Ja weer een zeikverhaal van mij zal er wel gedacht worden jammer dan! Hopelijk kan ik het goed verwoorden, want spring nogal van de hak op de tak.

Schoonzus en gezin zijn verhuisd en een tijd geleden had ik aangeboden om mee te helpen. Het is er niet van gekomen en achteraf hoorde ik dat iedereen elkaar best wel in de weg liep. Toch voelde ik me een beetje schuldig. Toen wilde ze ons mee uit eten nemen met zijn 4en dus. Dat is inmiddels gebeurd en heb haar toen gezegd dat ik mij wat ongemakkelijk voelde omdat mijn man heeft geholpen en ik niet. Ik had het idee dat ze iedereen in 1x wilde bedanken dmv een bbq. Dus toen ze zei dat ze ons uit eten wilden nemen dacht ik dat ze ipv een bbq ieder stel apart uit eten zouden nemen eventueel de ouders samen.

Tijdens dat etentje zeiden ze dat ze een diner zouden geven om iedereen te bedanken en dat we maar moesten zien of we wilde komen. Haar man vroeg of zijn zus en haar man ook mochten komen, maar mijn schoonzus zei dat ze hun wel zouden zien tijdens haar verjaardag. Zij hebben beide niet geholpen, maar ik vind het een beetje zielig voor ze aangezien ze er toch wel achter komen. Die 2 meer maakt niet zoveel uit denk ik.
Ik had er niet zoveel zin in en nog steeds niet zo om de reden dat ik niet heb geholpen.
Mijn man en ik hebben er woorden over gehad. Hij zei dat ze dat graag wilde doen voor ons en ik maar tig keer zeggen dat ik het niet echt verdien en mij ongemakkelijk voelde. Ze vragen s'middags al om te komen, maar dat wil ik sowieso niet. We hebben een hond en mijn man wilde haar meenemen. Ik vind dat geen goed plan, want zij heeft er niks aan en wij ook niet echt. Bovendien zijn een aantal mensen allergisch dus laat maar zo. Ook is onze hond wagenziek en kotst 9 v/d 10x. Het zijn nooit lange ritjes. Dat wil ik haar niet aan doen zeker omdat ze nu 1 week zich niet lekker voelt. Hopelijk is het gauw weer goed en dan wil ik het niet weer hebben voor haar.

Dus om mijn man tegemoet te komen ben ik bereid te gaan, maar op 1 voorwaarde we gaan niet daar s'middags al heen omdat ik onze hond niet mee wil hebben. Zij moet eerst eten voordat we weg gaan nl.
Ik heb mijn man gevraagd dat als zij dat elke maand willen doen of hij dan ook gaat. Ik vind het niet zo dat als iemand iets regelt dat ik dan elke keer mee moet gaan.
Zo heb ik de dag na het etentje een afscheid van mijn neefje die gaat emigreren. Ik zie hem nooit en spreek hem ook nooit. Ik had hem via FB succes gewenst en kreeg toen een uitnodiging. Eigenlijk raar, want anders had ik dat niet gekregen. Ik ga dan ook netjes afzeggen. Daar ga ik niet heen, maar wel naar zijn familie. Mijn man had het over ene verre neef nou het is een kind van de zus van mijn moeder dus niks vers aan!
Ik zie zijn familie meer dan die van mij.

Hoe zouden jullie je voelen als je niet hebt geholpen en 2x uit eten wordt gevraagd?