13 Jun 2017 10:17 door Chaos
Ik vind iemand een beste vriend(in) wanneer je close bent en echt alles samen kunt delen en je geen dingen hoeft achter te houden ivm schaamte, die ook je keuzes accepteren, ook al zijn dat wellicht niet de juiste keuzes en als je dan op je bek gaat, dat ze er dan toch voor je staan. Ik vind het eigenlijk zoiets als je partner, maar dan zonder verliefd te zijn. Beste vrienden kunnen ook komen en gaan en er dus maar periodes zijn, het gaat meer om het gevoel dat je er bij hebt en de kwaliteit van de vriendschap.
Ik heb meerdere beste vriendinnen gehad, waarin we echt wel 10+ jaren beste vriendinnen waren, inmiddels zie ik ze te weinig om nog echt beste vriendinnen te zijn en zie ik ze dus als gewone vriendinnen met wat extra's omdat ze mij wel erg goed kennen, veel van mij weten en daardoor nog steeds goed over alles praten als we elkaar zien, maar dat is maar eens per jaar ongeveer. Dat zijn er 5. Mijn beste vriendin met wie ik dat was sinds mijn 12de heeft anderhalf jaar geleden zelfmoord gepleegd, maar daarvoor kwam ze ondanks dat afstand, 2u enkele reis, elke week langs. Heb nog een beste vriendin sinds 4 jaar met wie ik bijna dagelijks samen was. Nu zie ik haar even maar 2x per maand omdat zij al is verhuisd naar de andere kant vh land waar wij in de zomer ook heen verhuizen, daarna zullen we elkaar wel weer bijna dagelijks zien. Heb nog een goede vriendin die ik heel veel per app spreek, maar niet zo vaak zie door de afstand, kleine kinderen en geen oppas. Maar daar kan ik ook alles wel mee bespreken en zal ik straks ook vaker zien als ik verhuisd ben. Andere gewone vriendinnen ga ik graag wat mee drinken maar dat zijn wel oppervlakkige gesprekken, de een zie ik wekelijks, de anderen als ik tijd over heb iets van 3 keer per jaar.
Vroeger had ik vooral veel mannelijke vrienden maar daar spreek ik niet meer mee af.
Ik vind het prima zoals het is.
I &
N juni 2010