Overprikkeld zijn na afspraak vrienden

Hoi,

Vanmiddag hadden we een afspraak met vrienden. Heel gezellig, maar sjees ik ben kapot. Ik wist dat één dame veel kon praten, maar dat de nieuwe vriend van de andere vriendin net zo'n prater is... Ik ben compleet overprikkeld. Ik hoor ze gewoon nog steeds... Nu weet ik dat het ook hoort bij bepaalde diagnoses, maar in dat gebied geen enkele diagnose. Dus mijn vraag is nu, meer mensen last van? En nu moet ik donderdag ook nog uiteten met ze. En dan is de man van de kwekker ook nog aanwezig, die er ook wel pap van lust, van dat kwekken....

Ja Ik kan daar ook last van hebben. Bij bepaalde mensen meer als bij andere. Heb ook weleens een etentje of feestje afgezegd om die reden. Gelukkig snapt iedereen dat altijd.

Ja absoluut. Ik moet daar ook vaak van bij komen.

Heel herkenbaar. Ik heb een paar mensen in mijn omgeving die mij veel energie kosten. Vreselijk.

Ja herkenbaar. Wat hier helpt is de tijd beperken of jezelf proberen wat af te sluiten tijdens zo’n afspraak. En zorgvuldig je vrienden kiezen .

Ik ben standaard overprikkeld na een afspraak. Ik weet dat het er bij mij bijhoort. Ik hou er gewoon rekening mee.

Lot schreef:En zorgvuldig je vrienden kiezen .

Haha, dat vooral. Totdat het je schoonzus is.

Ik heb dat vaak na mijn werk. Vind het ook echt fijn dat ik eerst 20 minuten moet fietsen om thuis te komen, dan is m’n hoofd weer leeg. Geen diagnose op dat gebied verder hier hoor, ik denk ook niet dat hier per sé een diagnose aangehangen zou moeten worden. Iedereen is wel eens overprikkeld.

Ik had het vandaag ook totaal niet verwacht. We hadden afgesproken met de rustigste van het stel en zij had de andere vriendin uitgenodigd om ook even mee te kijken. Voor ik het wist voelde ik me een heel klein meisje. Want mijn vader zei altijd: Als grote mensen praten, moeten kleine mensen zich stilhouden. Dus ik hoorde alleen maar gekwek en als ik iets wilde zeggen, dan kapte een ander me weer af of viel een ander me juist bij met een verhaal wat degene had meegemaakt. Ik ben op een gegeven moment er maar tussenuit geknepen met de rustige van het stel en die bleek er zelf ook 'last' van te hebben. Maar ze had het makkelijk. Zij stond gewoon soep te maken. Haar huis, dus wel zo makkelijk haha.

Donderdag is de man van mevrouw kletsgraag er ook bij en die is ook echt het tegenovergestelde van haar. Dus ik ben benieuwd of dat een andere sfeer brengt. Anders doen we het gewoon niet weer.

Heel herkenbaar.
Om die reden plan ik vaak ook maar een afspraak op een dag. En zelfs dan kom ik soms totaal overprikkeld thuis.
Op mijn werk heb ik het minder terwijl ik een sociaal beroep heb, maar dan zet ik mijn werk hoofd op ofzo, en kan ik het beter handelen.

Minx schreef:Ik ben standaard overprikkeld na een afspraak. Ik weet dat het er bij mij bijhoort. Ik hou er gewoon rekening mee.

Ik momenteel ook.

Heel herkenbaar had afgelopen weekend veel verjaardagen en ben daarna echt op. Vroeg naar bed gaan en volgend weekend maar flink opladen. Merk dan ook altijd dat ik in de week erna nog veel last er van heb op het werk omdat ik niet tot rust ben gekomen.

Ik heb het altijd als we een verjaardag gehad hebben bij bepaalde vrienden. Haar familie roept zo hard dat ik gewoon horendol ben daarna. Moet daar echt van bijkomen.

Ja helaas wel, dan hoor je de stemmen nog in je hoofd als ze weg zijn of als je zelf allang richting huis bent vertrokken. Ik houd hier ook rekening mee, laat ze meestal niet te lang hangen hier, zeg bijvoorbeeld dat ik ook nog dingen te doen heb of niet te lang kan of plan het op een specifieke dag zodat ik er niet te lang tegenop zie of het mooi kan combineren met iets anders.
Bij sommige moet ik zelfs gewoon echt zeggen: "Ja hallo, ik was iets aan het vertellen," anders blijven ze zelf maar doorgaan of dus mij onderbreken, als ik niet zelf op de rem trap of me laat horen.

Dat herken ik, Brooke. Ik had echt sterk het gevoel bij mijn ouders te zitten als meisje van 12 jaar. Ik mocht nooit meepraten, maar als ik iets wilde vertellen, dan moest ik wachten tot het stil was. Het wordt nooit stil. Niet op de verjaardagen van vroeger, niet met deze kwetteraars. Ze haken ook halverwege een zin in en dan wil ik er wel heel erg kinderachtig doorheen blijven tetteren, maar dat vind ik zo onfatsoenlijk. En dan is dat nog niet zo erg. Het ergste is dat ik ze tot aan het slapengaan heb horen praten, in mijn hoofd. Vroeger kon ik me daar heel goed voor afsluiten, maar kennelijk is dat tegenwoordig een moeilijk iets.

Ik herken het ook. Ik kan bij de juiste mensen ook energie kríjgen van een leuk gesprek, maar bij sommige mensen kom ik standaard overprikkeld weer thuis. Vooral bij mensen die vrijwel alleen over zichzelf vertellen maar weinig vragen en ook niet goed luisteren. En bij mensen die té aanwezig zijn.
Als ik op zaterdag sociale verplichtingen heb, dan heb ik de zondag vaak ook echt wel nodig om even weer tot mezelf te komen.

Herkenbaar Fedora en Lookie!

Ik heb dat ook dat ik dan standaard moet bijkomen op de zondag als ik de zaterdag heb afgesproken met mensen die druk kunnen zijn. En inderdaad als ik in bed lig hoor ik nog de stemmen, dan dommel ik wat weg en dan lijkt het net of ze echt iets tegen je zeggen haha en dan schrik ik altijd wakker.

Herkenbaar allemaal. Vaak plan ik maar 2, maximaal 3 dingen in een week (incl. weekend) om zo de andere dagen dingen voor mezelf te doen. Of gewoon tot rust te komen.
Dit lukt natuurlijk niet altijd en vaak weekend voller gepland dan ik van plan was. Maar dan pak ik ergens anders wel bewust een rustmoment terug. Maandagen bijvoorbeeld, die ben ik vrij, dus plan daar dan zo min mogelijk.

Ook als ik wel een drukker periode tegemoet ga, plan ik bewust tussendoor niks, om mezelf niet voorbij te gaan.
De juiste mensen om me heen kiezen en als sommige energie slurpen, dan passen ze toch niet zo goed in 'mijn kringetje' als ik dacht of zou willen. Vroeger vaak genoeg meegemaakt, afscheid genomen van mensen en de signalen leren te herkennen.

Het leven is een trein, er stappen mensen op, er gaan mensen uit. Wie weet kom je ze ergens anders nog eens tegen en matched het wel.

Groetjes!

Mooi verwoord Tooske87!

Ik herken het ook, ik plan daardoor bewust ook mijn agenda niet heel vol, ik merk echt dat ik genoeg me-time nodig heb om uit te rusten en om weer op te laden. Er zijn soms drukke periodes maar dat probeer ik dan weer te compenseren met een rustige agenda ervoor en erna.

Afspreken met mensen die vooral energie slurpen of waar het vooral vanaf mijn kant moet komen steek ik tegenwoordig ook geen energie meer in. Voelt veel beter!

Hoe was het etentje, Fedora?

Het etentje was heel erg gezellig. Het voordeel was dat het in een Wereldrestaurant was en je eten en drinken moest halen. Af en toe ademhalen was wel een must. Maar ik heb me prima vermaakt. Ik was na de afspraak enorm moe, dus vrijwel direct naar bed gegaan, en vandaag hadden we ook nog een drukke dag. Maar nu is het weekend en dan even helemaal niets.

Wat fijn dat het gezellig was en je je prima vermaakt hebt! Maar ook wel goed dat je het etentje en de drukke dag compenseert met een rustig weekend.

Oh... wat fijn om te lezen dat anderen dit ook hebben! Ik dacht dat ik 1 van de weinigen was... goh, eye opener..

Missmaiorana schreef:Oh... wat fijn om te lezen dat anderen dit ook hebben! Ik dacht dat ik 1 van de weinigen was... goh, eye opener..

Zeker! Je staat er ook minder van te kijken als iemand eerder afhaakt op een avond bijvoorbeeld. Althans.. ik sta er niet meer zo gek van te kijken. En gewoon als reden kunnen geven 'ik kan niet meer', ipv een 'smoesje' gebruiken omdat andere anders raar zouden kunnen gaan kijken.. Het gaat toch altijd nog om jezelf.

Groetjes

Hier ook herkenbaar hoor! Mijn vriend heeft er ook last van dus wij proberen altijd maar 1 afspraak per weekend te maken en als dat niet kan houden we het weekend ervoor en erna vrij. Ik kan de ene persoon ook beter verdragen dan de andere