Bij de laatste zwangerschap toch wel door de vermoeidheid en combinatie van harde buiken en tot aan dat ik in de ziektewet ging bloedverlies. Achteraf bleek dit allemaal stress te zijn. Dit was met 16w Een paar weken later kwam voor de 3e x ook zwangerschapshcholestase om de hoek kijken, toen was ik 23w zwanger.

Bij de eerste af en aan ziek gemeld in het begin ivm HG, iedereen zei dat ik maar moest kijken wat lukte waardoor ik het telkens weer ging proberen, op een gegeven moment belde het uwv met de vraag waarom ik elke keer ziek en beter gemeld werd en toen werd ik terug gevloten en geadviseerd het echt rustiger aan te gaan doen, uiteindelijk rond de 20 weken voor 50% ziek gemeld en dus tot 34wkn gewerkt.

De tweede keer werd ik met 27wkn door de verloskundige terug gevloten omdat ik meerdere keren per nacht wakker werd van de harde buiken. In eerste instantie bedacht mijn werkgever dat ik 2 uur eerder naar huis kon per dag maar daar stak de Arbo-arts een stokje voor, toen ze alleen maar hoorde dat ik nog elke dag misselijk was maakte ze daar al 50% ziek gemeld van en niet voor 12 uur beginnen ( was bij de oudste ook), de harde buiken had ik nog niet eens genoemd ( met die misselijkheid werkte ik dus al 27wkn, ik had dus al veel eerder minder mogen gaan werken) beide keren maakte de Arbo-arts zich zorgen om de groei van de baby, de tweede keer bleek dat bij een groei echo met 34 wkn ook gegrond verklaard, gelukkig had ik toen al verlof en kon ik rustig aan doen. M is geboren met een best net gewicht van 2700gram.

Ik zou trouwens niet zelf gaan bedenken hoeveel je kan werken maar advies vragen aan de verloskundige en op je werk aangeven dat je het met de Arbo- arts wil bespreken en een plan wil maken tot aan je verlof.