Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Depressie of toch een burn-out?

<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 19 Jul 2017 14:17

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nou, I did it. Ik heb vandaag op mijn werk gezegd dat ik definitief niet doorga. Ik voel me nu wel verdrietig, tijdens het gesprek vertelde mijn leidinggevende dat ze grote plannen met me had gehad, dat ze me in de toekomst naar de backoffice had willen laten doorstromen.
Superlief en een groot compliment, maar het maakte het wel allemaal nog een slagje moeilijker. Ik sta echt achter mijn beslissing, maar in de auto naar huis (moest een ochtend werken) kon ik wel huilen om wat ik hier had kunnen hebben en nu dus 'kwijt' ben. Dat ik nu allerlei mooie kansen misloop. Want de backoffice, dat had ik echt wel leuk gevonden, en dat is ook minder onregelmatig allemaal. Maar ik weet ook zeker dat ik dat voorlopig ook niet aankan en wil. Dat ik nu echt aan mijn eigen gezondheid en geluk moet gaan werken en niet aan mijn carrière.

Kortom, ik had gehoopt op een opluchting maar nu heb ik het er eigenlijk toch wel heel moeilijk mee. Het voelt alsof ik veel meer in mijn mars heb dan ik zelf aan kan. En van die dingen benutten die ik in mijn mars heb voel ik me echt heel goed, maar de energie om dat te doen die is er niet en ik vraag me af of die er ooit nog wel komt. Ik ben al zo lang steeds teruggefloten door mijn eigen lijf en energie. Ik word er stikverdrietig van als ik daar aan denk.

Maar de keuze om te stoppen an sich om dit nu te doen, mezelf die tijd en ruimte te gunnen, daar sta ik nog steeds achter.
<<

Anoniem222

Bericht 20 Jul 2017 06:30

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ah wat rot Pompoen. En ook een mooi compliment. Maar wie weet wat er allemaal mogelijk is in de toekomst als het weer beter gaat. Sterkte!
<<

Teun

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8451

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:59

Bericht 20 Jul 2017 06:57

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ah lieve Pompoen, wat een klotebeslissing. Neem je rust en de tijd om te zoeken naar de voor jou goede en gezonde balans tussen uitdaging en ruimte.
♥ feb 2016
♥ ♥ juli 2018
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 20 Jul 2017 12:33

Re: Depressie of toch een burn-out?

Thanks dames. Ik ga voor nu maar gewoon teren op dat compliment. Ik weet nu dat ik het kan, dat ik in staat ben te werken, dat ik het naar mijn zin kan hebben met werken en dat mijn leidingevende dan blijkbaar ook nog eens heel tevreden is. Allemaal dingen waar ik over twijfelde.
En ik zie ook dat ik veel geleerd heb de afgelopen jaren. Ik ben veel beter in staat om te voelen en te zien hoe ik me echt voel en daar actie op te ondernemen waar nodig. En dat is wat ik nu gedaan heb.
Mijn collega's heb ik het vandaag verteld, ze bleven allemaal maar zeggen dat ze het dapper vonden.
En toen realiseerde ik me dat ik het echt wel goed heb gedaan. Ik heb gegeven wat ik kon, maar ben ook lief geweest voor mezelf door een grens te trekken. Als het aan mijn leidinggevende was geweest dan was ik doorgegaan, met minder uren en minder onregelmatigheid, maar dan had ik dus ook die grens weer opgerekt.
<<

Parisienne

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3787

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:55

Bericht 20 Jul 2017 21:13

Re: Depressie of toch een burn-out?

Lieve Pompoen, ik reageer later even uitgebreider. Voor nu wil ik even zeggen dat ik vind dat je een dappere beslissing hebt genomen!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 09 Jan 2018 09:33

Re: Depressie of toch een burn-out?

Inmiddels ben ik alweer een hele tijd thuis (5,5 maand), tussendoor ging ik trouwen, superleuk, fijne afleiding, hoewel het me mega veel energie kostte. En eigenlijk zit ik sinds de bruiloft weer in een mega dip.
Ik heb langzamerhand toch meer het gevoel dat ik met een depressie worstel. Ik ben zo moe en prikkelbaar, regelmatig somber, maak me druk om alles en voel me waardeloos. Of zit die burn out toch dieper dan gedacht?
Het gaat niet slecht, ik durf nog seeds te zeggen dat het vast wel weer beter wordt.
Maar ondertussen zie ik tegen alles op. Tegen de verjaardag van man en kind dit weekend, tegen het kinderfeestje, tegen de emdr therapie die deze week start, tegen het reintegratietraject vanuit het uwv, tegen de vaatwasser uitruimen, koken, iets met de kinderen doen. Bah, het zou fijn zijn als ik me eindelijk eens wat beter zou voelen.
Ook voor mijn man, die zei een paar dagen terug in tranen dat hij me nodig had. Waarop ik in paniek raakte want ik kan dat nu niet. De volgende dag kreeg ik een soort mega griepachtige verschijnselen met verhoging en overal pijn en kon ik alleen nog maar liggen sn daarna 11 uur slapen. Arme man. En hij is nog wel zo lief voor me, neemt super veel dingen over. Hij runt bijna het hele huishouden in zijn eentje. Brengt de kinderen naar school, haalt ze van de opvang, draait wassen, vouwt ze op, regelt de boodschappen, ruimt de vaatwasser in en uit en ga zo maar door.
Voor hem en de kindjes zou het ook gewoon zo fijn zijn als het eens over ging.
Maar ondertussen probeer ik het ook te accepteren, het is gewoon zo, het mag kut zijn, ik mag moe zijn.
En wat dat betreft is mijn man ook een hele steun. Laatst kon ik niets meer in huis want ik had ‘s ochtends gewandeld met de buurvrouw en ergens scones gegeten. Dat was heel gezellig maar daarna was ik kapot.
Zegt mijn lieve vent: “geeft niet, je hebt iets leuks gedaan dat is belangrijk”.
<<

MissBitchy

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2197

Geregistreerd: 01 Sep 2013 17:49

Bericht 09 Jan 2018 10:35

Re: Depressie of toch een burn-out?

Wat vervelend voor je, dikke knuffel!
Maar wat fijn dat je zoveel steun hebt aan je man, kan hij niet even met die van mij gaan praten...?

Je zit ‘al’ 5,5 maand thuis schrijf je. Nee, je zit ‘nog maar’ 5,5 maand thuis. Herstellen van een burn-out duurt doorgaans minimaal, lees minimaal, minstens zo lang als dat je erover gedaan hebt om erin te komen.
En dat klinkt misschien niet hoopvol, maar probeer je ook daarin te berusten; voel je dus niet bezwaard en misschien wel opgejaagd dat je je alweer wat beter zou moeten voelen.

En uit ervaring: toen ik dacht dat ik heeeeeele kleine stapjes vooruit was gegaan, was het in ene (zonder aanleiding) uit het niets BAM! Dikke vette terugval, waarin ik echt dacht dat ik op z’n minst depressief was en misschien toch maar aan de medicatie moest.
Uiteindelijk toch weer met kleine stapjes opgekrabbeld en nu kan ik na bijna 10 maanden zeggen dat ik echt weer de goede kant op ga en vaker goede dan slechte dagen heb.
<<

Feline

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4488

Geregistreerd: 11 Sep 2013 17:02

Bericht 09 Jan 2018 11:53

Re: Depressie of toch een burn-out?

Lieve Pompoen, wat vervelend om te lezen dat je je zo verdrietig voelt. En wat fijn dat je man zo'n goede steun is. Ik heb geen ervaring met burn outs/depressies maar misschien kun je elke dag 's avonds opschrijven wat je gedaan hebt? Dan kun je trots zijn op de dingen die je die dag wel bereikt hebt (en ja, daar valt de vaatwasser uitruimen ook onder) en heeft je man ook iets wat meer tastbaar is zodat hij zijn begrip kan blijven behouden? Geen idee of dit al te pittig voor je is trouwens.

Veel sterkte!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 09 Jan 2018 13:43

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik word al zenuwachtig van het idee Feline! Haha, erg he. Maar het lukt me wel steeds beter om tevreden te zijn met wat er wel lukt. En mijn man, die heeft gewoon af en toe een inzinking, met name als hij zelf ook erg moe is. Dat mag natuurlijk ook gewoon. We kunnen er gelukkig goed over praten, we hebben samen zitten huilen (hij huilt bijna nooit) en ik heb gezegd dat ik het ook niet eerlijk voor hem vond. Ik kan ook steeds beter lief zijn voor mezelf en voel me er minder schuldig over. Ik word alleen af en toe zó wanhopig er van dat het maar niet over gaat.

MissBitchy, ja misschien heb je gelijk, ik ben er gewoon nooit helemaal van overtuigd geraakt dat het een burn out is. Ook niet dat het een depressie is trouwens. Denk ook dat het van allebei wat is misschien. Maar doordat het beestje geen naam heeft vind ik het soms moeilijk om mee om te gaan.
Het is ook niet de somberheid die overheerst maar de vermoeidheid, de prikkelbaarheid en het overal tegenop zien. Moedeloos word ik er van.
Ik denk dat mijn man jouw man niet kan overtuigen MB, hij heeft het gewoon heel erg in zich dat hij voor mensen zorgt. Hij kan echt een botte hork zijn, ook tegen zijn werknemers, maar als er écht iets is gaat hij voor ze (en voor mij) door het vuur en doe hij alles om te helpen. Hij heeft een keer een werkneemster gebeld waarover anderen zich zorgen maakten en dat uitgesproken, die brak en toen heeft hij gelijk een psycholoog voor haar geregeld en haar gezegd dat ze thuis moest blijven als ze dat nodig had. Dat is wel tekenend voor hem.
Denk niet dat dat iets is wat je kunt leren jammer genoeg. Het zou fijn zijn he als alle mannen zo ondersteunend waren.

Overigens heeft hij wel veel gehad aan een link die ik hem stuurde voor partners van depressieve mensen, het was voor hem heel erg herkenbaar en het maakte hem minder gefrustreerd doordat hij beter begreep hoe het in zijn werk ging.

De laatste tijd heb ik af en toe enorm behoefte om weg te gaan, neem mij maar op in een kliniek denk ik de ene dag, de andere dag denk ik, ik moet naar de zon, lekker weg hier en niets hoeven, een andere dag denk ik weer dat ik gewoon een weekend weg aan zee boek in mijn uppie, of naar een kuuroord ga om me helemaal te laten verwennen. Maar ik weet niet of het wat oplost en bij het idee het echt te doen word ik weer zenuwachtig. Schiet ook niet op. Zou er zoiets bestaan, ene plek waar je een week verzorgd wordt en in de watten gelegd wordt om te herstellen van je Burn out?
<<

Anoniem278

Bericht 09 Jan 2018 14:31

Re: Depressie of toch een burn-out?

<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 09 Jan 2018 17:27

Re: Depressie of toch een burn-out?

Krijg gelijk alweer de zenuwen haha. Hopeloos dit.
Maar thanks, ik houd het in mijn achterhoofd, dat het bestaat in elk geval.
<<

Anoniem257

Bericht 10 Jan 2018 00:24

Re: Depressie of toch een burn-out?

.
Laatst gewijzigd door Anoniem257 op 15 Jan 2018 15:24, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 10 Jan 2018 00:40

Re: Depressie of toch een burn-out?

Vervelend, zo’n tijd al. Wat zijn jouw klachten? Hoe ben je er achter gekomen?
<<

Anoniem255

Bericht 14 Jan 2018 21:31

Re: Depressie of toch een burn-out?

Pompoen,

Ik heb niet het hele topic gelezen maar kom je bij een psycholoog?
Mijn man heeft namelijk beide (gehad) tegelijkertijd. Het ligt ontzettend dicht bij elkaar en je kunt het dus tegelijkertijd hebben. De symptomen lijken enorm veel op elkaar waardoor het moeilijk is om het 1 uit te sluiten.

Ik wens je heel veel sterkte. Het is moeilijk en het zal écht wel een tijd gaan duren maar het komt goed. Met ups en downs en wellicht zul je er altijd aan moeten blijven werken maar er komt een tijd dat je ineens denkt: wat heb ik me vandaag goed gevoeld. Echt!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 15 Jan 2018 14:20

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ja, ik loop bij een psychotherapeut. Hij denkt dat ik dus of een burn-out heb of een depressie door overbelasting. Het ligt inderdaad heel dicht bij elkaar. Ik doe het er maar mee.

Ik heb me voorgenomen om elke dag een stukje te wandelen. Ik wil altijd gelijk een uur, maar ik heb besloten dat als ik elke dag een stukje om ga dat goed genoeg is. En dan is een wandelingetje van 15 minuten dat dus ook, maar dan kom ik in ieder geval in beweging. Vandaag is het pestweer maar ik ben toch met een paraplu door de regen gaan banjeren en dat was best lekker.

En ik ben weer begonnen met zangles. Hele lieve lerares, precies wat ik nu nodig heb, dus heb wel zin in de volgende keer, al blijft zingen altijd spannend.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 17 Jan 2018 12:06

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik was vandaag bij mijn psychotherapeut, hij heeft vandaag gezegd dat ik een depressie heb. Hij vindt wel dat ik het eigenlijk heel goed doe, ik ben behoorlijk stabiel, houd me redelijk staande en doe het best goed in zorgen dat de depressie niet erger wordt. Er zijn wel dingen waar ik echt aan moet gaan werken die volgens hem deels ook voor de depressie zorgen. Ik vind het heel erg moeilijk mijn emoties toe te laten en te uiten naar anderen. Ik zal nooit een vriendin bellen om mijn hart te luchten, soms bel ik mijn man, maar zelfs bij mijn man vindt ik het moeilijk. Ik blijf mezelf een last voor anderen voelen wat maakt dat ik er grote moeite mee heb dingen te delen. Ik draag een heleboel verdriet met me mee. Ik heb nu EMDR en daar komt dat verdriet heel voorzichtig voor het eerst naar buiten. Verdriet over mijn jeugd, over hoe onveilig die voelde (en was) en hoe alleen ik was en hoe niemand zag hoe hard er hulp nodig was in ons gezin.
<<

Feline

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4488

Geregistreerd: 11 Sep 2013 17:02

Bericht 17 Jan 2018 12:29

Re: Depressie of toch een burn-out?

Hoe voel je je nu bij die diagnose Pompoen?

Ik herken veel in je verhaal wat betreft het emoties uiten naar anderen. Ik denk dat het bij mij komt doordat ik altijd ziek ben geweest en zoveel gevraagd heb van iedereen dat ik nu alleen maar leuk wil zijn en geen last meer. Ik huil ook altijd alleen maar omdat het nu niet zo goed met me gaat probeer ik er nu meer open over te zijn bij vrienden en het verbaasd me hoeveel mensen er eigenlijk lief voor me zijn. Zat vanochtend ook alweer te huilen omdat de vriendin van één van mijn beste vrienden allerlei vacatures en tips doorstuurde, dat vind ik oprecht zó lief!

Wat betreft het wandelen, is er misschien een hond die je gezellig mee kan nemen? Dan houd je het wellicht wat beter vol en een hond geeft mij altijd heel veel blijdschap met hun ontembare enthousiasme.

Heel veel succes!
<<

Fiederilsje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6516

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:44

Bericht 17 Jan 2018 16:00

Re: Depressie of toch een burn-out?

Oooh Pompoen, ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen. Ik kijk er heel erg naar uit om je binnenkort te zien. En dat van het emoties tonen is heel herkenbaar. Ik kan m’n emoties wel vertellen, maar het uiten is een ding.
L2014 & H2017
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 17 Jan 2018 22:48

Re: Depressie of toch een burn-out?

@Feline, Eigenlijk wist ik het al, maar ben ergens ook wel blij dat het een naam heeft. Het maakt dat ik ergens ook weer beter kan accepteren dat ik me zo voel als ik me voel, dat ik geen aansteller ben. Maar ik vind mezelf eigenlijk sowieso maar een aansteller.
Lijkt me een plausibele verklaring Feline, maar ik lees de laatste tijd ook veel onzekerheid in je verhalen, kan het niet daar ook mee te maken hebben? Dat je jezelf dat ook niet helemaal waard vindt of zo?
Ik merk dat het best eenzaam is, als ik terug denk aan de periode dat A. ziek was en overleed, ik schreef er wel over en deelde wel eens wat in een app, maar ik heb nooit op iemands schouder uitgehuild, nooit iemand opgebeld omdat ik mijn ei kwijt moest. Ik schreef mijn blogs meestal als ik me eenzaam voelde in de nacht, maar overdag was het niet veel beter. En er waren mensen die er écht voor me waren, Prosecco van ‘t forum hier bijvoorbeeld stond regelmatig op de stoep om even te checken hoe het me ging. Zó lief! Maar ik durfde me nooit echt te openen, ik durfde mijn verdriet niet te laten zien. En dat is dan een mega grote heftige gebeurtenis, maar zo doe ik het met alles. Volgens mij zit er zo’n enorme berg verdriet in mij. Klinkt heel dramatisch en ongelukkig maar dat ben ik niet, ‘t is alleen denk ik niet mogelijk nog veel langer zo door te leven. Mijn opslagtankje is gewoon echt wel vol.

@fiederilsje, ik heb er ook zin in. En ik zie er tegenop. Maar gelukkig overheerst de zin. Leuke dingen doen is gewoon te belangrijk. Daarom doe ik ze ook al zie ik er meestal tegenop. En meestal ben ik blij dat ik doorgezet heb.
Lastig dat jij dat ook hebt, dat je het moeilijk vindt je emoties te laten zien.
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 18 Jan 2018 13:09

Re: Depressie of toch een burn-out?

Pompoen wat moet deze tijd moeilijk voor je zijn, terwijl je ook al zoveel hebt meegemaakt. Je zegt dat het zo niet langer gaat, je erkent dat er iets moet gebeuren. En volgens mij is dat al een hele grote en moeilijke eerste stap. Ik vind het wel heel rot om te lezen dat je jezelf eigenlijk een aansteller vindt. Met deze houding naar jezelf is het nog een stuk zwaarder dan het al is. Eerder zei je dat je het probeert te accepteren, ik hoop dat dat lukt. Je voelt je al kut en als je daar ook nog eens tegen gaat vechten, levert dat alleen maar meer negativiteit en stress voor jezelf op.
Ergens las ik ook terug dat je het moeilijk vind na 5.5 maand nog zo thuis te zitten. Daar kan ik heel goed inkomen want dat is ook gewoon een lange tijd om thuis te zitten en je zo rot te voelen en weinig verbetering te merken. Weet je, misschien duurt het nog wel een half jaar, of een jaar of drie jaar. Het belangrijkste voor jou en je familie is dat je hier uit komt en hoe lang dat nog duurt, dat is helaas niet te zeggen. Hopelijk kun je erop vertrouwen dat je je écht weer beter gaat voelen en lukt het je de tijd die dit eventueel duurt los te laten.
Qua je een last voelen voor anderen.. dat zal niet zo makkelijk uit je systeem zijn, hopelijk helpt EMDR daar ook wat bij. En zo makkelijk werkt het niet.. maar vind jij anderen een last voor jou als ze hun verdriet met jou delen? Of heb je liever dat ze het met je delen dan dat ze er alleen mee rond blijven lopen? Misschien kan het je helpen jezelf 'toe te spreken' als hoe je dat tegen je man of een vriendin zou doen. Ik gun je heel erg dat je minder kritisch en streng naar jezelf wordt. :hug:
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 18 Jan 2018 22:57

Re: Depressie of toch een burn-out?

Thanks voor je lieve woorden, dat doet me goed.
Ik heb wel vertrouwen dat het beter gaat worden. Maar ik realiseer me ook dat ik zo veel verdriet meedraag dat het misschien wel goed is dat ik daar nu een keer niet aan voorbij loop. En dat het misschien nog wel een gele tijd kan gaan duren ook.
Wat jij zegt over hoe zou jij het vinden als een ander verdriet met je deelt heb ik gisteren nog met mijn therapeut besproken. Ik vind het heel fijn als vriendinnen dat met mij willen delen, ik wil ze graag helpen en steunen en get verdiept de band.
Ik zit al lang genoeg in therapie om te beseffen dat mijn beeld van mezelf erg streng en niet zo rooskleurig is. Het zit helaas echter ook zo diep in mijn systeem, daar is heel wat gepeuter voor nodig om dat er een beetje uit te krijgen.
Dat gepeuter ben ik inmiddels ook alweer 2 jaar mee bezig, flink intensief ook. Ik vermoed dat ik deels daardoor juist nu zo in die depressie zit. Ik voel me kwetsbaar en wankel en boor onderwerpen aan die ik mijn hele verdere leven diep heb weggestopt.
<<

Maddie

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5464

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:18

Woonplaats: Noord Holland

Bericht 19 Jan 2018 09:27

Re: Depressie of toch een burn-out?

:hug: even een knuffel voor jou Pompoen. Ik vind het heel knap hoe je elke keer toch weer weet door te gaan!
Augustus 2012
Augustus 2014
Mei 2016
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 21 Jan 2018 23:36

Re: Depressie of toch een burn-out?

Dank je Maddie, lief!

Ik heb vandaag een rotdag. Ik heb vanmorgen gesport en hoewel ik best tevreden ben dat ik dat toch nog steeds maar weer doe, ondanks de tegenzin, ondanks dat ik ook geen barst vooruit kom, was de rest van de dag echt kut. Alles was me te veel, de kinderen te druk, elke vraag van mijn man voelde als kritiek. Ik heb me een groot deel van de middag teruggetrokken, ik wilde het liefst even verdwijnen.
De avond was rustiger, ik heb uiteindelijk met veel moeite mijn man geholpen de vaatwasser in en uit te ruimen.
En nu lig ik in bed en voel me verdrietig. Ik had net een akelige gedachte toen ik tijdens het tandenpoetsen een geluid hoorde. In mijn fantasie was het een hulpkreet vab mijn man en vond ik hem na het tandenpoetsen onder aan de trap, hij ademde niet en ik moest reanimeren maar ik wist niet hoe. Ik bedacht me dat ik 112 moest bellen en mijn buurvrouw die bijna klaar is met geneeskunde.
Het was echt een rottige gedachte en op dat moment dat dat opkomt kan ik het ook nauwelijks van me afzetten en voelt het tamelijk echt, ook al weet ik tegelijk ook dat het niet echt is en mijn hoofd een loopje met me neemt.
Nu voel ik me verdrietig, ook al ligt mijn man levend en wel naast me. En ik vroeg me af of iedereen dit soort gedachten heeft of dat ik echt een kronkel in mijn kop heb. Nou ja dat laatste sowieso, haha.
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 22 Jan 2018 00:42

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik zal morgen even reageren met zulke kronkels ben je echt niet enige mee! En ik hoop dat je je morgen iets beter voelt..
<<

Anoniem257

Bericht 22 Jan 2018 01:10

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nee hoor die gedachtengang begrijp ik ook en je bent of wij zijn echt miet de enige. Bij mij is ipv inbraak niet gewoon spulen stelen, nee dat gaat tot vermoorden aan toe incl zoon. En hetzelfde bijv met brand. Hele scenario's.

Hopelijk kun je zo nog rusgig in slaap vallen. Probeer anders wat te lezen. Dat helpt mij soms.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers