12 Jan 2018 10:09 door Brooke
Heel anders dan ik me had voorgesteld.. Ik bedoel je gaat er niet vanuit dat je een kindje op de wereld zet, die lichamelijk zwaar beperkt is in haar doen en laten. Dus in dat opzicht is het dus heel erg anders dan ik me had voorgesteld. Niet rennen, hollen en naar een grote speeltuin of alle uitstapjes eens doen. Nee, plannen, plannen, plannen en uitzoeken of dit of dat wel kan.
In een ander opzicht heeft het zeker mijn leven verrijkt. Het is zwaar ja, daar kom ik eerlijk voor uit, maar dat is niet zo gek met alle verzorging die onze dochter nodig heeft en met alle afspraken, telkens (voorheen naar revalidatiecentrum) naar school voor revalidatie en gesprekken en regelmatig druk met administratie en machtigingen etc. Dat is heel pittig, ook omdat ik daardoor gedwongen ben om in de avonduren te werken. Een van ons zal fulltime moeten werken om rond te komen, dus deze zorg verdelen gaat gewoon niet. Andere kant heeft het mij uiteindelijk een stuk rustiger gemaakt. Ik maak me minder snel druk om onbelangrijke dingen, ik ben een stuk relaxter voor mezelf geworden en ik heb een grotere mond gekregen. Tja in dit wereldje moet je wel. Maar ik geniet enorm van mijn dochter. Verzorg haar met alle liefde en we krijgen er ook veel liefde voor terug. Die liefde kan je niet omschrijven, maar denk wel dat ik echt een enorme stevige band heb met mijn dochter, we zijn heel close samen, misschien ook omdat ze juist veel verzorging ook nodig heeft.
Daarnaast merk ik ook dat ik haar mis als ze uit logeren is bij het logeerhuis, na een tijdje mis ik haar wel. Het is dan net of er een deel van mij mist, ik niet compleet ben zonder haar. En natuurlijk geniet ik ook van de momenten dat ik haar even niet om handen heb.
Al met al ervaar ik het moederschap positief, vooral de eerste jaren is het heel erg zwaar geweest en heb echt voor mijn geluk moeten vechten, maar dat is helemaal goed gekomen en nu ben ik zwanger van ons 2e kindje, wat ik echt nooit had verwacht dat er ruimte voor zou zijn, zowel in ons gezin als in mijn hoofd. Ik denk ook echt dat ons tweede kindje, ervan uitgaande dat het goed blijft gaan, ons leven nog meer verrijkt en ook het leven van mij dochter.