Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Mijn eetstoornis

<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43576

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 01 Aug 2017 17:04

Re: Mijn eetstoornis

Hee lieve Jada, hoe is het met je?
Zag je net ergens anders reageren dus zag dat je online was.

Heb zelf al lang niet op jouw topic gereageerd maar wel gelezen.
Hoe is het met je werk? En met je therapie?
Let's discover the world together.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 01 Aug 2017 20:22

Re: Mijn eetstoornis

Wat lief dat je er naar vraagt Marin!

Met therapie zet ik goede stappen en bereik langzaam maar zeker steeds wat meer succeservaringen. Qua eten heb ik nu toegewerkt naar een volledig eetpatroon en dat hou ik nu al zo'n kleine maand vol. Dat gaat mij ook steeds makkelijker af, waar ik voorheen echt reminders moest zetten om te eten gaat dat nu steeds meer automatisch. Mijn hongergevoel komt ook stukje bij beetje steeds meer terug wat een positief teken is. Daarnaast heb ik nu bijna een maand geleden mijn laatste eetbui gehad, wat voor mij echt een unicum is. Dus nog een weekje geen eetbui en dan heb ik mijn eerste beloning daarvoor verdiend. En de grootste winst daarin zit misschien nog wel in het feit dat ik ergens diep van binnen daar ook wel een beetje trots op ben. Terwijl trots voelen voor mij heel moeilijk is als het betrekking heeft op mezelf. Dus dat is dan ook al winst die ik heb behaald door middel van de therapie. Verder vind ik de gesprekken nog steeds heel erg prettig ook al zijn de gesprekken soms heel erg zwaar. Ik heb al veel moeilijke dingen moeten uitspreken, het moeilijkst vond ik wel om dingen naar mijn ouders uit te spreken. Daar heb ik de eerste stappen ook al in gezet maar moet op den duur nog wel een vervolg gaan krijgen.
Ik merk wel dat nu het fysiek niet zo lekker gaat dat de eetstoornis dat wel echt weer aangrijpt om meer grip te krijgen en dat is soms best wel lastig. Hoewel ik nu wel makkelijker kan herkennen dat het door het fysieke ongemak komt en het gevoel er meer kan laten zijn.
Daarnaast ga ik starten met een nieuwe therapie ernaast namelijk psychomotore therapie. Daarvoor heb ik volgende week een kennismaking met mijn therapeut. En dat is wel iets wat ik enorm spannend vind en waar ik ook wel een beetje tegen op zie. Die therapie gaat voornamelijk ingezet worden om aan mijn zelfbeeld te werken en dat vind ik gewoon heel eng. Hoe stom en destructief het ook klinkt is mijn negatieve zelfbeeld ook wel lekker veilig en dat moet ik loslaten. Ik weet dat het mij uiteindelijk heel veel gaat opleveren als mijn zelfbeeld beter is maar gevoelsmatig is dat nog wel lastig voor mij.

Qua werk loopt het nu ook wel. Ik zit nu vanwege mijn knie in de ziektewet, in elk geval komende maand nog gezien het fysiek zware werk wat ik doe. Daarvoor is er wel echt een flinke struggle geweest omdat ik merkte dat het heel veel wrijving opleverde dat ik mijn grenzen aangaf en bij de afspraken bleef. Terwijl de werkdruk mega hoog was op het werk en iedereen ver over zijn grenzen ging om de boel draaiende te houden. Dus dat ik dan nee zei was een beetje de druppel en niet omdat ze het mij persoonlijk kwalijk namen maar gewoon omdat ze baalden van de situatie. Ik heb daarop nog wel een nieuw gesprek met de reïntegratiebegeleider gepland maar die gaf ook gewoon aan dat zolang ik gewoon goed functioneer ik gewoon het recht heb om puur en alleen mijn contracturen te werken. En dit heb ik ook teruggekoppeld naar het team en nogmaals geprobeerd uit te leggen hoe het werkt voor mij, dat ik zoveel mogelijk hetzelfde aantal uur per week moet werken en dat ik het nu niet trek om de ene week 32 uur te werken en de week erna weer 8 bijvoorbeeld. En ik heb wel het idee dat het de lucht geklaard heeft, maar goed toen zat ik inmiddels ook al in de ziektewet. Als alles weer in rustiger vaarwater is wil ik op den duur wel wat anders gaan doen qua werk maar voor nu is dat nog geen optie om erbij te kunnen hebben in mijn hoofd. Dit heb ik ook eerlijk aangegeven en iedereen snapte dat ook en gaf aan dat ik echt mijn tijd moet nemen. Dus dat is nu ook allemaal wat rustiger en ik moet zeggen dat het draaien van alleen kantoordiensten mij ook wel rust geeft doordat ik een stuk meer structuur heb nu.

Volgens mij is het inmiddels een heel verhaal geworden :)
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43576

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 01 Aug 2017 20:53

Re: Mijn eetstoornis

Hee dat vind ik eigenlijk wel best een goede update Jada! Je mag trots op jezelf zijn!
Ik lees toch best een paar goede stappen en alles bij elkaar opgeteld vind ik het heel goed van je!
Goed dat je ook met een extra therapie aan je zelfbeeld gaat werken. Ik snap heel goed wat je zegt over dat je negatieve zelfbeeld veilig voelt. Dat is je go to area, je veilige baken. Maar des te knapper dat je het aan gaat pakken.
Goed dat je je grenzen ook hebt aangegeven op je werk. Vergeet niet dat je niet meer kunt doen dan wat je kan he.

Goed om weer even van je te horen :)
Let's discover the world together.
<<

Anoniem278

Bericht 01 Aug 2017 21:03

Re: Mijn eetstoornis

Wat ben je hard aan het werk, Jada!!
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 02 Aug 2017 15:10

Re: Mijn eetstoornis

Dank je wel voor jullie reacties!
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 18 Sep 2017 20:59

Re: Mijn eetstoornis

Hier weer even een update van afgelopen weken.

Na mijn laatste berichtje werd er in de therapie een heel gevoelig onderwerp aangehaald wat voor behoorlijk wat downs heeft gezorgd en dat ik mij compleet controleloos voelde. Daarnaast begonnen we ook te werken aan mijn zelfbeeld wat heel zwaar was, dus dat hebben we nog weer even wat verminderd en dat meer laten liggen voor tijdens de PMT. Maar dit alles zorgde wel voor een enorme drang om te willen afvallen, restrictiever zijn, zelfs maaltijden weer overslaan en een constante strijd bij elke hap die ik in mijn mond stopte. Wel binnen een paar dagen de knop dusdanig om kunnen zetten dat ik wel gewoon volwaardig at, maar de strijd met eten hield aan. En door de drang naar controle ben ik dat eigenlijk meer gaan zoeken in andere dingen. Dus waar ik nu heel erg tegenaan loop is dat ik vooral telkens nuttig bezig moet zijn en mezelf niet de tijd en ruimte gun om niks te doen of leuke dingen te doen. Gelukkig hadden we dit al heel snel door, mijn psycholoog signaleerde het iets sneller dan dat ik dat deed. Dus daar zijn we nu mee aan de slag en dat gaat met vallen en opstaan. Afgelopen weekend ging het een beetje de mist in doordat ik twee dagen eigenlijk alleen maar bezig ben geweest met nuttige dingen en ik ondanks mijn vakantie en de afspraken niks leuks heb gedaan. Vandaag heb ik het gelukkig wel weer goed kunnen oppakken en voor de rest van de week heb ik ook een planning gemaakt met wat ik aan nuttige dingen per dag mag doen en hoeveel tijd ik aan leuke en ontspannende dingen moet besteden.

Verder heb ik in augustus een kennismaking gehad met mijn PMT therapeute en al een eerste start sessie gehad. Ik heb een goed gevoel bij haar voor zover je dat al op een eerste kennismaking kon hebben. Ik zat aan het eind al te huilen, dus dat gaf voor mij wel aan dat het wel goed voelt. Anders hou ik mij wel groot dus dat was positief. En vanaf morgen gaan we dan echt starten met de PMT. Iets wat ik mega spannend vind omdat we daar dus wel echt gaan starten met het stukje zelfbeeld mede door middel van exposure. Iets waar ik best tegenop zie door de ervaring van een maand geleden, maar ik weet ook dat het nodig is. Dus ik voel al wel wat zenuwen voor morgen maar ook dit gaat goedkomen.
Ik heb de komende vijf weken wekelijks PMT omdat mijn psycholoog nu 5 weken op vakantie is. Dus gelukkig kan ik dan wekelijks bij mijn PMT therapeute terecht en ergens ook wel fijn dat we zo wel meteen een wat stevigere band kunnen opbouwen.

Daarnaast ga ik vanaf half oktober mijn studie ook weer oppakken en hoop ik die dit collegejaar te gaan afronden zodat ik daarna ook op zoek kan gaan naar een andere baan. Wel fijn om dit te doen nu ik in therapie ben, gezien er hoogstwaarschijnlijk nogal wat stress bij gaat komen dus dat gaat een mooie oefening worden.

Verder gaat het fysiek ook weer goed, mijn knie is helemaal hersteld en hoef de komende maand niet naar de fysio maar ik mag het op eigen kracht gaan doen. Ook iets wat ik wel heel spannend vind om zelf weer te gaan sporten. Ik wil namelijk het voorkomen dat het weer gebeurd en daarvoor ik belangrijk dat ik de opgedane spieropbouw wel behoud. Maar in het verleden kon ik nogal eens doorslaan als ik begon met sporten, dus dat maakt het wel spannend voor mij. Ik ben hier wel open en eerlijk in en ik hoop dat mij dat gaat helpen om niet door te slaan, door afspraken te maken en mij daaraan te houden.

Verder ben ik bezig om meer structuur aan te brengen in mijn leven, ik merk dat ik daar ook echt behoefte aan heb om het overzicht te kunnen bewaren. Door chaos om mij heen merk ik dat ik mij moeilijker op mijn herstel kan richten. Dus ik heb een planner gekocht en maak nu voor elke week een planning om zo ook alles evenredig te kunnen verdelen over de week. En niet wat voorheen nog wel eens gebeurde dat ik alles in twee dagen propte en mezelf dan helemaal over de kop werkte.

Ik ben verder aan het zoeken naar wat mij nu echt mij maakt op het gebied van uiterlijk. Ik draag eigenlijk altijd kleding die voornamelijk alles verhult in mijn ogen, voornamelijk bij mijn bovenlichaam. Maar ik weet eigenlijk niet wat ik zelf nu eigenlijk echt mooi vind, dus door middel van pinterest ben ik een beetje mijn eigen stijl aan het zoeken om daar ook langzaamaan naartoe te kunnen werken. Verder merk ik wel dat ik mijzelf wel beter verzorg, ik zorg dat mijn haar op tijd is gewassen, maak elke dag mijn gezicht netjes schoon, draag weer bijna dagelijks make-up, neem wat vaker een gezichtsmasker etc. En dat is deels ook wel gekomen door het aangaan van angsten mbt mijn uiterlijk maar ook wel doordat ik toch wat beter in mijn vel kom te zitten en ook merk dat ik door beter voor mezelf te zorgen ook beter in mijn vel kom te zitten. Dus dat het eigenlijk ook allemaal weer in verband met elkaar staat.

Ik heb nu nog lekker een weekje vakantie en daar ga ik ook nog lekker van genieten, hier was ik ook echt wel aan toe. En ik startte hem al beter dan mijn vakantie in het voorjaar, die heb ik alleen maar gebruikt om bij te komen. Maar deze vakantie was er ook echt de ruimte om te kunnen genieten van het vrij zijn, dus dat is al winst die ik behaald heb.
<<

Burn

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 9453

Geregistreerd: 19 Jul 2014 16:27

Bericht 19 Sep 2017 11:37

Re: Mijn eetstoornis

Lieve Jada,

Wees trots op jezelf dat je zo hard met jezelf aan de slag gaat en bent gegaan!
Dikke knuffel!
08♡02♡2018
07♡04♡2020
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43576

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 20 Sep 2017 09:20

Re: Mijn eetstoornis

Dank je voor je update Jada!

Wat blijft het lastig he. Is het niet het eten, dan is het wel de controle over andere dingen. Wat een goede fijne psych heb je die dat ziet. Fijn dat je ook wat positieve kanten ontwikkelt, zoals je eigen verzorging. Het lijkt zo oppervlakkig maar ik denk dat dat al veel kan doen voor je zelfbeeld. Het feit dat je er uberhaupt mee bezig bent vind ik al positief klinken.

Wat is PMT?
Let's discover the world together.
<<

Anoniem278

Bericht 20 Sep 2017 09:22

Re: Mijn eetstoornis

Ik sluit me bij Burn en Marin aan, Jada, je bent goed bezig.

Marin, PMT is psycho motore therapie, een vorm van lichaamsgerichte therapie:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychomotorische_therapie
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 24 Sep 2017 10:30

Re: Mijn eetstoornis

Marin schreef:Dank je voor je update Jada!

Wat blijft het lastig he. Is het niet het eten, dan is het wel de controle over andere dingen. Wat een goede fijne psych heb je die dat ziet. Fijn dat je ook wat positieve kanten ontwikkelt, zoals je eigen verzorging. Het lijkt zo oppervlakkig maar ik denk dat dat al veel kan doen voor je zelfbeeld. Het feit dat je er uberhaupt mee bezig bent vind ik al positief klinken.

Wat is PMT?


Ja het is zeker lastig, toch iets anders zoeken om dan de controle te houden, bang om de controle compleet te verliezen. Ik ben ook echt heel blij met mijn psycholoog, ik heb wel meteen de juiste getroffen.
Het stukje lichamelijke verzorging hangt bij mij inderdaad heel erg samen met mijn zelfbeeld en het is zeker een positieve ontwikkeling.

PMT staat zoals Quizzle al aangaf voor psychomotore therapie. Daar doen we oefeningen om bijvoorbeeld mijn grenzen aan te ontdekken, deze aan te geven en contact te maken met mijn gevoel daarbij. Maar ook echt oefeningen die gaan over hoe ik mezelf zie en dan wat de werkelijkheid is en dan zie je soms bizarre verschillen.

Burn en Quizzle jullie ook bedankt voor jullie lieve berichten.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 08 Jan 2018 21:34

Re: Mijn eetstoornis

Ik vond het op deze dag wel eens tijd om een nieuwe update te schrijven. Vandaag is namelijk de dag dat het precies 6 maanden geleden is geweest dat ik mijn laatste eetbui heb gehad. Iets wat ik nooit en te nimmer had verwacht, zo lang zonder eetbuien is al meer dan 15 jaar geleden.

Verder heb ik best wel lastige maanden achter de rug en ik ben er nog steeds niet helemaal uit. De PMT is best wel confronterend voor mij en ik vind het soms best lastig om daarmee om te gaan. Om niet terug te vallen in mijn destructieve copingsmechanismes maar het op een constructieve manier op te lossen. Verder heb ik een herbeleving gehad van iets wat ik dusdanig ver had weggestopt dat ik oprecht niet meer wist dat ik het had meegemaakt. En dat heeft mij echt wel even uit het veld geslagen. Ik was heel erg bang voor wat ik nog meer had meegemaakt waar ik wellicht niet meer van wist en of dat ook zulke heftige dingen waren of misschien nog wel ergere dingen. Gelukkig wel heel goed opgevangen door mijn psycholoog op dat moment. Echter zorgde het er wel voor dat ik weer een stuk minder lekker in mijn vel zat. Plus ik ben ook altijd wel gevoelig voor de herfst en ben dan sowieso al wat minder vrolijk. Daarnaast namen sinds de zomer mijn hoofdpijnaanvallen enorm toe, dusdanig erg dat het mij belemmerde in mijn functioneren doordat ik mijn zicht aan één oog erdoor verloor tijdens de aanvallen. Hier is gelukkig wel een oorzaak voor gevonden en daarvoor zit ik nu aan de medicatie en die slaat goed aan. Echter vertelde een kennis mij dat ik daar enorm van ging aankomen. Dat was met de hele bovenstaande situatie voor mij echt de druppel om in een terugval te belandden. Dagenlang ben ik toen mijn bed niet uitgekomen, ik kwam er alleen uit om naar de wc te gaan of om een slokje water te drinken. Dagenlang heb ik niet gegeten en niemand gezien en mij totaal afgesloten van alles en iedereen. Daarna erg veel moeite gehad om het eten weer op te pakken, ondanks dat ik inmiddels wel contact met de huisarts had gehad om te checken of ik er echt van ging aankomen en hij mij verzekerde dat die kans echt heel erg klein was. Maar de stem in mijn hoofd was zo ontzettend sterk en de strijd was enorm. Ik vond rationeel gezien dat ik mij niet zo moest aanstellen en gewoon moest eten, maar mijn gevoel ging daarin niet mee. Het was nog steeds elke dag een strijd om mijn bed uit te komen, laat staan om dingen te doen. Op een gegeven moment maar kleine stapjes vooruit gaan zetten en dat werkte beter dan alles in één keer en ik ging weer wat vooruit. Echter toen sprong er iemand voor de trein waarin ik zat en dat haalde de hele situatie met mezelf weer naar boven waardoor ik weer terug gleed. Weer verder gevochten om met kleine stapjes vooruit te gaan en dat lukte ook wel. Echter compassie richting mezelf hebben was echt iets waar ik tegenaan liep in dit hele proces waarop besloten is dat ik een compassietraining zou gaan volgen. Met als insteek om te leren meer compassievol richting mezelf te zijn en daardoor ook mijn hoge eisen en perfectionisme wat naar beneden te halen. Er startte net een nieuwe groep, waar ik echt geluk mee had, en kon dus een paar weken later al startten. Vol goede moed begon ik eraan maar het viel meteen heel erg tegen. Ik kwam totaal gedeprimeerd en vol eetbuidrang weer terug na de eerste keer. Ik dacht wellicht moet ik gewoon even wennen, voor mij als echte introvert in een groep zitten is al een uitdaging an sich. Na de tweede keer voelde ik mij nog rotter, voor mijn gevoel haalde ik er ook nog niks uit wat ook meer richting compassie ging. Dagenlang ben ik van huilbui naar huilbui gegaan, nog nooit zoveel gehuild als die week. Het voordeel was dat ik wel veel moest werken die week, dus daar kon ik nog een beetje in vluchten. En toen had ik de afspraak met mijn psycholoog, ik was er echt zo aan toe om dit te bespreken, dat dit het niet was voor mij. Dat ik mij alleen maar slechter en slechter begin te voelen en dat het niks uithaalt die compassietraining. Ook bij mijn psycholoog heb ik in één sessie nog nooit zoveel gehuild als die keer. Maar het gaf mij wel veel verheldering, door de compassietraining komen er heel veel gevoelens los. Ook gevoelens die ik nog nooit of in elk geval heel lang niet bewust gevoeld heb zoals boosheid. En dat beangstigd mij zo, en tijdens de compassietraining komt dat los maar omdat ik mij daar niet op mijn gemak voel hou ik al het gevoel daar binnen en komt het er dus thuis uit. En dan komt natuurlijk alles in één keer en wordt ik overweldigd. Dus mijn psycholoog is eigenlijk heel blij dat dit gebeurd, ondanks dat dit niet was waarvoor we het zijn gaan startten levert het mij toch veel op. Voor mij een goede manier om te gaan leren om toch ook bij mijzelf en mijn gevoelens te blijven als ik bij mensen ben waar ik mij niet zo veilig voel. En om ook daar mijn gevoelens uit te spreken, ook al kan dat kwetsend voor anderen zijn. Dus we gaan gewoon door met de compassietraining maar dan met nieuwe leerdoelen. Dit alles vind ik allemaal bijzonder eng, waardoor ik niet helemaal top in mijn vel zit. Ik krijg weinig gedaan als ik thuis ben, kan mij moeilijk tot dingen zetten. Gelukkig gaat uit bed komen wel zonder problemen, dus dat zorgt wel dat ik gewoon ritme houdt. Daarnaast dacht ik dat ik eigenlijk niet echt getriggerd werd door externe factoren. Maar alle reclames etc over afvallen, diëten etc triggeren mij enorm op dit moment. Hierdoor heb ik de laatste week behoorlijk wat moeite met genoeg eten, ik hou mezelf maar voor dat met een aantal weken het alweer een stuk minder is en dat ik het maar gewoon moet uitzingen.

Nou volgens mij is het toch best een heel verhaal geworden, niet al te positief maar ik zie het wel positief in dat het weer beter gaat worden. Hopelijk haal ik uit deze periode weer wat extra handvatten die ik de rest van mijn leven kan meenemen om niet weer in dezelfde valkuilen te stappen.
<<

Green_Pepper

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 09 Feb 2014 14:55

Bericht 08 Jan 2018 21:43

Re: Mijn eetstoornis

Wat een strijd moet jij voeren zeg, knap dat je zo door zet en zo sterk kunt zijn. Heel veel succes en kracht gewenst, je komt er wel!
<<

Carra

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3069

Geregistreerd: 01 Sep 2013 08:50

Bericht 08 Jan 2018 21:56

Re: Mijn eetstoornis

Wat voer jij elke dag een gevecht met jezelf. Ik vind het heel knap hoe je het vol weet te houden en er klinkt toch heel veel positiviteit en kracht uit je update.
<<

Anoniem278

Bericht 09 Jan 2018 10:37

Re: Mijn eetstoornis

Wat knap en dapper dat je nu ook echt de angels uit de achterliggende zaken probeert te krijgen. Je hebt natuurlijk ook niet voor niets al zoveel jaren zoiets heftigs nodig gehad, dit komt ergens vandaan en ik vind het zo knap (en vast heel eng en lastig en veel meer) dat je het nu echt grondig aanpakt.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 09 Jan 2018 17:33

Re: Mijn eetstoornis

Bedankt voor de lieve reacties!
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 20 Feb 2018 15:25

Re: Mijn eetstoornis

Nou ik schreef al dat ik lastige maanden achter de rug had en dat nam nog een duikvlucht in januari. Het begon met het krijgen van de griep, wat gevolgd werd door een dubbele longontsteking en een keelontsteking, door in een virus op mijn luchtwegen en daarna door in een buikgriep. Daardoor kreeg de eetstoornis weer zo'n ontzettend grip op mij waardoor ik psychisch op aan het raken ben, lichamelijk was ik helemaal op door het ziek zijn en kan ik niet meer herstellen. Ik ben mentaal en fysiek helemaal op nu. De beslissing om mij ziek te melden vond ik heel moeilijk, mede door een enorm hoog ziekteverzuim op het werk, uiteindelijk zei ik vorige week ik ga die ziektewet in over ruim 1,5 week zodat jullie tijd hebben om de diensten op te lossen. Echter mijn lichaam heeft het vanmiddag opgegeven en aan de noodrem getrokken. Ik ben enorm duizelig, trillerig en ik blijf maar overgeven. Zou ook goed een virus bij kunnen zitten maar ik denk ook wel dat mijn lijf mij nu letterlijk stop zet. Dus met pijn in mijn hart heb ik mij net per vandaag al ziek gemeld ipv dat ik de drie diensten die nog stonden ga werken. Ik vind het lastig dat het nu al zover is maar iedereen om mij heen zit al een week te roepen meld je per direct ziek. En stiekem denk ik dat ik dat ook had moeten doen.

Nu tijd voor rust, althans bijna ik moet eerst donderdag nog naar de bedrijfsarts. Ik heb met de SPV'er een compleet rust schema opgesteld waaraan ik mij moet houden en hopelijk repareert dat mijn batterij weer zodat die eindelijk weer eens een keer kan gaan opladen.
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 20 Feb 2018 15:31

Re: Mijn eetstoornis

Wat ontzettend moeilijk Jada. Het is al zo'n heftige strijd en dan krijg je ook nog volop het fysiek ziek worden erbovenop. Heel naar dat dit jou weer zover terug doet zakken. Maar wel begrijpelijk denk ik dat dit zo loopt, dat je dit er niet bij kon hebben.
Goed dat je nu een plan hebt, maar de hele situatie zo is gewoon kut. Veel sterkte de komende tijd.
<<

Anoniem278

Bericht 20 Feb 2018 16:22

Re: Mijn eetstoornis

Pittig Jada. Maar ik geloof ook oprecht dat jouw lichaam ( ook gewoon na alle jaren hiervoor van over grenzen gaan, compenseren en jezelf voorbij lopen ) gewoon nu heel duidelijk maakt dat het genoeg is. Ik hoop dat de ‘ gedwongen’ ( want uiteindelijk heb jij wel zelf de keuze gemaakt en dat is heel knap) rust ervoor gaat zorgen dat je een soort van reset doormaakt en dat je vanaf dit nulpunt kunt gaan opbouwen. In energie , in zelfzorg en in zelfkennis. Wie ben jij en wat wil jij nu echt ...
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 06 Feb 2020 16:52

Re: Mijn eetstoornis

Zo we zijn inmiddels een paar jaar verder. Maar vandaag heb ik dan na bijna 3 jaar mijn therapie traject afgerond. Ik heb drie jaar keihard gewerkt om het achter mij te kunnen laten. Ik heb het met alleen individuele therapie kunnen redden, wat binnen mijn casus eigenlijk best wel uitzonderlijk is gezien eigenlijk bijna iedereen in soortgelijke casus intensievere therapie nodig heeft. Als dat zo was geweest dan was het ook niet erg geweest maar ik ben ergens wel trots dat mij dat gelukt is met zo min mogelijk inbreuk in het leven dat ik had. Dat ik daardoor wel gewoon kon blijven werken en niet mijn hele leven uit therapie bestond. In het proces heb ik veel diepe dalen gekend, heel veel angsten overwonnen, veel tranen laten lopen, veel trauma's verwerkt maar ook veel gelachen, veel liefde ontvangen, geleerd mijn grenzen aan te geven, geleerd om anders naar mezelf te kijken. Ik kan nu oprecht zeggen dat ik tevreden ben met mezelf en dat ik mezelf best een leuk persoon vind. Drie jaar geleden had ik echt niet kunnen denken dat ik zou staan waar ik nu sta. Ik kan echt zeggen dat ik genezen ben, dat ik de eetstoornis achter mij heb gelaten en dat mijn psycholoog dat alleen maar kan beamen en alle vertrouwen erin heeft dat ik ook geen echte terugval in mijn eetstoornis zal hebben. En eigenlijk kan ik het mij ook niet voorstellen dat ik ooit weer een eetstoornis ontwikkel, en al helemaal niet dat ik er zo diep in zak als dat ik zat. Nee dat zie ik echt niet gebeuren, daarvoor heb ik te veel tools en daarvoor zal ik al te snel aan de bel trekken.
Gezien ik een groot deel van mijn traject gedeeld heb wilde ik ook graag de uitkomst nog even met jullie delen.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15895

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 06 Feb 2020 16:59

Re: Mijn eetstoornis

Wat een respect voor jou. Wees maar heel trots op jezelf! ?
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Derpy

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1951

Geregistreerd: 01 Sep 2013 08:58

Bericht 06 Feb 2020 17:40

Re: Mijn eetstoornis

Wat goed! Echt heel knap, daar mag je zeker trots op zijn!
<<

Anoniem309

Bericht 06 Feb 2020 19:14

Re: Mijn eetstoornis

Wat goed Jada! Fijn dat je dit hebt overwonnen. Daar mag he echt heel trots op zijn. En wat goed ook, dat jouw zelfbeeld nu ook zoveel beter is.
<<

Meneer de Uil

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6162

Geregistreerd: 01 Sep 2013 17:08

Bericht 06 Feb 2020 19:21

Re: Mijn eetstoornis

Wauw wat mag je trots zijn op jezelf!
The familytree will always grow 2-12-2015 en 10-10-2018
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 07 Feb 2020 09:06

Re: Mijn eetstoornis

Dank je wel allemaal!
<<

Fred

Major Yipyapper

Berichten: 5138

Geregistreerd: 11 Sep 2013 15:08

Bericht 07 Feb 2020 10:32

Re: Mijn eetstoornis

Echt knap Jada! Wat gaat je volgende doel worden? Eventueel een jongen/man versieren en dan een relatie mee aan gaan als je daar voldoende zelfvertrouwen voor hebt gekregen?
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers