Ik had laatste echt de slappe lach omdat een collega een serieus verhaal zat te vertellen over Jordina Verbaal (ze bedoelde Georgina Verbaan)

Wij zijn in onze familie fan van Bert Visscher en Jochem Myjer, we doen altijd hele scenes na uit de shows. Blijft leuk!

Ik denk dat het heel moeilijk is om dat over te brengen in geschrift Meestal is het bij mij achteraf helemaal niet grappig maar op het moment wel. Ik heb veel tijd doorgebracht de afgelopen weken met 2 bijzondere mensen die mij elke keer buikpijn van het lachen bezorgen..Dat gevoel heb ik geloof ik 3 jaar al niet gehad en dat is zó extreem fijn.

Ik krijg het makkelijkst de slappe lach op momenten dat het niet hoort; bijv tijdens een vergadering of in de kerk ofzo. De laatste keer was geloof ik toen mijn schoonvader een heel vals zang optreden gaf in een kerkje en er zelf ontzettend serieus bij keek (wij wisten niet dat hij überhaupt zang ambities had).

Ik kan op school echt heel erg lachen met mijn leerlingen.

Soms trouwens niet eens echt mét maar dan gebeurt er iets of ik maak zelf een opmerking en dan moet ik lachen. Maar als ik dan 30 gezichten naar me zie kijken van: Dusss.... omdat ze het helemaal niet grappig vinden. Dan schiet ik soms in de slappalach omdat ik dát grappig vind. Zij denken weer dat ik zo moet lachen om mijn eigen opmerking.

Anyway, heel vaag maar wel geel grappig soms.

Ik moet ook heel erg lachen om mijn leerlingen soms ('iets groens dat begint met de letter O' - 'Oranje!')
Ik krijg niet heel erg snel de slappe lach. Laatste keer was om de film Storks, toen de ooievaar door een spiegeldoolhof moest rennen. En toen een vriendin op: 'I'm blue dabadiedabada' zong: 'I'm blue, if I was green I would die' zong. Nooit eerder gehoord en vond het onwijs grappig. En kijk tijdens het kolven op het werk nu steeds korte stukjes uit cabaret shows, erg leuk. Mijn collega's horen dan: zoemmm zoemmm hahaha zoemmm. Paar keer al gehad dat ze op de deur klopten of ik okay was

Laatst van dit filmpje

https://youtu.be/EShUeudtaFg

Maar ook van die Don't laugh Challenge filmpjes.

Marsy

Ik kan dubbel liggen om gekke versprekingen, ik zei bv een keer '... En toen zijn we eendjes naar de broodjes gaan gooien'.

En Michael McIntyre!

Om flauwe woordgrapjes woordgrapjes moet ik altijd erg lachen.
En Bert Visscher vind ik hilarisch.

Ik houd erg van woordgrappen en snelle sarcastische opmerkingen.

Ik lach om woordgrappen. Meestal kloppen ze grammaticaal gezien gewoon, maar iets in mij triggert dan de lach. Het Groningse gedicht was ook zo'n slappe lach moment. Niet omdat er ook maar één woordgrap inzat, maar a) ik verstond er geen klap van en b) ze bracht het zo melodramatisch, dat ik het niet meer hield. En ik krijg ook vaak de slappe lach van mijn man. Dan is hij op zijn manier zenuwachtig en zegt dan hele domme, maar grappige dingen. Je kunt aan hem ook precies merken wanneer hij zenuwachtig is en ik heb hem in het verleden dan geprobeerd gerust te stellen, maar dat werkt niet, dus dan maar lachen. Kennelijk vindt hij het fijn om op zo'n moment de lachers op zijn hand te hebben.

Ow, en heel slecht. Ik lach ook als iemand struikelt, zijn hoofd stoot, met zijn hoofd tegen een verkeersbord knalt etc. Er is me weleens gevraagd of ik eerst kan vragen of het gaat voor ik begin te lachen, maar ik kan het niet helpen. Homevideo's vind ik dan weer niet leuk, maar dat een ander zich pijn irl dan weer wel.

Gister om een een flauw filmpje over hoe een balzak voor en na een warm bad er uit zagen. Ik heb er wel een dik half uur om moeten hinniken.

Ik heb vaak de slappe lach samen met mijn vriend.
Om van alles, stomme grapjes, dingen die we doen.
Of gewoon omdat we iets zien elkaar aankijken en precies weten wat de ander dan wilt zeggen.

En om die rare geit filmpjes op YouTube

https://m.youtube.com/watch?v=G9Y5Dhzciyc
Hiervan

Ik heb al jaren een collega waarmee ik zo ontzettend kan lachen. Bij onze vorige baan zagen we elkaar veel en was het echt erg. Nu zien we elkaar nog maar af en toe en doen we zit deuntje na en is het weer lachen.

Verder vind ik de vlogs van Monica Geuze heel grappig.

En met m'n man lach ik veel!

Ik heb heel vaak de slappe lach om mijn eigen grappen, vet erg.
Oh en laatst had ik de slappe lach met Bazinga in de auto toen we uit Almere naar huis reden (we waren met Cotton uit eten geweest), maar ik weet niet meer waarom dat was.

Wat ik ook heel leuk vind zijn woordgrappen en flauwe memes. En de grappen uit New Girl, één van de weinige series waar ik echt vaak hardop om moet lachen.

Ik vergeet er nog één, al valt dit misschien onder woordgrappen; ik krijg regelmatig de slappe lach door autocorrects.

Oh ja ik moet ook vaak hardop lachen om New Girl, echt een leuke serie.
Ik moet ook vaak lachen om mezelf.

Ja dat filmpje is hilarisch. Vooral die linker man, wat doet hij?! Haha!

Dat hele lied vind ik nog veel gekker:

https://www.youtube.com/watch?v=dP9Wp6QVbsk

Bij Gilmore Girls was ik ook altijd aan het lachen. En m'n man mopperen, ik keek dat in bed als hij wilde slapen. En dan probeerde ik hem uit te leggen wat er zo grappig was maar dan bleef ik maar lachen en begreep hij er niks van en werd nog chagrijniger. En ik maar lachen.

DIWMOTZ, oftewel 'dit is waarom mensen op twitter zitten', is ook geniaal voor lachsalvo's.

Zo! Die afkorting nooit begrepen! Haha! Maar kende beide wel.

Dat onze dochter net vanuit het niet ineens, terwijl ze achter de bank iets zoekt, wat niet lukt, zegt: 'Godsamme!'

En dan echt heel droog 'gód-sámme', uit zo'n blond schattig 3-jarig meisjesbekkie.

Dat deed ze vorige week ook al een keer. Oeps. Maar het resulteerde in zo'n lachbui van mijn man en mij, dat het haar kennelijk aangemoedigd heeft het definitief aan haar vocabulaire toe te voegen.

Haha Exo, wat schattig.

Ik lach keihard om en met mijn collega's. Soms is de werkdag nog niet eens officieel begonnen en dan rollen de tranen al over mijn gezicht.

Ik vind mezelf ook erg grappig, dan kan ik mijn eigen grapje niet eens vertellen omdat ik dan zó hard om mezelf moet lachen. Ik vind mijn eigen humor gewoon leuk.

Ik moest vandaag heel hard lachen om mijn dochter. Ze zei: mama, ik snap eigenlijk niet dat oude mensen, zoals oma (mijn moeder is 59) werken...
Toen begon ze ineens 'oude doos oude doos' te roepen dus ik vroeg haar verbaasd (en een beetje geschrokken) hoe ze daar nou ineens bij kwam. Zegt ze: ach, ik noemde gewoon amdere dingen op die ook oud zijn. Oude doos, oud papier, oud huis.