Een beetje gemengd merk ik. Het eerste kwartaal was zwaar voor me met een dikke buik en (geen) carnaval. In april bevallen van een heel lief, sociaal, vrolijk en tevreden meisje maar ik vind het toch ook maar heel zwaar zo'n baby. Uiteraard hebben we veel dingen van ons losse, vrije leven moeten skippen. Meestal voel ik me daar prima bij maar soms ook niet. Ik vind de balans nog lastig.
Verder zijn er niet veel boeiende dingen gebeurd in 2017. We kabbelen lekker verder.

Heel kort door de bocht; 2017 had niet slechter kunnen beginnen maar gelijkertijd niet mooier kunnen eindigen.

Ik merk vooral dat ik heel erg moe ben geworden en dat 2017 echt wel een jaar is geweest dat/wat? heel veel van mij gevraagd heeft (vooral qua studie, werk wat ik alleen maar had om geld te verdienen en dan ook nog wonen in een klushuis). Ik heb dan ook ontzettend veel zin in 2018 en durf bijna niet te hopen dat het allemaal prettiger gaat worden. Ik ben zo ontzettend toe aan rustiger vaarwater en ik hoop oprecht dat ik eindelijk eens geluk en plezier in mijn werk kan vinden. Dat is iets wat ik in mijn leven nog nooit ervaren heb en dat breekt me steeds meer op. Ik baal dat die gedachten elk jaar weer terugkomen. Ik wil ze gewoon echt niet hebben in 2018 en zo graag werk vinden wat mijn ligt en waar ik waardering uit haal.

Niet al te positief.

Mijn allerliefste oma en opa zijn begin dit jaar vrij kort op elkaar overleden. Daarnaast hebben we de hond en poes ook in moeten laten slapen. Verder heb ik een misgelopen zwangerschap achter de rug die nog steeds lichamelijk niet helemaal is verwerkt. Mijn hormonen hebben ook een loopje met me genomen. Ik voel me daardoor heel vaak niet mooi, heel oppervlakkig misschien maar het maakt me onzeker. Verder ging het met mijn man wat minder, vond ik zelf ook lastig.

Gelukkig heb ik wel veel van mijn dochter en rest van de familie kunnen genieten, wat ik heel waardevol vind. Werk was ook fijn, heb daar veel energie uit kunnen halen.

Frankie, ik hoop voor jou dat je werk vind dat echt bij jou past; dat je voldaan in je prachtige huis stapt na een dag werken.

Wat mooi om van iedereen te lezen, veel fijne verhalen, helaas ook meiden die 2017 liever vergeten. Hopelijk mag 2018 voor hen een beter jaar worden!

Afgelopen jaar stond voor ons in het teken van onze zoon. Vanaf zijn geboorte geniet ik intens van hem, ik zit echt op de spreekwoordelijke blauwe wolk. We hebben dit jaar geen zorgen hoeven hebben om hem en samen met mijn man loopt de verzorging heel soepel. Natuurlijk zijn er momenten die ik liever oversla, zoals het nachtelijk spoken of haasten op werkdagen. Ook mijn veranderde positie op het werk (andere functie, parttime) vind ik niet altijd makkelijk. Alleen dit weegt niet op tegen de liefde en het geluk die hij heeft toegevoegd, het gezinsleven is echt het leven waar we naar verlangden. Daarbij hoopte ik in 2017 weer zwanger te mogen raken en dat is gelukt! Een kleine hoop had ik om spontaan zwanger te worden, dat mocht niet zo zijn, maar gelukkig hoefden we deze keer niet een lang medisch traject door. En op de valreep wordt ons huis ook nog opgeleverd!

Zo, de een na laatste dag van 2017, ik ben nu pas toe aan een terugblik.

Het was voor mij een jaar van veel leren en veel leren accepteren. In dat laatste blijk ik niet zo goed te zijn, dus daar ga ik ook in 2018 nog een behoorlijke dobber aan hebben.

Ik las mooie boeken, keek veel darts, ging een paar keer naar het theater en het was ook het begin van wennen in mijn nieuwe huis. Immers, ik ben eind december vorig jaar verhuisd dus ik heb nu pas net het eerste jaar hier erop zitten.

Hoogtepunten waren zeer zeker een dag naar de Dutch Darts Masters en de geboorte van mijn neefje.

Het allerfijnste van 2017 wordt vast ook weer het fijnste in 2018. Mijn hondje. Ik denk dat die voor mij heel veel verzacht, heel veel geluk geeft en heel veel blijheid. Ook in dat soort gevoelens ben ik gegroeid, twee jaar geleden kon ik niet zo intens genieten van de fijne momenten als nu en daarvoor ben ik enorm dankbaar.

Ik zou het fijn vinden als jullie dit niet willen quoten gezien de persoonlijke details, ik haal het later wel n keer weg.

Heftig Quizzle. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen maar wilde ook niet wegklikken zonder te reageren. Wat fijn dat je zoveel liefde uit je hondje kunt halen. Dat klinkt zo warm en fijn. Al het goeds, geluk en liefde gewenst voor 2018!

Zeker heel heftig Quizzle. Ik vind het heftig om te lezen dat je begin 2018 al zulke stappen gaat zetten. Fijn dat het je rust geeft, maar wat erg voor je dat je je hier mee bezig moet houden. Ik wens je alvast een fijne jaarwisseling en alle goeds met veel mooie momenten voor 2018.

Heel erg dank voor de lieve reacties. Het is ok.
Ik heb zojuist gehoord dat ik al 2 (!!!) reisjes in verschiet heb, een weekje en een weekend. Gewoon in een bungalow ergens (met voor mij alles gelijkvloers, mocht het slechter gaan) dus ik heb nog altijd veel om naar uit te kijken.

Mijn jaar was vooral heel positief.
Begin mei ben ik -na 3 jaar heel weinig gewerkt te hebben- met een nieuwe baan begonnen. Eerst voor 20 uur en inmiddels voor 24 uur per week. Ik zit er heel erg op mn plek, het is razend druk maar ik geniet er heel erg van.

Verder vierden we de 3e en 1e verjaardag van onze dochters, zijn we voor het eerst als compleet gezin op vakantie geweest en heb ik als symbool voor mijn mooie gezin een tattoo laten zetten waar ik super blij mee ben.
Ook ben ik heel trots op mijn man, die een flinke promotie op z’n werk heeft gemaakt. Ook hij zit eindelijk heel erg op zn plek qua werk.

Qua vriendschappen gaat het met ups en downs. De relatie met mn beste vriendin is, zonder reden, wat aan het verwateren. Maar aan de andere kant heb ik in onze ‘nieuwe’ woonplaats eindelijk wat contacten gelegd én komt Minoessepoes binnenkort hier ook wonen. Daar kijk ik wel naar uit

Voor de rest voor ons doen een rustig jaar. De afgelopen 3 jaar waren erg roerig; trouwen, huis kopen en verbouwen, kind krijgen... dit jaar even niks.


Ik kijk ook wel uit naar 2018. In februari wordt onze oudste 4 en gaat ze naar de basisschool. Ik ben heel erg benieuwd hoe ze dat gaat vinden en of we snel ons ritme daarin te pakken hebben. Verder hoop ik nog te kunnen blijven werken waar ik nu werk en hoop ik op een fijne zomervakantie. Qua gezondheid gaat het (op wat kleine dingen ba) heel goed met ons gezin en onze ouders. Hopelijk blijft dat komend jaar (en daarna uiteraard) ook zo.

Ja! Ik ook Oh la la, onze woensdag afspraakjes met kinderen en diner/ borrel afspraken zonder weer makkelijk oppakken, zin in!

2017 Was een bijzonder jaar, ons gezin werd compleet met de geboorte van M in de zomer, ik had verlof en heb heerlijk genoten met mijn mannen, de vrijheid en het weer. Aan het eind van mijn verlof een nieuw huis gekocht waardoor we volop tussen de dozen, nieuwe spullen voor het huis ed het nieuwe jaar in gaan. Ik kijk er naar uit, de kinderen ieder een eigen kamer, een tuintje en Oh la la in de buurt.

Wat een mooie en verdrietige verhalen komen voorbij.

2017 was een goed bijzonder jaar. Begin dit jaar waren we in afwachting van een nieuwe woning (medische urgentie ivm CP van onze dochter). Was een hele spannende periode, we wilden zó graag verhuizen, waar we toen woonden wilden we sowieso liever vandaag dan morgen weg, die wijk was gewoon niks, we voelden er ons niet thuis. De mensen uit de straat zaten bijvoorbeeld altijd stiekem door de gordijnen te gluren als onze dochter werd opgehaald en thuisgebracht met de taxibus. Mensen in de buurt hielden ook nogal van uit het raam gluren en roddelen etc. Buren aan beide kanten met flinke psychische problemen, altijd rotzooi van een ander in de voortuin etc. Op een gegeven moment durfde ik niet goed de straat meer op en in huis was ik altijd gespannen, bang om geluid te maken. Ik liep letterlijk en figuurlijk op mijn tenen, bang dat anders de buren weer aan de deur kwamen flippen. En toen was daar de dag dat we gebeld werden voor een huis. Ik had het niet durven dromen, maar wat een verademing was dat. Huis direct naast een park. Ook de verhuizing, klussen ging zo soepel. Vloeren mochten we overnemen zonder kosten en niemand die hier opkeek van onze dochter. Het leek eerst of we op vakantie waren. Langzaam begon ik te ontdooien en zat ik bovenverwachting erg goed in mijn vel.

Ook kregen we weer ruimte om aan andere dingen te denken. Aan de toekomst en nu ben ik zelfs zwanger, dat had ik echt niet gedacht begin dit jaar hoor.

De schoolkeuze voor onze dochter. Ben echt heel blij dat ik daarin mijn hart heb gevolgd en heb doorgezet met wat ik in gedachten had. Geen moment spijt gehad en dochter doet het heel goed. Ze mocht al direct naar de zomer beginnen, ondanks dat ze in oktober pas 4 zou worden. Ze was dan ook de jongste op school. Maar het gaat heel goed en ze zit ook enorm goed in haar vel.

Afgerekend met bepaalde contacten waar ik negatieve energie van kreeg ipv positieve. Geen spijt van gehad, wat een verademing was dat. Zit meteen ook hierdoor een stuk beter in mijn vel.

Quizzle, wat heftig. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Ik vind het heel knap dat jij hier zo warm en positief bent, terwijl je in zo'n heftige situatie zit. Heel knap dat er dan in je hoofd en hart zoveel ruimte is voor anderen.

Ik ben erg dankbaar voor 2017. Het was een heel mooi jaar. Mijn kinderen zijn in de tweede helft van het jaar niet meer ziek geweest. We hebben het heel fijn samen. Ik groei in mijn werk en haal er voldoening uit. Ik ben op vakantie geweest. Ik heb een hele sterke familieband en fijne vriendschappen. En ik heb een huis gekocht. Het wordt zo mooi. Alles heb ik zelf uitgekozen en het klopt. Dat wordt ons huis. Ik heb een stuk of 10 romans gelezen. En ben bezig met een project. Ik ben een gezegend mens.

Goh jeetje Quizzle, ik kreeg het net echt even heel koud bij jouw bericht Je komt zo geïnteresseerd en lief over, terwijl je ondertussen zoiets heftigs beleeft en moet verwerken. Dat vind ik echt heel knap. Ik heb echt bewondering voor jou.
Dat gezegd hebbend, hoop ik echt dat 2018 voor jou een rustig jaar zal worden waarin geen gekke dingen en tegenslagen zullen komen, voor zover dat te zeggen valt. Je hebt het al moeilijk zat nu.

Mijn jaar was prima. Er is eigenlijk niet veel bijzonders gebeurd. Qua gezondheid zijn er in onze directe omgeving geen schokkende dingen gebeurd en in de relationele sferen lijkt ook alles kalm. Op het werk gaat het lekker: ik voel me heel sterk en vooruitstrevend en krijg daar waardering voor. Iets wat ik lang niet heb gevoeld.
Qua materiële zaken: we hebben de bovenverdieping verbouwd en dat is fijn en brengt ook rust. De kinderen hebben beide een fijne plek en ze hebben een heerlijke ruimte.

Ik heb wel een goed jaar gehad. Één groot dieptepunt, ga er verder niet te diep op in, maar het is mijn broer 'aangedaan', en heeft daarvoor heel veel impact op ons gezin gehad, en door die situatie is er een vriendschap van 20 jaar beëindigd.. daarvan heb ik nog steeds veel verdriet..

Qua werk heb ik een goed jaar gehad! Zit echt op mijn plek, hoop dat komend jaar mijn uren wat stabieler (heb er weken van 30 uur bij zitten, maar ook van 50 uur) worden, en ik minder avonden hoef te werken. Ze zijn in ieder geval superblij met me.

Mijn relatie is heel sterk. Mijn vriend heeft in oktober besloten te stoppen met zijn baan, hij zat daardoor slecht in zijn vel. Gelukkig stond dat wel los van ons, maar merk nu dat hij weer helemaal zichzelf is!

En ons hondje wat we sinds 2 maandjes hebben, is echt zo'n fijne toevoeging! Wat een geweldig, lief, leuk en grappig hondje hebben we toch!

Lieve Quizzle, wat een heftig bericht van jou. Wat heb ik een hoop bewondering voor jou hoe je toch uit kunt kijken naar de lichtpuntjes in je leven ondanks je ziekte en alle ellende die dat met zich meebrengt. Hele dikke knuffel voor jou

Quizzle jeetje wat een verhaal. Ik sluit mij aan bij de rest. Heel vel respect dat je die keuze hebt gemaakt voor jezelf en het je rust brengt. Ik hoop echt dat je in 2018 veel mooie momenten mag mee maken. Dikke knuffel voor jou

Op deze laatste dag van het jaar ben ik toch al in zo'n emo-terugkijk-bui, kan ik net zo goed dit invullen...

2017 was niet mijn jaar, understatement. In de 2e week van januari kwam ik erachter dat mijn man vreemd ging, en vanaf toen staat mijn hele leven op zijn kop. Hij besloot toch bij ons te willen blijven, maar alles stond op losse schroeven. En eigenlijk nog steeds. Ik ben zo op, klaar met vechten en ik heb me nog nooit zo ontzettend verdrietig en ellendig gevoeld als nu.
Ik merk dat ik het lastig onder woorden kan brengen. Het heeft zoveel twijfels en andere manier van kijken gebracht. Ik merk dat het vreemdgaan ansich niet mijn struikelblok was, maar de manier waarop hij met me omging. En dat is dit jaar gebleven. Dat wilde ik niet meer, met als gevolg dat ik meer ben gaan aangeven wat ik wil, wat dingen met me doen. In het verleden te weinig dingen uitgesproken, soms dingen naar elkaars hoofd geslingerd, gaan slapen en de volgende dag hadden we het er niet meer over... Daardoor ook wel veel omhoog gehaald. Zo ook het drankprobleem van mijn man, waar we de afgelopen maanden hard aan gewerkt hebben, maar wat ook heel heftig was.
Ik merk dat ik nu op ben, echt op. Ik heb soms dagen dat ik alleen maar in mn bed wil kruipen met de deken over mn hoofd en heel de dag zou willen huilen. Het was allemaal zo heftig, en het duurde allemaal zo lang... Ben er klaar mee, klaar met 2017, klaar met ellendig zijn.

Verder nog wel wat getracht te maken van 2017 overigens.
Heb geprobeerd zoveel mogelijk te genieten van mijn meisjes. Veel leuke dingen gedaan met ze, en meerdere keren met ze gaan kamperen, heerlijk op natuurkampeerterreinen en 2 keer vlakbij het strand met prachtig weer.
Het steekt me dat ik niet zo'n fijne moeder ben (door hoe ik me voel) als ik was en zou willen zijn.

Op mijn werk een andere groep gekregen. Nieuwe uitdaging en dat vind ik fijn. Wel is het een groep waarbij ik niet half-slachtig aanwezig kan zijn. Ik moet eigenlijk de hele dag aanstaan. Het is een groep met veel agressie, en eigenlijk met teveel kinderen voor personeel, dus ja... ook echt hard werken. Aan de ene kant heel fijn (thuis kan ik er dan niet bijhebben, dus stort me dan volledig daarin), maar ook heel intensief en vermoeiend.

Al met al...Ja,klaar met 2017, ik ben toe aan 2018....

Ach arme lieve Snoezel wat een pittig jaar heb jij gehad zeg....
Zorg ook goed voor jezelf hè? Een keertje ergens in een bad met lavendel, eens naar een schoonheidsspecialiste, die ene leuke te dure outfit kopen en toch die reep chocolade eten die eigenlijk niet mag.

Jeetje Snoezel wat ellendig allemaal. Ik vind het knap van je dat je ondanks alles nog bij je man bent. Want ik weet hoe erg het is als je je vertrouwen kwijt bent. Vertrouwen kwijt in alles en iedereen.
Goed dat je meer voor jezelf op komt. Let je wel goed op jezelf dat niet alles ten koste van jezelf gaat? Je meiden hebben jou ook nodig. Je hebt alle reden om moe en op te zijn. Heel veel sterkte ik hoop oprecht dat voor jou in 2018 betere tijden aan breken.

Quizzle, wat heftig om te lezen. Ben het eens met mijn voorgangers, waarschijnlijk ben jij van alle forummer het meest begaan met anderen en dan te weten dat je eigen bagage behoorlijk vol zit, toont maar weer eens wat een lief en onzelfzuchtig persoon jij bent. Hoe heftig het ook is, ben blij dat het regelen van een NR en euthanasie jou rust brengt.

Snoezel, wat verdrietig. Logisch dat je moe bent, je hebt het hele jaar gevochten. Hopelijk brengt 2018 je rust en liefde.

Ik kijk met gemengde gevoelens terug op 2017, hele hoge pieken en hele diepe dalen. De 2e miskraam hakte er wel in en had een lange medische nasleep, maar de relatie tussen mijn vriend en mij is wel veel sterker geworden. Ben blij het jaar op positieve manier te mogen afsluiten.

Jeej!!