Hahaha ik herken dat wel, ik kan me ook enorm pissig maken over kleine dingen en tegelijkertijd vet fel reageren als anderen dat doen. Ik ben raar.

Ps: ik heb dat ook maar Carrie heeft de oplossing: in je woordenlijst kun je aangeven dat Haha vervangen moet worden door haha en dan doet ie het niet meer.

Maar vervangt ie het dan niet verkeerd als je je zin begint met haha?

Ja maar, wat is er nou gebeurd met de knoflook??

Gewoon geen Iphone kopen, scheelt je klauwen vol geld!

Verder soms wel herkenbaar, haha. Maar dan vooral als iets anders al irriteerde. Dan is het net die spreekwoordelijke druppel

Ik wil het ook weten, want ik kan me echt niets bedenken waar je je aan kunt ergeren.

Ik ben ook zeer benieuwd naar het verhaal achter de knoflookvete.

Verder vermijd ik ruzie zo veel mogelijk, dus geen gekke verhalen hier.

Ik zou me over knoflook heel druk kunnen maken als iemand het ergens niet in doet. En sperziebonen in de pasta pesto zou me ook tot razernij drijven, dus ik voel jou en je moeder allebei.

Nee, dat wonderlijke apparaat begrijpt dus dat ie dat dan niet moet doen. Slim hè!?

Oh wat fijn bedankt voor de tip ik ga het zo meteen proberen

Ik ben trouwens een paar jaar geleden volledig over de zeik gegaan tegen m’n man (toen nog vriend) omdat hij de laatste Bugles had opgegeten. Ik had me al de hele dag verheugd op die laatste chipjes gevuld met die smerige spuitkaas, en toen ik thuis kwam bleek de zak leeg. Nou, dat heeft ie geweten, ik heb echt staan gillen. Zo gênant.
Een dag later had hij 15 zakken Bugles gekocht en op random plaatsen door het huis verstopt. Elke keer als ik een kastje open deed viel er een zak Bugles naar beneden.
Helaas had hij naturel Bugles gekocht en ik wilde eigenlijk die groene Nacho cheese dingen of die rooie sweet chili’s, maar dat heb ik maar laten gaan

En sindsdien denk ik altijd 'Oh! Elliot komt van de week langs met gezin, laat ik Bugles in huis halen!' omdat je in mijn hoofd dus echt idolaat bent van die chipjes.

Ik kan me woest maken om 't gehoest van m'n man. Hij doet 't niks expres, maar hij klinkt als Seabert als z'n moeder Nel Veerkamp zou zijn of zo. En ik hou zo, zoveel van 'm! Maar op zulke momenten vraag ik me af of 't heel cru is om een kussen tegen z'n hoofd te duwen.

Haha! Wij zijn er soms best goed in.
Het laatste wat ik me herinner was dat ik de vitrage te ver open had gedaan volgens hem. En dat ik daarna finaal uit mijn plaat ging, en we daarna gezeur hadden.

Ik zal proberen het kort te houden maar dit verhaal kent een hele geschiedenis, ruzie om een teen knoflook komt natuurlijk niet uit de lucht vallen.

Mijn moeder is naar eigen zeggen overgevoelig voor geuren. Als ze last heeft van een bepaalde geur die wonderbaarlijk genoeg nooit door haarzelf wordt veroorzaakt kan ze daar altijd een beetje over doordrammen en als je daar geen aandacht aan besteed gaat ze ook heel pontificaal in haar ogen wrijven enzo.
Nu heb ik dat altijd al een beetje aanstelleritis gevonden en discussies daarover zoveel mogelijk vermeden totdat ik haar een paar maanden geleden betrapte op het lakken van haar nagels! Vroeger zeurde ze namelijk altijd over de geur van nagellak als wij onze nagels aan het lakken waren en nu ze zelf na 50 jaar eindelijk geen nagels meer bijt gebruikt ze ineens zelf ook nagellak en heeft ze er geen last meer van echt heel raar.

Nou je voelt hem al aankomen knoflook vindt ze dus ook stinken en daarvan krijgt ze dan weer kriebel in haar ogen. Ze beweert overigens ook dat ze het niet lust maar als ik zelf pesto maak zit ze er gewoon continu haar brood in te dippen. Ik woon nu even tijdelijk bij mijn ouders en we hebben dus elke dag tijdens het koken een knoflook-discussie en ze denkt nu dat ik overal expres knoflook ik doe om haar te pesten.

Oké het lijkt wel of dit verhaal over een kleuter gaat mijn moeder wint dit topic.

Oh ja dus ik steeds stiekem knoflook persen als ze niet oplet en dan vet snel dat ding afwassen maar dan komt ze altijd nét de keuken in als ik nog met de knoflookpers in m'n handen sta of de knoflookschillen uit de prullenbak puilen.

HAHA en nu hebben mijn ouders een discussie met elkaar of donderdag of vrijdag nou planten watergeefdag is. Ik zeg maar niet dat het woensdag is vandaag.

Hahahahaha


Mijn man zegt altijd courgette met de g van gourmet. Echt praat normaal. En ohhriegaanoh ipv oregano.

Oehhh, ik krijg een beetje de kriebels van je knoflookverhaal.

Ik ben onredelijk als ik zwanger ben. En ik was het in mijn late tienerjaren tegen mijn ouders heel erg. Verder ben ik redelijk laid back.

Haha ik zit gewoon hardop te lachen om jullie verhalen. Ik moet even denken, maar ik heb ook best vaak van die onzinnige ruzies met m'n vriend.

Hahaha! Die plantengeefwaterdagdiscussie (mooi woord)!

Ik kan nu natuurlijk geen voorbeeld verzinnen, maar mijn man ik hebben met enige regelmaat van dit soort onzinnige ruzies. Ik kan ook echt heel onredelijk zijn. En mijn man ook .

Haha wat een verhaal over die knoflook!

Ik was vanavond heel onredelijk tegen mijn vriend. We kwamen tegelijk thuis en ik had boodschappen gedaan maar dat wist hij niet. Ik vond dat hij dat had kunnen weten omdat ik laat was
Toen heb ik heel dramatisch alle tassen in de gang gegooid, de gordijnen dicht gerukt en toen hij vroeg wat er was ben ik helemaal uit mijn stekker gegaan
Hij zei alleen maar had dat dan even gezegd dan had ik je geholpen. Ik voel me al de hele avond schuldig.

Haha ja iets verkeerd uitspreken is ook vreselijk irritant! Courgette met een gourmet g is wel een dieptepunt. Ik ken iemand die structureel gehak zegt ipv gehakT
ja oké dit is gaat dus ook over mijn moeder

Ohhh Emma dat is ook heel herkenbaar! Dat had ik ook zo vaak bij mijn ex, dat ik dan vond dat hij iets door moest hebben zonder ik het had gezegd. En die arme mannen zijn zich oprecht van geen kwaad bewust.

Haha! Geweldig!

Mijn man heeft hooikoorts. Ik ben dus soms zo moe van dat genies! Echt een herrie! Vooral in de auto! Mijn oren doen er soms pijn van. Af en toe ben ik dan onredelijk dat hij niet zoveel herrie moet maken!

Wat een heerlijk topic!

Ik heb laatst ook nog zo'n avond gehad dat echt alle irritaties er als een soort waterval uit kwamen gestroomd. Ik weet niet meer precies hoe het ging, maar hij kreeg in een soort waterval aan woorden alles opeens om zijn oren gemept. Was de arme kerel zich natuurlijk allemaal niet van bewust maar ik vond dat hij dat wel had moeten zijn natuurlijk. Maar hij lacht me dan alleen maar uit, en zegt uiteindelijk 'hee kleine stamper, je krijgt nog tien minuten... daarna is het klaar met deze onzin'.

En dan zijn die laatste tien minuten helemaal niet meer leuk om te ventileren.

De paraplu. Of beter gezegd; m'n moeder en haar paraplu.

Ze loopt altijd ontzettend met dat ding te zwaaien. En als ik dan bijna weer eens een paraplu tegen m'n hoofd krijg dan zeg ik er wat van, maar meestal ben ik dan al niet meer zo aardig.