19 Feb 2018 14:53 door NerdChic
Ja hij weet wel dat het zo is hoor, en hij geeft me ook echt die ruimte daarvoor wel. Het is niet zo dat daar spanningen in zijn, helemaal niet. Maar ja hij voelt niet wat ik voel en vice versa haha.
Bij knuffelen hier is wel lastig. Ze gaat altijd naar haar papa toe, ze geeft me wel knuffels als ze me ziet of als ze weg gaat en bij slapen gaan enzo, maar het spontane daarin is er niet. Ik weet dat ik daarin ook meer kan doen, maar vind dat ook lastig omdat het eigenlijk nooit zo is geweest om dat dan opeens wel te doen. Er zijn nog genoeg punten voor mezelf om te leren hoor, en dat bedoel ik ook wel met dat ik hoop dat dat anders is wanneer ons kindje er is. Dat ik dan opener wordt naar haar ook, terwijl ik mijns inziens wel heel lief naar haar ben en er ook voor haar ben wanneer er iets is enzo, ze vind het ook leuk om samen met mij dingetjes te doen, maar zomaar een spontane knuffel gebeurt niet heel vaak. Eigenlijk wel jammer en stom van mezelf ook (ja, ik noem dat nu even stom van mezelf).
Don't let the fear of striking out keep you from playing the game!