Dank je Janne en Kira!

Geel wat verdrietig dat je verwacht je tante te verliezen! Sterkte.

Ik start in februari met een nieuwe baan en ik hoop dat ik daardoor weer wat prettiger in m’n vel ga zitten. Ik ben er echt aan toe. In het voorjaar van 2018 willen we dan weer voor een kindje gaan dus ik hoop dat 2018 me een zwangerschap brengt. Verder kijk ik uit naar alle ontwikkelingen van D. het komende jaar, het is zo’n lief kereltje en ik ben zo benieuwd hoe hij opgroeit.

Wat zijn er leuke plannen voor volgend jaar! Wat naar van je tante (en je voorgevoel), Geel.

We hebben hier geen heel spannende dingen in het vooruitzicht.
- Mijn man wil de zolder verbouwen.
- de oudste gaat naar de basisschool (ok dat is wel een mijlpaal)
- de jongste viert d’r eerste verjaardag
- we gaan met Pasen naar het nieuwe huis van m’n best friend
- m’n schoonzus zal bevallen
- in mei helpen we m’n beste vriendin verhuizen denk ik.

Wederom een operatie.

Wat staan er allemaal spannende, leuke, maar ook verdrietige dingen voor sommigen te wachten volgend jaar!

Wat ons in 2018 te wachten staat, zijn wat reisjes, haha.

- februari: Wintersport met mijn ouders en zusje en wij met z'n viertjes. T. hopelijk voor het eerst op de skies.
- mei: Op vliegvakantie met z'n viertjes, voor het eerst vliegen, spannend!
- september: Met 8 vrienden en 8 kindjes een weekje naar de Ardennen

Verder hoop ik dat mijn praktijk zo goed blijft draaien als hij nu doet.
En dat we als gezin gewoon zo blijven 'draaien' als we nu doen, incl. al het genieten!
Wel benieuwd hoe het straks zal zijn, als N. ook gaat kruipen en bewegen en meer spelen. Benieuwd naar de interactie tussen de beide boefjes

In 2018 ben ik een werkende moeder en als dit tijdelijke contract afloopt, halverwege het jaar, wil ik een bewuste carrière keuze gaan maken. Zoals het er nu uit ziet, hetzelfde werk, maar dan dichterbij huis.
Ik hoop mij in mijn vakgebied te verbeteren en echt terug kunnen kijken op groei. Als dit niet is en ik blijf wat onzeker, gaan we een andere beslissing maken.
Ik wil minder over mij heen laten lopen en meer assertief in het leven staan.
Hopelijk krijg ik wat meer energie om ook wat klusjes te gaan doen, die nu blijven liggen. Zoals de fotoboeken eindelijk maken. Klinkt misschien stom om zo iets te noemen, maar dat schiet er nu steeds bij in en daar baal ik van.
Ik hoop wat meer te leven en eigenaarschap daarover te hebben, wat bewuster worden van waar we staan en wat we hebben.

Een baby! Dit is wel zoiets groots dat alles daaromheen bijzaak is. Wel wil ik voor die tijd nog graag een lang weekend op babymoon met m'n vriend, nog even bewust genieten van wat tijd met z'n tweeën.

Ik kan geen grote mijlpalen verzinnen en dat is goed zo. Afgelopen 2 jaar zijn we zo aan het opbouwen geweest. Nieuw huis, verbouwing, andere auto, baby, nieuwe baan. Het is wel even mooi geweest met al die veranderingen. Wij gaan lekker genieten van alles wat we gestart zijn afgelopen jaren.

De baby komt in 2017 nog, dus ons eerste volledige jaar als gezinnetje. Zo benieuwd! Kijk uit naar leuke vakanties, uitjes en gezelligheid. Maar ook de ontwikkeling van zon kleintje.

Voor de rest midden maart weer werken. Ik wil in september graag een opleiding gaan doen. Kijken of datum qua combi met gezin.

Veel leuke dingen voor de meeste en helaas voor sommige ook minder leuke dingen!

Ik kan "uitkijken" naar weer een operatie. Ik weet nog niet welke maar dat er een operatie gaat komen is zeker. En hopelijk kan ik dan ook eens helemaal herstellen van de operatie die ik afgelopen januari heb gehad. Ik ga er gewoon voor!

Ik hoop vooral een baan. Daarnaast een fijne balans in ons leven met E en onze eigen dingen. Dat mis ik nog een beetje.

Als eerste een verhuizing. Ik hoop dat het me gaat brengen wat ik ervan verwacht. Al zo lang kijk ik uit naar het huis, ik ben het wonen in tijdelijke (prima) huizen zat. Ik wil iets blijvends en hoop daarmee ook wat rust te krijgen rondom alle keuzes die gemaakt moesten worden afgelopen tijd.

Natuurlijk daarna onze tweede zoon, dat zal onze rust weer flink overhoop gooien. De zomer lijkt me heerlijk, verlof met twee kinderen en een zonnige tuin tot onze beschikking, ik zie het al helemaal voor me!

Verder wil ik nadenken over hoe ik mijn werk komende jaren zie. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad, ook al had ik nooit verwacht te gaan werken voor een commercieel bedrijf. Na mijn verlof ben ik iets gaan missen in mijn werk, ik wil meer doen, meer toevoegen aan het leven van anderen dan het tijdig bezorgen van een cadeautje of nieuwe outfit. Hoe ik dit wil, weet ik nog niet. Misschien kijken naar de mogelijkheden om in het onderwijs te gaan werken, voor een stichting of andere maatschappelijke organisatie. Het heeft gelukkig geen haast, maar het is wel iets waar ik veel over na denk de laatste tijd.

- in Januari moet ik een operatie ondergaan aan mijn keelamandelen.
- mijn jongste gaat in Maart naar de basisschool en daar zie ik echt vreselijk tegenop.
- in Juni een nacht of weekend weg samen met mijn man omdat we 10 jaar samen zijn.
- in Juli een midweekje op vakantie met ons gezin.
- hopelijk in September/Oktober beginnen met de verbouwing van ons huis of iig concrete plannen maken.
- en verder krijg ik meer tijd voor mezelf omdat beide kids op school zitten.

Poeh.... vooruitkijken!

Mijn ouders hebben afgelopen week hun huis verkocht, en vandaag een ander huis gekocht. Dus in 2018 is mijn oiderlijk huis niet meer van ons.
Voel me er nu toch wel al wat raar bij. Zo'n plek waar je opgegroeid bent, zoveel lief en leed hebt gedeeld, al die herinneringen.... straks het huis van andere mensen.

En voor de rest hoop en wens ik alleen maar dat de liefde tussen mijn vriend en onze kinderen alleen nog maar meer word. En als dat zo is sluit ik een samenwonen eind 2018 niet eens uit. Maar eerst lekker genieten van alles wat nu is.