onze slaap ook hard nodig.

Believe, wij doen inmiddels de nachten om en om. Zo slaap je om de nacht iig goed. Ik ben toch wel wakker als mn man eruit gaat, maar doordat ik er zelf niet uit hoef ben ik dan minder wakker.

Denk je dat ze wel honger heeft 's nachts? Of is de fles puur als "troost"/slaapmiddel? Mocht het honger zijn dan kan ze overdag misschien iets grotere hoeveelheden eten zodat ze 's nachts minder voeding nodig heeft?
En onze jongste vind het op dit moment heel fijn om een doekje/ knuffelpopje te hebben in bed, daar kwamen ze op het kinderdagverblijf mee en dat vind hij inderdaad fijn, hij "kauwt" er op en legt hem echt tegen zijn gezichtje aan. Zoiets al geprobeerd? Omdat ze geen speentje heeft?
En ik heb een projector lampje besteld, ik heb hem nog niet binnen, dus geen idee of het werkt maar hij vind het fantastisch om naar schaduwen op het plafond te kijken, dus misschien dat dat wel voor wat rustgevende afleiding zorgt om zelf weer in slaap te vallen, wellicht voor jullie ook een idee?

Misschien heb je het allemaal al geprobeerd hoor, maar het zijn wel allemaal ideeën in de categorie, baat het niet dan schaad het niet, dus valt te proberen wellicht.

Believe, wij kregen de voeding van 10 uur maar niet afgebouwd. Tot ze een maand of 5 was heeft ze goed doorgeslapen en sindsdien vraagt ze ook in de nacht weer regelmatig om een fles. We hadden de indruk dat het niet echt honger was, maar troost, of verlichting bij keel-of tandjespijn.
Eergisteren hebben we een keer water in het flesje gedaan en dat ging goed! We hebben nu dus een flesje in de badkamer staan die we vullen met water als ze komt. Ze kan het nu ook zelf vasthouden, dus we hoeven én niet meer naar beneden om een flesje te maken, en we kunnen daarna weer meteen gaan liggen. We hopen nu natuurlijk dat dit gaat werken, maar ik zou wel willen dat ik dit eerder had bedacht.

Het boek van Lampe heb ik maar een paar bladzijden uit gelezen, maar dat gaf ons al een paar handvatten. Wij rekten naar bed brengen nog weleens omdat naar bed brengen zo'n drama was. Veel te actief, manisch, hele bed doorfietsen, huilen. Zeker dat laatste had ik heel veel moeite mee, omdat ik het gevoel had dat ik degene was die haar iets aandeed.
Eyeopener was dat baby's melatonine aanmaken zodra ze moe worden. Gaan ze dan niet slapen, dan gaan ze cortisol aanmaken. Worden ze druk en manisch van. En de slaapjes korter omdat ze gestrest gaan slapen. Ik omschrijf het nu als feiten, maar dat weet ik niet zeker, ik vond er alleen zelf wel herkenning in. Het komt er dus op neer dat je meteen bij het eerste signaal baby op bed legt, anders mis je het melatonine-tijdsframe.
Sindsdien gaat het wel iets beter, hoewel ze echt permanent verkouden lijkt nu, want eigenlijk gaat het in zijn totaal nog steeds ruk, maar wel iets minder ruk.
Gevolg is nu wel dat ze nu al, om kwart voor 6 in bed ligt, maar als dit beter is voor haar, dan gaan we daar maar in mee.

Even een vraagje over het gebruik van een slaapknuffeltje. O. heeft zo'n doekje met een speentje eraan. Vinden we prima, het biedt troost en vertrouwen en hoort bij het ritueel. Hij krijgt het alleen in bed. Zodra hij uit bed gaat, leggen we het ding in bed. So far so good.
Maar ik merk dat ie er toch wel echt aan gehecht raakt. Zo lag z'n doekje te drogen na 't wassen en z'n speentje zat even aan een ander speenkoordje maar dat was huilen huilen net zo lang tot hij z'n eigen doekje weer had.
En vannacht was ie ziek en moest ik er twee keer 's nachts uit (dat geeft verder niet, hij slaapt normaal altijd door dus er was echt iets aan de hand) maar met even een aai over de bol en het aangeven van het doekje en speentje weer in z'n mond ging 't weer. Ook prima, maar wel opvallend. Kan een kindje van deze leeftijd daar echt al zo bewust aan gehecht zijn geraakt?

En nu is hij ziek en huilt alleen maar, maar eigenlijk wil ik wel consequent blijven en dat doekje in bed houden. Doe ik daar goed aan? Hij ligt natuurlijk wel lekker knus bij mij nu. Gewoon kwestie van consequent blijven denk ik toch? Of zouden we nu al af moeten gaan bouwen met zo'n doekje of juist niet?

Ja hoor Marin, kan! Julian had met een maand of 6/7 een hondje meegepakt bij de oom en tante van zijn vader, en sindsdien onafscheidelijk. Het ding heet ook Issie, omdat wij steeds zeiden: waar issie? Dus Julian ging met een maand of 13 ook zeggen: issieeee! Julian mocht issie overal mee hoor, een speen vind ik wat anders.

E kreeg op het kdv haar knuffel mee in bed en bij ons niet. Na een week of 2 vroeg ik ernaar bij het kdv en toen gaven ze aan dat anders niet ging slapen en ze het daarom in bed hebben gegeven en dan sliep ze wel. Sinds ze dat hebben verteld heeft ze ook thuis dr knuffel nodig in bed.
Als ze verdrietig is dan word ze ook blij als ze dat ding ziet. Ze is er dus echt wel aan gehecht. Hij gaat nu dus altijd mee in bed en ze zoekt m ook regelmatig op.
Ik denk dus wel dat ze er echt aan kunnen hechten al.
Ze slaapt sowieso altijd al met speen, dat is ook echt een inslaan ding bij dr. Ik zat er van de week aan te denken wanneer we daar mee gaan afbouwen. Voorlopig niet denk ik. 'vroeger' had ik in m'n hoofd met 1 Jr maar ze gebruikt ook die echt alleen in bed dus dan vind ik het al minder erg. We kijken wel wanneer ik denk dat ze er aan toe is.

Ineens is 1 ook zo snel he, Kees. Ja de regel alleen in bed wil ik eigenlijk sowieso aan blijven houden, zowel voor speentje als knuffeltje. Die twee zitten ook aan elkaar vast dus lekker duidelijk. (hoewel een andere speen wel mag bijv in de auto of kinderwagen, maar in elk geval altijd als hij gaat slapen, speen = slapen).
Wel grappig dat ie echt ineens er aan gehecht geraakt lijkt te zijn. Dan twijfel ik direct weer of dat wel goed is, maar in bed mag dat wel gewoon toch? Nou ja mogen, mogen, dat is onze beslissing natuurlijk wat mag en niet mag.

Hoezo zou dat niet goed zijn?
Mijn zoon had een popje en daar was hij ook echt gek op. Volgens mij is het ook niet raar maar eerder normaal dat ze een knuffeltje oid hebben waar ze zich aan hechten.
Mijn zoon mocht zijn popje ook uit bed, en mijn ouders hebben hem toen eens kwijt gemaakt in de winkel. Ik vond het toen erger dan zoon zelf.

R slaapt altijd met zijn Happy Horse konijn, dat gaat echt niet zonder. Ik vind het prima, weet nog zo goed hoeveel geborgenheid mijn eigen knuffel mij vroeger gaf.

Ik zie ook geen probleem in het hebben van een knuffel/ doekje, toch fijn als ze iets hebben waar ze troost of een veilig gevoel bij hebben. S was ook al ruim voor zijn eerste verjaardag helemaal gek van zijn poepoe ( een knuffelpopje/doekje die wij poppetje noemde, dat kon hij in het begin nog niet zeggen en werd dus poepoe en is zo gebleven). We hebben er twee en elke keer als het bed verschoont wordt gaat hij ook in de was, zo slijten ze ook gelijkmatig en blijven ze gewoon fris.
In principe heeft hij poepoe ook nooit buiten het bed, maar ik ben daar niet heel streng in, als hij hem wel mee naar beneden neemt dan laat ik dat gewoon en als hij dan gaat spelen ruim ik hem op en is het ook goed. Wij hebben rond 1,5 de speen weg gehaald en vonden het voor S heel fijn dat hij dan in ieder geval poepoe nog had in zijn bedje en niet alles in 1 keer weg was. Hij had hem overigens niet bij de opvang en sliep daar ook gewoon prima.
En we nemen hem verder niet mee naar buiten of zo ( hooguit als we ergens gaan logeren, maar niet mee naar de winkel of zo omdat ik bang ben dat we hem anders kwijt raken).

Voor M heb ik nu 3 van die konijndoekjes, wel 1 voor de opvang want daar vroegen ze om. Ik weet niet of hij nu al heel specifiek aan dit doekje gehecht is maar hij vind het wel fijn om iets in zijn handjes te hebben, tegen zijn gezichtje te leggen ed, dus prima.

Grappig Marin, ik probeer juist het tegenovergestelde. Ik wil ZO graag dat R aan iets gehecht raakt zodat hij het als troost kan gebruiken maar hij is in niks geinteresseerd behalve het bijten van zijn pyama (ik geloof dat er weer tandjes komen, en ook nieuwe pyama's want hij bijt er dus doorheen grr). Ik heb mijn eigen knuffel die ik van dag 1 dat ik op de wereld was bij hem in de box liggen, ik was er echt gek op. Zou dat voor hem ook leuk vinden. Maar nope, mijn speciale ventje wil niet ;)

Waarom zou het verkeerd zijn als een kind een knuffelachtig iets heeft?

Mijn oudste is al heel vroeg gehecht geraakt aan een of ander tuttelding dat je bij Difrax flessen kreeg. Daar heb ik er toen 3 extra van besteld uit angst dat ie ‘m kwijt zou raken hij is nu 6 en slaapt er nog altijd mee.
Mijn jongste is lekker cheap ‘n easy: alle mooie knuffels interesseren hem geen zier. Hij slaapt met een hydrofiel, om het even welke.

Ik vind het niet erg in bed, maar wel erbuiten. Dat wil ik niet. Maar ik vroeg me meer af of dat op deze leeftijd dus al blijkbaar zo sterk kan werken. Blijkbaar wel dus. Ineens merk ik deze week dat ie eraan gehecht is. Voorheen als ik dat ding in de was deed, was een alternatief prima. Ik merkte het dus ineens.

Lastig Marsy, je kunt het niet afdwingen he. Maar zoals je ziet kan het ook ineens groeien. Lekker vertrouwd bij hem in bed laten liggen zou ik zeggen.

Wat maakt dat je dat niet wilt, Marin? In een eerdere post hierboven schreef je ook dat je twijfelt of het wel goed is. Wil je uitleggen waar je dan over twijfelt of waarom je dat niet wilt?

Als hij ziek is, en z’n speen en knuffel rust geven, zou ik m gewoon geven Marin. Ik doe dat wel tenminste en als ze weer beter is, leg ik dat uit. Vaak heeft ze er dan ook geen behoefte meer aan, omdat ze dan weer lekker speelt. Als je ziek bent, is alles toch te veel? Hij vindt rust bij z’n doekje/speen, dus ik denk dat je best op die behoefte kunt inspelen. Trek je straks de teugels weer gewoon wat aan. Uiteindelijk gaat hij nu ook leren dat jij de regels bepaalt, dus dat als hij weer beter is, het speentje weer in z’n bed blijft.

(Ik kan je niet quoten June)

Ik wil graag dat het een slaapassociatie blijft. Hij houdt ook erg van andere knuffels buiten het bed, maar bewust eentje in bed gelegd. Maar soms twijfel ik of ik niet te streng ben daarin. Het is nog maar zo'n klein ventje. Anderzijds weet ik dat ik gewoon écht niet wil dat hij op z'n vierde nog met een vies verlept ding buiten het bed loopt (idem dito met speen hoor, dat moeten we ook afbouwen op een gegeven moment). Nu ik door heb dat ie er toch meer aan gehecht is dan ik dacht, twijfel ik dus of het juist slim is qua geborgenheid om dat te houden of om nu al af te bouwen. Ik ben nogal van het alles wat je aanleert moet je weer afleren principe, maar een beetje vertrouwdheid mag natuurlijk wel, want dat is juist ook wel goed. Vandaar mijn overpeinzingen, ik ben graag duidelijk naar hem, ook nu al.

Dank je Geel. Ja misschien is iets meer coulance wel prima als hij ziek is.

Dat is wel zo, dat je dingen weer moet afleren, maar ik leer van Urban Naked altijd dat die tijd echt wel komt en dat je dan weer nieuwe mogelijkheden hebt om regels af te spreken. Als hij 3 is, kun je prima uitleggen dat doekje uit bed mee mocht, maar dat hij nu een grote jongen is en doekje alleen voor in bed is. Dus als je je afvraagt: ben ik te streng, en je wilt daar van ons een antwoord op, dan zeg ik: ja je bent (voor nu) te streng. Het hoort gewoon heel erg bij deze leeftijd om te hechten aan knuffeltjes en da’s alleen maar goed voor z’n ontwikkeling. En jij hebt ff pech dat het dat ene doekje is, maar zoals gezegd kun je dat later echt wel weer bijschaven. (Ik zou die speen overigens wel alleen voor bed of ziek zijn houden, ivm tanden en spraak.)

Oké, fijn, dank je voor je visie. Speen blijft sowieso in bed inderdaad. Ik ga nu die kleine wurm even uit bed plukken, kijken hoe hij zich voelt en lekker knuffelen.

Knuffelze én beterschap!