15 Jan 2018 16:36 door Suus
Ik vond weeen ook echt heel pijnlijk, maar kan het gevoel niet meer terughalen.
Bij de eerste zat ik in het ziekenhuis, klaar om ingeleid te worden, maar er waren geen verloskamers en ik was niet spoed genoeg. Ik had de hele dag al pijnlijke weeen, nog niet heel regelmatig, maar ik moest ze wel echt wegpuffen, maar volgens de verpleegkundige waren het echt geen weeen, want ze zag ze niet op de monitor. Toen er 's avonds eindelijk een verloskamer vrij was, had ik al 7 cm ontsluiting, wat nou geen weeen. De laatste centimeters duurden ook echt nog een paar uur en de laatste halve cm was echt het ergst. Ik had persweeen, maar dat laatste randje verdween maar niet. Het voelde echt elke wee alsof ik de baby niet meer binnen kon houden, maar ik mocht maar niet persen. Ik vond het zo erg dat ik steeds alleen gelaten werd door het medisch personeel. Ze hadden het druk, maar het duurde me steeds veel te lang voor ze terugkwamen, omdat ik echt het gevoel had dat het misging. Toen ik eindelijk mocht persen was dat zo'n opluchting, dat is het enige dat ik me herinner daarvan, ik was blij en een kwartier later was ze er.
Ik zei direct na de bevalling al dat ik dit echt nooit meer wilde doen. Ik vond het echt verschrikkelijk. Maar ik werd toch weer zwanger en waar ik er bij de eerste heel onbevangen inging, zag ik nu enorm op tegen de bevalling. Ik ben wel naar een ander ziekenhuis gegaan en hier voelde de begeleiding al veel beter.
Ook deze keer werd ik ingeleid, maar er werd gewoon goed naar mij geluisterd en ik voelde me serieus genomen (in tegenstelling tot de eerste keer). Als ik niet wilde dat het infuus werd opgehoogd dan gebeurde dat niet. De weeen waren eerst pijnlijk, maar heel goed te doen. Na een uur of 3 viel het met wel tegen dat ik nog maar 3 cm ontsluiting had. Ze wilden het infuus ophogen, maar ik had het gevoel dat het niet nodig was en gelukkig maar. Hierna kwamen de weeen ineens veel sneller achter elkaar en ik had echt moeite om rustig te blijven. Een uur later mocht ik persen en na 6 minuten was hij er.
Ik denk dat beide bevallingen qua pijn niet van elkaar verschilden, maar op de tweede kijk ik veel beter terug en na deze bevalling durf ik een derde ook nog wel aan. Maar het bevallen zelf is echt niet mijn hobby.
26 september 2013
30 december 2015
11 juni 2019