Kreeft, echt zo gaaf dat jullie het personeelsfeest in de Librije hadden. Veel plezier alvast als je naar Tribeca gaat. Klinkt gaaf zeg, zo'n keukentafel. Dat wil ik ook echt nog wel een keer doen.
CBL, leuk dat het lekker was, maar jammer van de foutjes. Zodanig dat jullie er dus niet meer heen willen? Jammer!
Hier nog even wat fotootjes van onze lunch bij Dinner by Heston. Heston was zelf niet aanwezig in het restaurant (had ik ook niet verwacht hoor), er is een andere chef. Er is wel een aantal van Heston's iconische gerechten te krijgen, dus hij heeft er zeker wel z'n stempel op gedrukt. Zo komt overal de Tudor Rose (historisch Brits symbool) terug, in de kroonluchter, op de outfit van de bediening. Hij is voor dit menu geinspireerd door oude kookboeken en oude recepten en heeft daar z'n eigen draai aan gegeven. Op het menu stond dan ook aangegeven hoe oud het gerecht al was en uit welk kookboek dat kwam. Gezien wij zelf ook oude kookboeken verzamelen was dat wel echt heel tof.
Er was een lunchmenu voor 45 pond per persoon, wat ons echt nog wel mee viel, maar je kon ook a la carte lunchen en dan kon je echt de iconische gerechten van Heston kiezen en tja, tja, toch dat maar gedaan want hoe vaak heb je die kans nou. Hier kan je het hele menu zien voor wie geinteresseerd is:
http://www.dinnerbyheston.co.uk/menusAls voorgerecht had ik de Roast Marrowbone (beenmerg dus) met Welsh cake, slakken, piccalilli, ansjovis, nootmuskaat en ingemaakte groenten. Vooral dat knapperige cakeje met de beenmerg en ansjovis was erg lekker en de ingemaakte groenten en piccalilli ook.
M'n man had zo'n iconisch Heston gerecht, de meatfruit, kippenleverpate in de vorm van een mandarijntje met mandarijnengelei eromheen. Heel tof! We vroegen ons alleen af waarom hij niet iets eetbaars voor dat stokje heeft bedacht. Haast onHestons om daar niet iets voor te verzinnen, dan zou je haast denken dat ie dat expres niet heeft bedacht.
Mijn voorgerecht was duif met gerookte topinamboerpuree, uien en artisjokken. Ook echt zo zo zo lekker. Die smaken! Dit was wel echt een winnaar.
M'n man had een zeer smakelijk ibericovarkensvleesje.
En als toetje hadden we gekozen voor de iconische Tipsy Cake, met geroosterde ananas. Wel echt super gimicky, die ananassen hingen in de keuken (hadden we recht zicht op) aan het spit te draaien. Ze werden wel vier tot vijf uur geroosterd zei de ober. Het spit werd aangedreven door een soort uurwerk (een escapement voor wie het wat zegt, man heeft het helemaal uitgelegd), wat je dus steeds als een soort hangklok heen en weer zag bewegen. Wel echt heel vet. Als je goed kijkt zie je die Tudor Rose er ook weer in verwerkt. Mooi dat soort details!
Het toetje was dus een brioche cake doordrenkt in custard en alcohol met een stuk van die geroosterde ananas ernaast. Eerlijk? De cake was echt goddelijk lekker, maar de ananas was niet heel bijzonder. Niet die vijf uur waard, wat ons betreft.
Het tweede toetje (we hadden besloten om allebei een ander te nemen en dan samen te splitsen) was Brown Bread Icecream. Dat was echt interessant! Echt een toetje wat Christina Tosi ook in de Milkbar van Momofuku zou kunnen serveren (daar heb ik haar compost cookies gegeten bijvoorbeeld). Het was echt een hele gekke smaak, het smaakte echt naar bruin brood, dat ijs. Het was niet lekker. Maar wel interessant. Ik bleef er wel echt van eten. En het kwam samen met stukjes caramel, wat echt heel lekker erbij combineerde. Het was echt een goede hartig/zoet combinatie. Wel bijzonder!
Nou zoverre mijn bevindingen van Dinner by Heston. Nu wil ik dus helemaal naar The Fat Duck. Misschien over een paar jaar maar weer een verrassingstripje voor m'n man regelen?