Prosecco schreef:Hebben jullie ook geen gezamelijke rekening voor vaste lasten en boodschappen?
Als ik naar onze situatie kijk (gezamenlijke rekening voor vaste lasten en boodschappen, maar verder eigen rekening) zouden wij dit of betalen van de gemeenschappelijke rekening (die naar rato gevuld wordt), of ik zou tegen mijn vriend zeggen dat hij mag kopen wat hij wil, maar dat ik nu geen geld heb/wil hebbem voor deze matrassen.
MissBitchy schreef:Bedankt voor jullie reacties!
Wachten of meebetalen lees ik nu een paar keer.
Alleen, wachten waarop? Tot ik wel vind dat we nieuwe matrassen nodig hebben? Maar dan nog wil ik daar eigenlijk helemaal niet zoveel geld aan uitgeven! Maar heb ik dus weinig keus denk ik, aangezien man never nooit niet voor goedkopere matrassen wil gaan. En (denk ik) ook niet voor mij wil betalen. Daarbij komt dat hij dat in het verleden wel een aantal keer heeft gedaan; nieuwe tv en andere auto. En daarvan ‘profiteer’ ik dus wel mee, aangezien ik het ook gebruik.
Pfff ik blijf het lastig vinden...
Kira schreef:Ik vind dit sowieso een rare situatie als ik eerlijk ben.
Als je getrouwd bent deel je toch je financieën voor het grootste gedeelte lijkt mij. Woorden als profiteren komen dan niet als eerste in mij op.
Ik zou zeggen watg ik er aan wil uitgeven en dat bedrag er aan meebetalen en dan kan hij de rest betalen. Zo doe ik dat ook met mijn zoon als hij nieuwe kleren wil.Wat ik er aan uit wil geven bepaal ik vooraf, en wil hij duurder of meer dan legt hij dat zelf bij.
MissBitchy schreef:Tuurlijk delen we en daarom staat profiteren ook tussen haakjes.
En misschien kom ik over als gierig oid, omdat ik geen geld wil uitgeven. Dat is ook niet waar, is iets kapot of willen we gewoon iets anders dan is daar echt wel ruimte voor. Maar ik baal gewoon dat man te pas en te onpas iets nieuws wil, terwijl het 1. vaak gewoon echt niet nodig is (als in: aan vervanging toe) en 2. het altijd veeeeeeel duurder is dan dat ik eraan zou willen uitgeven. En ik hoef echt niet alles cheap-ass te hebben, maar man wil alles altijd crème de la crème.
MissBitchy schreef:Klopt, dat heeft niemand gezegd.
Ik begrijp denk ik niet helemaal wat je bedoelt met dat ik zijn wensen ook niet serieus neem? Misschien dat mijn woordkeuze (te pas/crème) een beetje denigrerend over komt?
Maar ik vind het voor zowel hem als mijzelf vervelend hoor. Van zijn kant evengoed, dat hij lang niet altijd kan kopen wat hij wil (ja tenzij hij álles betaald).
Óf hij wordt belet, óf ik word/voel me gedwongen tot iets waar ik niet achter sta. En natuurlijk ga ik wel eens met hem mee en geef ik meer uit dan dat ik anders persoonlijk had gedaan, maar daar vind ik dit toch echt veel te veel geld voor.
Caulfield schreef:Kira schreef:Ik vind dit sowieso een rare situatie als ik eerlijk ben.
Als je getrouwd bent deel je toch je financieën voor het grootste gedeelte lijkt mij. Woorden als profiteren komen dan niet als eerste in mij op.
Ik zou zeggen watg ik er aan wil uitgeven en dat bedrag er aan meebetalen en dan kan hij de rest betalen. Zo doe ik dat ook met mijn zoon als hij nieuwe kleren wil.Wat ik er aan uit wil geven bepaal ik vooraf, en wil hij duurder of meer dan legt hij dat zelf bij.
Wat jij nu voorstelt is ook niet bepaald delen hoor.
Terug naar Huisje, boompje, beestje
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers