Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Lotgenotencontact ervaringen?

<<

Anoniem282

Bericht 26 Jan 2018 21:41

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

-
Laatst gewijzigd door Anoniem282 op 05 Jun 2020 20:13, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 27 Jan 2018 23:34

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

Ik heb ervaring met lotgenotencontact op een ander gebied, namelijk dat van weduwe zijn. Toen ik net weduwe was ben ik lid geworden van een forum en een facebookgroep. Ik merkte dat ik behoefte had aan mensen die al meer ervaring hadden op het gebied, die me hun ervaringen konden vertellen over hoe het dan verder gaat of kan gaan. Iedereen reageert anders, maar toch, het gaf een soort houvast om te zien dat mensen nog overeind stonden, nog konden typen en meepraten.
Ik merkte al snel dat lotgenotencontact een heel lastig iets is, want echt iedereen is anders, iedereen reageert anders op de situatie. En op het ene aspect van de situatie reageert iemand misschien hetzelfde, maar op een ander aspect heel anders. Na een tijdje ben ik toen naar een lunch geweest met allemaal weduwen met kinderen onder de 18. Dat was best bijzonder maar ik voelde me een vreemde eend in de bijt, er liepen daar allemaal huilende vrouwen rond, er waren mensen bij die het allemaal niet meer zagen zitten. Ik miste heel erg de klik, ik voelde me helemaal niet zielig en hopeloos, ik voelde me verdrietig en sterk. De facebookgroep die erbij hoorde ontplofte in de jaren daarna en werd meer een soort algemene weduwengroep. Steeds meer mensen werden lid en het werd steeds meer een groep waarin vooral verdrietige en wanhopige verhalen geplaatst werden. Ik ben tijdenlang niet in die groep gaan kijken, ik werd er helemaal akelig van.
Wel kreeg ik contact met een andere weduwe die een stuk positiever was, ze ging mee met een alleenstaanden oudervakantie en daardoor begon ik er ook over te denken, ze stelde voor om samen halverwege een hotel te boeken. Op die vakantie ontmoette ik mijn man, een weduwnaar dus in feite ook een lotgenoot.

Inmiddels spiek ik heel af en toe eens op de facebookgroep en inmiddels is er ook een regiofacebookgroep, die iets minder heftig is. Ik heb niet veel behoefte aan het zieligeverhalenlotgenotencontact maar af en toe schrijf ik me in voor een lunch met weduwen en moeders van kinderen onder de 18. Ik merk dat dat voor heel af en toe fijn is, praten met mensen die het ook mee hebben gemaakt, het schept ergens ook een band, ik kom af en toe een weduwe tegen die verdrietig en sterk is in plaats van radeloos en wanhopig en daar vind ik dan toch wel wat bij, iets van het kunnen delen met een gelijkgestemde verlicht toch. Een soort gevoel van “power to the widow”. En hoe fijn is het om te kunnen lachen met gelijkgestemden over iets wat andere totaal niet zouden begrijpen.
Ik ben nu 3x naar zo’n lunch geweest in de 4,5 jaar dat A. is overleden en dat is meer dan genoeg.

Kortom, ik denk dat je zelf moet gaan onderzoeken wat lotgenotencontact je biedt en er uit proberen te halen wat je zoekt. Er is geen formule voor, het ene contact is het andere niet, het hangt ook totaal af van de personen aan de andere kant van het contact en van wat jij zoekt en nodig hebt. Ik haal er niet heel veel uit, maar heb er toch genoeg prettige ontmoetingen aan overgehouden dat ik zo heel af en toe nog mijn neus om het hoekje van het lotgenotencontact steek.
<<

Anoniem282

Bericht 28 Jan 2018 13:44

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

-
Laatst gewijzigd door Anoniem282 op 05 Jun 2020 20:13, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Lilou

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1498

Geregistreerd: 01 Sep 2013 12:29

Bericht 28 Jan 2018 14:28

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

Je hebt een (naar wat ik begrijp) heftige en misschien onverwachte diagnose gekregen die impact heeft op je verdere leven. En heel recent ook. Verwacht van jezelf niet dat je daar nu al berusting in kunt vinden, hoewel ik die behoefte begrijp. Berusting komt, in mijn ervaring, vooral met tijd. Tijd waarin ik zoveel mogelijk antwoorden verzamelde op mijn vragen, mijn opties verkende, een plan maakte. Een soort 'kennis is macht' waardoor ik het gevoel van weer de regie over mijn eigen leven hebben terug kreeg. Ik heb overigens ook begeleiding van een medisch psycholoog gehad, aan te vragen via je behandelend arts. Vond ik, ondanks dat ik daar heel lang over geaarzeld heb, heel prettig. Misschien een overweging waard.
♥️ N. juli 2014
♥️ L. maart 2016
<<

Anoniem282

Bericht 28 Jan 2018 15:15

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

-
Laatst gewijzigd door Anoniem282 op 05 Jun 2020 20:13, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem278

Bericht 28 Jan 2018 15:18

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

Ik heb ook contact met de medisch psycholoog, in mijn ziekenhuis is dat gebruikelijk bij ernstige diagnoses. Die weet ook veel over praktische zaken, zoals bv dat het kopen van een woning lastiger wordt en waar je qua verzekeringen rekening mee kunt houden en aan moet denken.
Dat vond ik wel prettig, al heb ik er dan weer niks aan wat betreft het emotionele stuk maar daarin sluit ik me wel aan bij Lilou, dat heeft ook wel gewoon tijd nodig.
<<

Anoniem282

Bericht 28 Jan 2018 15:27

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

-
Laatst gewijzigd door Anoniem282 op 05 Jun 2020 20:14, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem302

Bericht 29 Jan 2018 13:34

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

Hoi,

Mijn zoon heeft het panayatopolous syndroom. ( ernstige epileptische aanvallen) Omdat ik hier niet mee om wist te gaan. De impact was zo groot voor mij en durfde hem geen seconde meer alleen te laten, heb ik me aangemeld bij een lotgenoten forum.
Ik zelf ben ook aangesloten bij een forum m.b.t gilles de la tourette omdat zowel ik als mijn zoon dat heeft. Puur om mijn omgeving er niet telkens mee te belasten en ook eens te horen van anderen hoe ze met bepaalde situaties omgaan.
Mag ik vragen welke diagnose jij te horen hebt gekregen? Ik wens je in ieder geval sterkte en je kunt je altijd weer afmelden van een lotgenoten forum. Ik ben hier al een paar jaar lid maar sinds vandaag weer een beetje actief omdat ik er een tijd lang geen puf/ zin in had.
<<

Anoniem282

Bericht 29 Jan 2018 16:18

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

-
Laatst gewijzigd door Anoniem282 op 05 Jun 2020 20:14, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem302

Bericht 01 Feb 2018 11:34

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

Dank je wel. Mijn zoon is inmiddels 3 jaar toevalsvrij en het gaat wat zijn epilepsie betreft , gelukkig goed!
Ik begrijp dat je voorzichtig bent op internet . Het is geen nieuwsgierigheid , het is van mij uit oprechte belangstelling , maar alle begrip! Ik hoop wel dat het behandelbaar is . Ik wens je alle goeds!
<<

Anoniem282

Bericht 01 Feb 2018 20:05

Re: Lotgenotencontact ervaringen?

-
Vorige

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers