Nou, intussen zijn we weer thuis van deze vakantie dus ik zal even vertellen hoe het bevallen is om zo lang op vakantie te gaan zonder m'n kindje. Uiteindelijk zijn we dus 12 dagen weggeweest en met halen en brengen erbij gerekend hebben we hem dus 14 dagen niet gezien. Echt lang! Ik vond het ook wel lang hoor, en heb hem zeker wel gemist maar niet op een manier dat het verdrietig was. Natuurlijk miste ik hem wel, maar meer dat ik er na een week wel naar uit keek 'm weer even te zien, te knuffelen en z'n stemmetje te horen. M'n man had hetzelfde na een week, toen zeiden we dat echt tegen elkaar. Maar gelukkig geen vreselijke heimwee naar hem of huis van onze kant. Ik kon ook echt zijn schema even los laten, even niet op slaapjes en voedingsmomenten leven.
Wat ik zelf echt heel fijn vond om te merken is dat we echt daadwerkelijk dingen hebben gedaan die we niet met een kind of niet makkelijk met een kind hadden kunnen doen. Natuurlijk hebben we 'm wel vaker meegenomen naar wijngaarden en restaurants en ook een dag in Valencia met vrienden kan prima (al eerder gedaan met hem erbij) maar het is tóch anders. Voor m'n gevoel hebben we echt dingen gedaan die heel goed konden zonder kind nu. Het was het dus waard, dat vind ik het allerfijnste en belangrijkste om te merken.
En qua relatie. Ja jeetje. Het is echt anders weer even zonder kind. Helemaal niet onwennig gelukkig en toch wel duidelijk dat dit echt heeel goed voor ons was. Ik merk echt verschil. Niet dat het niet goed ging ofzo, maar ikzelf heb het echt als enorm prettig ervaren om na een jaar heel intensief als gezin te leven, even een soort afstand te kunnen nemen en echt weer even samen te kunnen zijn. Het heeft ons echt goed gedaan als stel. Dat weet ik zeker.
Ook voor mezelf en mijn rust heeft het echt goed gedaan. Heerlijk echt even verstand op nul, met dat eerste kopje koffie van de dag over de zee uitkijken, rust. Ik had onderstaande foto al geplaatst in een ander topic maar hier nog eens. Ik was echt zó moe voor de vakantie, wallen en al. Nou ben ik helaas op vakantie ook ziek geweest maar verder ben ik wel echt tot rust gekomen. Dat was met hem toch anders geweest. Natuurlijk heb ik op de bovenste twee foto's (vóór vakantie) geen make up op en op de onderste foto's wel make up op, maar je ziet ook wel echt dat m'n huid beter is. Ik vond dat een leuk experiment, iets wat dus echt klopt, rust en ontspanning doet de mens echt goed.
En dan natuurlijk Ollie, hoe hij het heeft gehad bij m'n moeder. Schijnbaar echt super. M'n moeder vond het heerlijk, ze heeft er echt van genoten en vindt hem zo makkelijk, dat helpt natuurlijk ook enorm. Hij heeft daar heerlijk kunnen spelen en m'n moeder en stiefvader hebben leuke dingen met 'm gedaan. Ook zo lief dat m'n stiefvader helemaal weg van hem is. Hij ziet hem echt als zijn kleinzoon. Zo waardevol.
We hebben elke dag wel even contact gehad met m'n moeder, stuurde ze wat fotootjes door. En één keertje face time, maar dat snapte hij niet zo goed, toen ging hij steeds gekke geluidjes maken en weg kruipen, denk dat hij het maar gek vond.
Al met al is het ons dus echt goed bevallen (zalig!). Het scheelt enorm dat we zo'n fijn en vertrouwd netwerk achter de hand hebben, dat realiseren we ons ook echt heel goed. Ik wil ook helemaal niet pleiten dat iedereen dit nu moet doen, maar áls je er behoefte aan hebt en het kán (qua financiën, vakantiedagen, oppas netwerk), dan kan het echt heerlijk zijn. Vonden wij in elk geval wel! Maaaaar.... Oh wat was het fijn thuis komen en dat blonde ventje weer knuffelen. En hij zegt mamamama!