Pompoen,
Loslaten is zo moeilijk! Ik heb ook liever altijd de controle, zelfs tijdens de bevalling van mijn eerste kind met 35 weken ;)
Ik heb ook emdr gehad, vond mezelf ook een super slechte moeder. Terwijl ik in mijn omgeving en consultatiebureau alleen maar complimenten kreeg. Dat ik nog overeind stond en hem verzorgde. Hij was altijd schoon, gewassen en gevoed. Maar veel meer kreeg ik ook niet voor elkaar. Wat heeft hij lang potgroenten en potjes gehad ..
Als ik nu terugkijk, was ik er wel voor hem. Veel geknuffeld.
Loslaten is lastig. Ik was opgeklommen en wilde er echt zijn. Maar wist eigenlijk al dat ik nog een keer in zou storten, onbewust. Ik wilde normaal zijn..alles kunnen en doen.
Dan stort je weer in, daarna met tracject proberen te accepteren dat normaal niet gaat lukken.
Jarwn later, ging ik stapje voor stapje vooruit.
Er is trouwens niks mis mee met, een dagje pyjama
deed ik vaak. Bakte samen iets lekkers, cake en verder niks. Vinden ze ook leuk..
Denk aan jezelf en neem de tijd. Bij mij was het ook een burnout. Heb me vaak zat zo slecht gevoeld, dat ik eigenlijk niet verder wilde leven. Maar voor je kind doe je alles..