Wat heftig milady. Ik zou dan ook op zoek gaan naar hulp om hem te ondersteunen met de scheiding en alles wat er bij komt kijken.

Het ging gisteren bij mijn moeder best goed! Hij lag alleen wel pas laat in bed doordat ze A. niet in slaap kreeg.
Hij deed even opstandig op het moment dat het verhaaltje klaar was en hij in bed moest blijven maar na een waarschuwing is hij braaf blijven liggen en hij sliep met een kwartiertje.

Sterkte Milady!

En inderdaad met 4 jaar maken ze zelf de deur open....
Ik hoop dat het vanavond weer goed ding.

Het ging redelijk. Kinderen zijn in bad geweest en om 19:00u heb ik David met een tekenfilm op de bank geïnstalleerd.
Abel zijn slaapzakje aan, tanden poetsen en de borst gegeven. Hij wilde absoluut niet in bed dus de schommelstoel bij zijn bed gezet en hem op schoot in slaap geschommeld. Hij sliep tegen 19:45u maar net toen ik hem over wilde leggen begon David onder aan de trap te schreeuwen dat hij wilde dat ik naar beneden kwam.
Toen David maar gelijk naar bed gebracht, hij luisterde gelukkig goed en ging na het verhaaltje liggen.
Ongeveer weet een half uur bezig geweest met Abel in slaap krijgen en David sliep een kwartier later dus al met al bijna 2 uur bezig geweest.
En nu ga ik snel opruimen en douchen en dan nog even lekker op de bank serie kijken!

Hopelijk gaat het snel beter!

Overigens is het hier heel herkenbaar, ik heb een fase gehad dat het hier ook zo ging. Inmiddels kan de oudste wel even een filmpje kijken, op haar kamer spelen, dat soort dingen.

Maar er is een tijd geweest dat ik handen tekort kwam met het naar bed brengen van de kinderen en met name de oudste was dan opstandig en onhandelbaar. En dan was ik ook zo 1,5u of meer kwijt voordat ze beiden in bed lagen. Helaas geen enorm goede tips, want veel werkte helemaal niet of maar even. Maar hopelijk is het bij jou ook een fase die over een tijdje over gaat.

Voor het geval je er toch wat een hebt een paar 'tips' van dingen die ik geprobeerd heb (wisselend succes helaas):
- oudste betrekken bij op bed leggen, voorlezen, etc van de jongste (dat werkte hier helaas slecht omdat ze druk of vervelend ging doen en de jongste dan lastiger in slaap kwam)
- oudste filmpje laten kijken of iets van een spelletje op de iPad
- oudste een speciaal 'taakje' geven om te doen
- een paar activiteiten bedenken die je speciaal bewaart voor bedtijd, en daar mag de oudste dan wat van kiezen
- als het nog te lang duurt dat je bezig bent met de jongste, dan proberen tussendoor even bij de oudste te gaan kijken, mijn oudste ging als het te lang duurde al gauw klieren
- als je eenmaal bezig bent met de oudste op bed leggen dan proberen daar met je volle aandacht bij te blijven, als de jongste zou huilen bijvoorbeeld even laten gaan (natuurlijk niet eindeloos ofzo). Ik merkte hier dat het hielp om haar op bed te leggen en dan zoveel mogelijk zonder onderbrekingen. Anders kon ik na een onderbreking van voren af aan beginnen.

En vooral veel sterkte en hou vol! Het wordt op een gegeven moment beter, probeer je daar aan vast te houden.

Oja, en omdat de jongste hier er eerder een beetje bij in schoot (hij was en is makkelijk op bed te leggen over het algemeen) probeerde ik toen het eenmaal redelijk liep met de oudste ook te zorgen dat hij zoveel mogelijk aandacht kreeg met zijn bedritueel. Dus als de oudste dan weer iets aan het doen was wat ik liever niet had, liet ik dat soms ook even gaan als het geen kwaad kon. Dan kon ik bijvoorbeeld in elk geval even een verhaaltje afmaken, dan alsnog ingrijpen en dan weer terug.

Mijn jongste is gelukkig makkelijk op bed te leggen en kan ook best tegen een korte onderbreking. Dus dat gebeurde bij hem wel sneller, al liep ik in het begin wel eens onder een verhaaltje weg omdat ik echt in moest grijpen bij de oudste, en dat probeer ik nu niet meer te doen, dan maak ik in elk geval af waar ik op dat moment mee bezig ben (tanden poetsen, verhaaltje, wat dan ook). Maar dat kan inmiddels ook wel, de oudste weet het nu ook beter en haalt niet meer van die gekke dingen uit.

Ook heeft ze inmiddels wel de leeftijd dat ze begrijpt dat ze even op me moet wachten als ik zeg dat ik het verhaaltje van de jongste nog moet afmaken.

Maar toen mijn ex en ik net uit elkaar waren was de jongste 10 maanden en de oudste ruim 4 en toen was het echt heel pittig dat avondritueel. Het heeft denk ik wat tijd nodig voor de kinderen om te wennen aan de nieuwe situatie, en als ze groter worden dan wordt het vaak ook makkelijker.