Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Depressie of toch een burn-out?

<<

Winegum

Major Yipyapper

Berichten: 4015

Geregistreerd: 26 Okt 2013 18:21

Bericht 01 Jun 2017 07:07

Re: Depressie

Het is ook niet niks wat je allemaal hebt meegemaakt de laatste jaren, plus het verleden daarvoor. Op een gegeven moment zegt je lichaam gewoon echt, nu is het genoeg.

Sterkte en een knuffel voor jou!
<<

Parel

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2447

Geregistreerd: 21 Mrt 2015 11:30

Bericht 01 Jun 2017 10:23

Re: Depressie

Ah lieve Pompoen, ik heb alles gelezen, maar nog niet gereageerd.

Wat fijn dat het beestje een naampje heeft, hopelijk geeft dit te kracht eens een keer vooral aan jezelf te denken. Dat verdien je zo! Je bent echt zo'n gigantisch lief, leuk mens - ik hoop dat je dat niet vergeten bent. Wil je eens praten of een luisterend oor van iemand die redelijk buitenaf staat, je weet waar ik woon.

Alle sterkte, liefde, rust, geluk en gezondheid voor jou en je mooie gezin!
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 01 Jun 2017 10:48

Re: Depressie

Misshcien is het inderdaad gewoon ook een betere diagnose. Hij zal echt wel weten waarover je praat, maar die enorme vermoeidheid moet er echt een keer uit. Ik weet hoe het voelt om te moeten overleven, en bij jou is dat nog een tikje verder gegaan. Daarna je nieuwe relatie, wennen aan elkaar, wennen aan de kindjes, je vorige huis opknappen, verkopen, dit huis kopen, opknappen, verhuizen en nu... nu loopt alles en werkt alles en hoef je even niet meer te overleven.

Misschien is werk juist hetgeen je nodig hebt om nog een beetje houvast te hebben, en vanuit daar werken aan je herstel. Want je herstel zal toch vooral prive moeten plaatsvinden en wellicht kan je nu de tijd nemen om echt die rust die over je heen komt te gaan voelen.
<<

Anoniem211

Bericht 02 Jun 2017 06:53

Re: Depressie

Deze diagnose lijkt me idd niet zo gek. Als je jaren in de overlevingsstand leeft, brand je een keer op. Zoals je via FB weet, heb ik hetzelfde en ik ben momenteel echt bezig met energie sparen. Dat heeft écht invloed op je gedachten. Beter slapen is ook erg essentieel gebleken. Hopelijk krijg je hier door je therapeut ook begeleiding in. De site van jongburnout.nl heeft altijd goede blogs met veel herkenbaarheid. Ze heeft op FB ook een groep voor mensen met een burn out. Misschien vind je het ook fijn om daar mee te praten. Dikke knuffel
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 02 Jun 2017 18:18

Re: Depressie

Thanks voor jullie lieve behulpzame reacties! Het gevoel dat deze diagnose klopt wordt steeds sterker. Vandaag is het de 4e sterfdag van Aart, vanmorgen om 9.30 u werd ik wakker, we moesten eerst naar een ceremonieel gebeuren rond iets via mijn vriends werk, daarna zijn we gaan lunchen op een terrasje met zijn broer en vrouw, we hebben heel rustig gezeten, genoten, maar met het erheen fietsen voelde ik al hoe moe ik was, toen we de kinderen daarna ophaalde en terugfietsten voelde ik me doodmoe, daarna zijn we naar het tuincentrum geweest om wat plantjes voor bij het graf te halen en zijn we die gaan planten. Daarna was ik afgepeigerd, ik kon gewoon bijna niet meer terug naar de auto lopen, ik wilde het liefst in het gras gaan liggen en slapen. We zouden nog uit eten, maar ik kon echt niet meer denken, gelukkig heeft mijn vriend het afgeblazen, ik was zelfs te moe om er nog wat tegenin te brengen en te zeggen dat ik het niet trok. Ik ben bij thuiskomst boven op bed gaan liggen met de iPad en ik heb even een half uurtje gelegen, daarna gegeten en nu lig ik weer op de bank en verheug me op het moment dat de kinderen naar bed gaan (doet mijn vriend allemaal) want ik kan zo slecht tegen hn geluiden.

@Caro, ik geloof dat ook wel, dat dat help, het geeft me structuur. Het kost me ook mega veel energie en niet elke dag is even succesvol, maar zonder werk voel ik me ook somber en leeg. Ik moet wel zorgen dat ik daarin de juiste balans vindt.

@Marilyn, ik ga eens op de site kijken, Thanks, balen dat jij er ook mee te maken hebt zeg!

@Parel, lief! Ik vind het heel leuk om nog eens af te spreken want vind je een leuke meid. Alleen denk dat er nog wel even wat tijd overheen zal gaan want ik heb er ook niet echt energie voor momenteel.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 02 Jun 2017 19:22

Re: Depressie

<<

Geel

Bericht 02 Jun 2017 19:31

Re: Depressie of toch een burn-out?

Pompoen, misschien heb je er iets aan om de docuserie van Sophie Hilbrand te kijken. Sophie in de Mentale Kreukels heet-ie. Gaat over burnouts.

Wat een heftige blog zeg. Het is echt niet gek dat je burnout bent geraakt. Je lijf zegt nu gewoon 'stop, ik kan niet meer'. Roofbouw.
<<

Anoniem211

Bericht 02 Jun 2017 20:39

Re: Depressie of toch een burn-out?

Rustig aan lieve Pompoen...
<<

Blauwoog1982

Noob

Berichten: 61

Geregistreerd: 14 Okt 2016 17:24

Bericht 04 Jun 2017 09:35

Re: Depressie of toch een burn-out?

Hoi pompoen,

Ik ben speciaal voor je ingelogd.
Op mijn 30ste ben ik ook weduwe geworden en bleef achter met een kind van 1.5 jaar. Die helemaal over zijn toeren was het eerste jaar.

Je gaat op z'n moment door op je tandvlees. Slapen deed ik niet, was zo moe dat ik mijn zoontje niet uit zijn bedje kon tillen. Moeder in huis gebleven. Slaappillen, werd ik een zombie van en kon dan niet voor mijn kind zorgen. Dan maar niet slapen, zonder pillen. Werk opgebouwd.. ook dit ging te snel maar wilde baan niet kwijt.
Alles was daarna op de rit, ik werkte, kind had zijn draai gevonden, verhuisd. Na 2.5 jaar kreeg ik een vriend

Eindelijk niet meer alles alleen doen, er kwam rust. En ik storte volledig in! Zo moe, uitgeput, instaat tot niks.
Wat blijkt, als je rust vindt komt alles eruit van eerdere jaren.

Dus helemaal niet gek. Ik heb tijd bij ciran gelopen, al waren ze daar niet helemaal gespecialeerd op mijn probleem.
Maar werk werd rustig opgebouwd, het sociale leven weer. Want dat lag stil.

Neem de tijd om goede hulp te vinden. Ik was na een half jaar weer een beetje mens. Alleen mijn hoofd wilde niet altijd mee, veel frustratie gaf dat. Dat los gelaten en geaccepteerd, dat mijn hoofd nooit meer top zou zijn.

Nu bijna 5 jaar na het overlijden, gaat het steeds beter. Ik geniet weer. Mijn hoofd is enorm vooruit gegaan, maar het kost tijd en acceptatie.

Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt.
Je bent sterk en komt er weer boven op, maar dit zal even duren. Je bent jong en er ligt nog een mooi leven voor je!!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 04 Jun 2017 22:41

Re: Depressie of toch een burn-out?

Dank je voor het delen Blauwoogje, ik ben wel benieuwd naar jouw 'verhaal'. Loslaten is iets wat ik denk ik nog wat beter moet gaan leren. Ik blijf dat erg moeilijk vinden. Ik wil liever alles zelf onder controle houden.

Heb weer een blog geschreven: https://donkergrijs.wordpress.com/2017/06/04/weekend/

Het gaat over de weekenden die ik altijd zo zwaar vind. Vreselijk vind ik dat om te zeggen en mijn blog is geschreven vanuit een hoop frustraties. Ik zou zo graag een leukere moeder willen zijn maar dat vind ik mezelf momenteel niet. En eigenlijk heb ik al jaren te weinig energie en vind ik de weekenden al eeuwen een crime. Wie heeft dat ooit bedacht? Met z'n allen op elkaars lip zitten en allemaal dingen samen moeten.
<<

Aaf

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 13

Geregistreerd: 04 Jun 2017 22:51

Bericht 04 Jun 2017 23:08

Re: Depressie of toch een burn-out?

Persoonlijk denk ik dat je ook eerder een burn out hebt dan een depressie, al hangt dat ook wel nauw met elkaar samen heb ik gemerkt. Je hebt natuurlijk nogal veel meegemaakt in de laatste jaren en je bent maar door en door gegaan. Zelf heb ik nu 2 jaar geleden een flinke burn out gehad en de diagnose PTSS. Van de een op de andere dag kon ik niets meer, gewoon niets. Simpelweg tv kijken was al te vermoeiend. Ik heb nu 2 jaar therapie, EMDR gehad (soms nog) en heb 3 verschillende medicatie geslikt om hier doorheen te komen. Langzaam aan werd alles steeds een beetje beter en kreeg de dag meer kleur. Probeer stapje voor stapje te denken al lijkt de dag nog zo lang. Het is dapper dat je hulp hebt gezocht, dat is de eerste stap ik de goede richting.
<<

Blauwoog1982

Noob

Berichten: 61

Geregistreerd: 14 Okt 2016 17:24

Bericht 05 Jun 2017 09:02

Re: Depressie of toch een burn-out?

Pompoen,
Loslaten is zo moeilijk! Ik heb ook liever altijd de controle, zelfs tijdens de bevalling van mijn eerste kind met 35 weken ;)


Ik heb ook emdr gehad, vond mezelf ook een super slechte moeder. Terwijl ik in mijn omgeving en consultatiebureau alleen maar complimenten kreeg. Dat ik nog overeind stond en hem verzorgde. Hij was altijd schoon, gewassen en gevoed. Maar veel meer kreeg ik ook niet voor elkaar. Wat heeft hij lang potgroenten en potjes gehad ..
Als ik nu terugkijk, was ik er wel voor hem. Veel geknuffeld.

Loslaten is lastig. Ik was opgeklommen en wilde er echt zijn. Maar wist eigenlijk al dat ik nog een keer in zou storten, onbewust. Ik wilde normaal zijn..alles kunnen en doen.
Dan stort je weer in, daarna met tracject proberen te accepteren dat normaal niet gaat lukken.

Jarwn later, ging ik stapje voor stapje vooruit.
Er is trouwens niks mis mee met, een dagje pyjama :) deed ik vaak. Bakte samen iets lekkers, cake en verder niks. Vinden ze ook leuk..

Denk aan jezelf en neem de tijd. Bij mij was het ook een burnout. Heb me vaak zat zo slecht gevoeld, dat ik eigenlijk niet verder wilde leven. Maar voor je kind doe je alles..
<<

Anoniem211

Bericht 05 Jun 2017 12:59

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ach lieve pompoen, laat het idee van weekend=fijn en genieten los. Als je een BO hebt zijn dat vaak de meest vermoeiende momenten! Ik heb/had dat met schoolvakanties. Zie ouders zeggen dat ze zo van vakanties genieten, maar ik ben zelf helemaal gesloopt na een vakantie! Als je kinderen op school zitten kun je bijkomen, even rusten. In het weekend en de vakantie ben je gewoon mama de hele dag. Slopend! Dat is niet erg dat je dat nu zo voelt maar juist heel normaal in jouw situatie. Laat die familiebezoeken dus even zitten of laat je vent gaan met de kinderen. Als hij thuis is, ga dan tussen de middag gewoon even naar bed. Dat doe ik hier standaard wel als mijn vriend thuis is. Dat scheelt zoveel!

Bij mij gaat het inmiddels ietsje beter dus ik kan de dag weer een beetje aan maar de afgelopen maanden was ik regelmatig compleet gesloopt. Alle dingen die je 'moet', zet ze echt even on hold. Vrienden en familie begrijpen het echt wel als je even een paar maanden vooral bezig bent met herstellen.

Ik heb gisteren familiedag gehad. Ik ben tussendoor ook gewoon een uur weg gegaan om in de auto te slapen. Niemand vond dat gek. Een burn out hebben is gewoon zwaar, dus wees vooral LIEF voor jezelf. Hoe je dat doet leer je de komende maanden wel.

Herkenbaar trouwens, dat verhaal van als er weer wat rust in je leven komt, je dan instort. Was hier ook zo. En ergens ook een goed punt: het is nu veilig genoeg in je leven om in te kunnen storten.
<<

Anoniem211

Bericht 05 Jun 2017 13:01

Re: Depressie of toch een burn-out?

Oh en op vermoeidende dagen zitten mijn kinderen ook regelmatig gewoon voor de tv of hangen nog in pyjama hoor. Daar worden ze echt niet minder van. Dat dacht ik altijd wel, maar ze vinden het stiekem juist helemaal geweldig :D
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 05 Jun 2017 14:14

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nou familiebezoek (mijn ouders) ging niet door want Lu. was vanmorgen ineens ziek. Ik heb een veel te korte nacht gehad, dat voel ik heel erg. Maar ik heb de hele dag met hem op de bank gehangen. Alleen nu begint hij weer op te knappen en moet ik om de haverklap opstaan en dingen voor hem pakken. Ik wil het liefst op de bank hangen en niets doen. Vriend is naar de bios met dochter juist ook om mij even rust te gunnen.
Mijn ouders weten er niets van, ik voel er ook weinig voor om het ze te vertellen. Is een lang verhaal, maar komt er op neer dat mijn ouders (en zus) ook niets van de therapie weten en mij dat heel goed is bevallen. Ik zie ze ongeveer eens in de maand en ik voel me daar dan toch wel redelijk verplicht toe.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 06 Jun 2017 08:45

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik heb weer een blog geschreven. Ik bleef maar twijfelen, gek werd ik er van.
Eigenlijk twijfel ik nog steeds, hoewel ik wel zo ongeveer zeker ben dat ik niet moet gaan vanavond. Ik hoest en snotter en voelde me vandaag na 1 trap al doodmoe.

https://donkergrijs.wordpress.com/2017/ ... lkampioen/
<<

Anoniem278

Bericht 06 Jun 2017 08:54

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik denk dat de kunst uiteindelijk is om te leren leven en rekening houden met de situatie die op dat moment actueel is. Op dit moment heb jij te horen gekregen dat je n Burn out kunt hebben. Gevolg van jaren en jaren jezelf overvragen.
Je leerpunt is dus om dat steeds minder te gaan doen. En lees ook wat mijn eerste zin is, het gaat om actuele situaties. Een keuze die je nu, voor vanavond, maakt, is geen levenslang oordeel. Het is slechts wat t is: een momentopname.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 06 Jun 2017 08:56

Re: Depressie of toch een burn-out?

Je weet het antwoord al schrijf je. Dit klinkt niet als 'ik heb niet zon zin, ik moet mezelf maar een schop geven', maar dit klinkt als jij die dit nu niet kan. En dat is niet omdat jij zwak bent, maar omdat je lijf het gewoon niet kan. Er is geen energie meer over, die is op. Het restje energie dat je nog overhebt 'mag' je nog maar aan een paar dingen geven, en dat is niet een nieuwe borstcrawl cursus. Zou je dat aan een vriendin adviseren die zo erdoor heen zat als jij? Die soms nauwelijks de trap op kan komen, om die maar een nieuwe cursus borstcrawl te laten doen? 'omdat dat zo goed is voor je'.
Beter worden is ook beter je grenzen leren kennen en beter je grenzen bewaken. En de grap is, dat weet je ook allemaal.

En dat geld: tja. Of het is zonde, of je vraagt om je geld terug. Maar dat is aan hun. Voor nu zou ik hun gewoon informeren 'ik kan het nu niet, ik ben ziek'. Klaar. Misschien mag je over een jaar terugkomen, en misschien krijg je je geld terug. Dat is even aan hun. Láát dat stukje maar even van het hele twijfelen. Geld mag nooit de oorzaak zijn dat jij jezelf nog verder de sloot indrijft.
<<

Fiederilsje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6516

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:44

Bericht 06 Jun 2017 08:57

Re: Depressie of toch een burn-out?

Kun je J niet vragen om de administratieve (restitutie) afhandeling op zich te nemen? Het lijkt me erg wijs om nu te stoppen. Het kan altijd nog wanneer je in rustiger vaarwater zit.
L2014 & H2017
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 06 Jun 2017 09:04

Re: Depressie of toch een burn-out?

Thanks Quizzle, daar heb ik wat aan. Ik maak het inderdaad ook te groot misschien, alsof ik een keuze moet maken voor de rest van mijn leven. Nooit meer borstcrawl leren of gewoon nu even niet, dat is best een groot verschil. En dat geld, tja het is al betaald, het is wel zonde, maar het is ook niet dat ik er nog krom voor moet liggen.

Weet je, dat zinnetje over jezelf overvragen raakt me wel. Ik heb al jaren het gevoel dat het eigenlijk teveel is allemaal, maar ik vraag me ook steeds af waar mijn grens dan ligt. Ik heb soms het gevoel dat mijn grens heel laag ligt, dat er maar weinig hoeft te gebeuren om overvraagt te raken. En tegelijkertijd besef ik mij terwijl ik dit schrijf dat ik ook al jaren tegen dit instortmoment aanhik, dat ik al jaren eigenlijk me al zo voel als ik me nu voel maar dan wat minder uitvergroot. Dus ik denk dat het niet eerlijk naar mezelf toe is om te denken dat dat mijn normale staat van zijn is.
Maar het beangstigt me wel, waar ligt mijn echte grens dan en ligt die niet zo laag dat het niet mogelijk is om normaal te functioneren. Kan ik wel werken en voor mijn gezin zorgen of is dat eigenlijk al teveel? Zo voelt het nu in elk geval wel. Ik probeer daar niet teveel conclusies aan te verbinden. Maar het maakt me wel verdrietig. Het is ook niet voor het eerst dat dit me overkomt, hoewel het nu heftiger lijkt te zijn dan voorgaande keren. Maar ik ben op mijn 14 een half jaar zo goed als uit de roulatie geweest door vermoeidheidsklachten, op mijn 20e bijna een jaar en op mijn 26 weer een half jaar. Ergens gaat het dus niet helemaal goed. En de laatste keer was ik er echt snel bij, heb ik echt snel aan de bel getrokken, heb ik mezelf tijd gegund en gelijk gezegd dat ik er een jaar langer over ging doen, het afstuderen. Daardoor ben ik niet zo heel diep weggezonken toen. En na het afstuderen heb ik mijn beste jaren beleefd, ik voelde me energiek, gelukkig, ondanks dat ik niet werkte, of zou het dankzij zijn? etc. En toen werd mijn man ziek en de rest van het verhaal kennen jullie. Maar ik had gehoopt dat dat gewoon een minder periode in mijn leven zou zijn, niet dat het zo'n mega dip zou worden.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 06 Jun 2017 09:05

Re: Depressie of toch een burn-out?

mzcharlotte schreef:Kun je J niet vragen om de administratieve (restitutie) afhandeling op zich te nemen? Het lijkt me erg wijs om nu te stoppen. Het kan altijd nog wanneer je in rustiger vaarwater zit.


Ja, ik zat ook zoiets te denken. Of ik vraag gewoon geen restitutie maar meld me gewoon af. Jammer dan.
<<

Anoniem278

Bericht 06 Jun 2017 09:07

Re: Depressie of toch een burn-out?

Jouw grens ligt niet laag Pompoentje.
De omstandigheden zijn bij jou levenslang al zó geweest dat jij een soort elastiek bent wat continu onder spanning staat. Dat breekt uiteindelijk niet als er een hele Pompoen aam gaat hangen, dat breekt als je een staart in je haren wilt doen.
<<

Anoniem211

Bericht 06 Jun 2017 12:25

Re: Depressie of toch een burn-out?

Eens met Quizzle. Pompoen, als je je grenzen beter leert aanvoelen zul je op den duur merken dat je lichaam echt wel weer meer gaat trekken. Maar daar moet je nu wel eerst rust voor nemen. Dat elastiek kan nu gewoon niet verder uitrekken. Je bent de grens ruim over. Op gegeven moment is het gewoon klaar. Ruimte in je hoofd en lijf komt wel weer. Ookal heb je het gevoel van niet.

Overigens over geld... vlak na ik burn out raakte had ik 2 cursussen staan ter waarde van samen €1400. En ik was ook nog zo gek om te denken dat ik dat wel ging trekken want ja het geld enzo... ik ben al het geld kwijt en heb geen cursusdag gevolgd. Zonde? Ja. Maar nog veel meer zonde is dat ik niet aanvoelde dat de rek er bij mij al heel lang uit was.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 11 Jun 2017 10:51

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik heb weer twee blogs geschreven: https://donkergrijs.wordpress.com

Heb net 4 dagen gewerkt, de dagen zelf waren fijn, ik vond het lekker om te werken. Maar ik merk nu dan toch dat ik mega gespannen ben, dat ik niets kan hebben. Misschien was dat er al en onderdrukte ik dat, dat kan ook.
Komende dagen worden ook mega druk, ik werk twee dagen, moet inpakken voor mezelf en de kinderen, dingen voorbereiden voor de bruiloft, voor de kat en mijn moestuin.
Ik weet in ieder geval wel dat ik beter moet gaan slapen, want dit gaat zo niet werken. Ik lig ontzettend te woelen elke keer, kan moeilijk in slaap komen, wordt vaak wakker en vaak ook weer vroeg wakker en dan kan ik niet meer in slaap komen omdat ik ga piekeren. Bluh, dat kan er ook nog wel bij.
<<

Anoniem211

Bericht 11 Jun 2017 19:49

Re: Depressie of toch een burn-out?

Dat slechte slapen is een heel normaal teken van een burn-out Pompoen. Zou je niet tijdelijk wat minder kunnen werken?
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers