31 Dec 2017 10:44 door snoezel
Op deze laatste dag van het jaar ben ik toch al in zo'n emo-terugkijk-bui, kan ik net zo goed dit invullen...
2017 was niet mijn jaar, understatement. In de 2e week van januari kwam ik erachter dat mijn man vreemd ging, en vanaf toen staat mijn hele leven op zijn kop. Hij besloot toch bij ons te willen blijven, maar alles stond op losse schroeven. En eigenlijk nog steeds. Ik ben zo op, klaar met vechten en ik heb me nog nooit zo ontzettend verdrietig en ellendig gevoeld als nu.
Ik merk dat ik het lastig onder woorden kan brengen. Het heeft zoveel twijfels en andere manier van kijken gebracht. Ik merk dat het vreemdgaan ansich niet mijn struikelblok was, maar de manier waarop hij met me omging. En dat is dit jaar gebleven. Dat wilde ik niet meer, met als gevolg dat ik meer ben gaan aangeven wat ik wil, wat dingen met me doen. In het verleden te weinig dingen uitgesproken, soms dingen naar elkaars hoofd geslingerd, gaan slapen en de volgende dag hadden we het er niet meer over... Daardoor ook wel veel omhoog gehaald. Zo ook het drankprobleem van mijn man, waar we de afgelopen maanden hard aan gewerkt hebben, maar wat ook heel heftig was.
Ik merk dat ik nu op ben, echt op. Ik heb soms dagen dat ik alleen maar in mn bed wil kruipen met de deken over mn hoofd en heel de dag zou willen huilen. Het was allemaal zo heftig, en het duurde allemaal zo lang... Ben er klaar mee, klaar met 2017, klaar met ellendig zijn.
Verder nog wel wat getracht te maken van 2017 overigens.
Heb geprobeerd zoveel mogelijk te genieten van mijn meisjes. Veel leuke dingen gedaan met ze, en meerdere keren met ze gaan kamperen, heerlijk op natuurkampeerterreinen en 2 keer vlakbij het strand met prachtig weer.
Het steekt me dat ik niet zo'n fijne moeder ben (door hoe ik me voel) als ik was en zou willen zijn.
Op mijn werk een andere groep gekregen. Nieuwe uitdaging en dat vind ik fijn. Wel is het een groep waarbij ik niet half-slachtig aanwezig kan zijn. Ik moet eigenlijk de hele dag aanstaan. Het is een groep met veel agressie, en eigenlijk met teveel kinderen voor personeel, dus ja... ook echt hard werken. Aan de ene kant heel fijn (thuis kan ik er dan niet bijhebben, dus stort me dan volledig daarin), maar ook heel intensief en vermoeiend.
Al met al...Ja,klaar met 2017, ik ben toe aan 2018....