27 Sep 2017 20:04 door Gijs.
Elvive, wat een nare situatie joh! Wij hebben een afspraak gemaakt bij een mediator en die heeft ons toen verder geholpen. Maar als jij nog niet echt weet of dit wel is wat je wilt, kan je dan niet beter een pauze inlassen? Even tijdelijk ergens anders wonen? Misschien zet dit hem dan ook wel aan het denken.
Fiederelsje, lief dat je er naar vraagt. Ik heb me heel erg op mijn werk gestort om niet geconfronteerd te worden met mijn leven, maar hier en daar beginnen wat barstjes te ontstaan. Soms vliegt het me zo aan dat ik nergens heen kan zonder kinderen. Gewoon een avondje in de kroeg zit er niet in. En dan vraagt een vriendin of ik mee ga en dan ga ik willens en wetens op zoek naar oppas, geconfronteerd met het feit dat het er gewoon niet in zit en dan neem ik dat de hele wereld kwalijk. Ex omdat hij elk weekend gewoon lekker kan doen waar hij zin en heeft en soms zelfs mijn kinderen omdat ik ze heb (dit is echt super oneerlijk en ben ik me van bewust. Ik ben stapelgek op mijn jongens, maar er altijd alleen voor staan zonder netwerk is gewoon retezwaar).
Daarnaast hebben de jongens het nu ook gewoon heel moeilijk: Mats is vooral heel erg boos, heel veel strijd, driftbuien, niet willen slapen en 'ik wil toch liever bij papa wonen!'. En Luuk is zo verdrietig, die wil terug naar het oude huis en mist papa. Bah. Ik zit er aan te denken om hulp in te schakelen, gewoon om even met elkaar weer een steuntje in de goede richting te krijgen.
I made a wish and you came true
L. 22-01-2012 ♥ M. 16-05-2014