16 Mei 2018 10:26 door Marsy31
Ik was al met verlof maar gaf nog 1 keer in de week les aan 2 kinderen, die ik dan van school ophaalde en naar huis bracht, daar lesgaf en vervolgens mee speelde tot de ouders thuiskwamen. De ochtend ervoor had ik na het plassen nog wat urine lopen langs mijn benen voor de douche, maar ik dacht dat dat kwam omdat R constant op mijn blaas aan het trappen was.
Dus ik was die dag op het schoolplein en was in gesprek met een andere moeder. Die vond dat ik wat bleekjes zag en ik vertelde haar over die ochtend. Zij is de vrouw van een arts en zei: 'je moet NU het ziekenhuis bellen'. Dat was heel onhandig want ik had natuurlijk die 2 kiddos. Dus ik zei dat ik later wel ging bellen. Maar ze stond erop. Dus ik ziekenhuis bellen en die wilden dat ik meteen kwam. Grr. Dus die moeder nam die 2 kinderen mee naar huis, ik naar het ziekenhuis en man ook onderweg ernaartoe. Daar gecontroleerd en ja hoor - mijn vliezen waren aan het lekken. Super stom, want ik had de dag erna een hele belangrijke PhD vergadering.
Ze zeiden dat ik moest blijven en dat ik in de ochtend ingeleid zou worden, nu aan de antibiotica moest ivm infectiegevaar omdat mijn vliezen dus lekten. Ik baalde echt enorm haha. Man spullen gehaald, ik heb trouwens prima geslapen en om 8.30 begonnen ze met het infuus. Ik heb de hele ochtend zitten kaarten met mijn man, voelde niks van de weeen die op het apparaat wel sterk leken. Dus het werd steeds stukje opgeschroefd. En toen kreeg ik me toch intense gigantische weeen opeens. Zonder enige voorbereiding waren ze van 0 naar 1000. Ik schoot tegen het plafond. Het was net alsof mijn gevoel was uitgeschakeld en het opeens weer deed. Ik had weeen in mijn buik/rug/benen/zij - overal. Ik vroeg om gas, maar werd daar zo stoned van dat ik, met mijn evenwichtsstoornis, bijna van het bed viel. Dus ruggenprik. Die kreeg ik binnen 5 min en man... wat een heerlijkheid. Ik werd heerlijk warm en ontspannen. Voor de ruggenprik had ik 2 cm ontsluiting, na de ruggenprik 10cm.. Ohoh. Binnen een kwartier van 2 naar 10. Maar ik kon niet persen want verdoofd haha. Uur gewacht en toen hem in half uur, zonder ook maar iets te voelen, eruit geperst.
Perfect dus.