June, bedankt voor je reactie, ik zal er nog even op reageren. Je zei wel een aantal rake dingen.
Ik moet zeggen dat het nu alweer een stukje beter gaat, het is even wat rustiger qua werk en met het huis en ik heb ook echt even rustig aan gedaan. Ik voel me hierdoor al iets meer ‘geaard’ dus dat ik niet aan een stuk door raas en gestrest ben maar ook voel hoe ik me voel en wat ik nodig heb. Vorige week voelde ik me zelfs ook heel even heel fijn en gelukkig, dat was heel prettig. Niet dat ik me nooit gelukkig voel maar ik was gewoon even zen met mezelf. Vaak zijn mijn geluksmomentjes dat is blij ben voor andere of een goed gevoel krijg van anderen ipv van mezelf. Bijvoorbeeld dat ik een lachende baby zie of dat ik blij ben voor een ander.
Maar was je zegt klopt ook, ik leg mezelf een hoge druk op en vergelijk mezelf ook altijd met anderen. Ik weet in principe wel waar ik goed bij vaar, maar vind het punt 1 moeilijk om te accepteren (alsof het zwak is) en punt 2 laat ik me vaak zo overweldigen door alles dat ik het contact met mezelf kwijt ben en dus over mijn grenzen ga. Wat ik dus op dat moment niet door heb omdat ik veel te veel in mijn hoofd leef.
Naar de dokter gaan: wat zou dat helpen in mijn situatie omdat ik al therapie heb? Mijn therapeut heeft me aangeraden om elke dag in mijn pauze een stuk te gaan wandelen om uit de situatie te gaan en na mijn werk een half uur te gaan liggen voor ik weer iets anders ga doen. Dit vind ik een goed advies en probeer ik me aan te houden maar in de praktijk vind het ik bijvoorbeeld heel lastig te gaan wandelen als het heel de dag regent. Zij zegt dan juist dat dat ook goed is. Even eruit en de regen en wind voelen. Soms denk ik me ook goed te voelen en denk ik dat het niet nodig is. Ik neem mezelf denk ik niet serieus genoeg hierin, super stom natuurlijk. Soms voelt het ook alsof ik mezelf niet ken/accepteer/erken, als ik dit soort dingen over mezelf lees denk ik ook: ooh super stom, ze houdt het probleem dus zelf in stand! Lekker eigenwijs. Zo zeg ik ook veel te veel ‘ja maar’, dat vind ik bij andere mensen ook altijd super stom. Al lees je daarin ook wel weer dat ik wat zelfcompassie mis ;).
Wat je zegt over die prioriteiten lijst vind ik ook wel een goede, zeker die lijst op volgorde van wat mij energie geeft. Ik had laatst ook opgeschreven wat mij energie geeft, wel goed om me daar weer bewust van te zijn. Ik had laatst op mijn vrije dag twee dingen gedaan die mij energie geven en daarna voelde ik me ook echt een stukje beter. Zo ook bijvoorbeeld het huishouden, ik stoor me er dan aan dat het niet naar mijn standaard gaat, maar probeer dat dan ook wel weer in perspectief te zien. Ik woon in een mooi, droog, veilig huis. Hoe vies kan het nu zijn? Wat stof overleven we wel. Eerst andere prioriteiten. Maar dat vreet dan toch een beetje aan me. Meer nee zeggen moet ik ook doen idd.
Dank je en ik zal mezelf geen zeur meer noemen. Dat is niet oké!
Dank je!