MissBitchy schreef:Ik jank echt áltijd (nog steeds haha!) tranen met tuiten bij een stukje uit 'the Patriot'.
Het dochtertje van Mel Gibson praat niet meer sinds haar moeder is overleden. Wanneer hij weer moet vechten im de oorlog smeekt hij haar om iets te zeggen, maar dat doet ze niet. Vervolgens rijdt hij weg op z'n paard en zie je haar verdriet en barst ze in ene uit: 'Papa! Don't go! I'll say anything! I'll say anything you want me to say!'
Wat zijn jullie tranentrekkers?
Is heel lang geleden dat ik die heb gezien, maar bij die scène heb ik ook zitten janken.
Verder ben ik best heel makkelijk aan het huilen te krijgen.
- bij Titanic, als die oude mensen tegen elkaar aan kruipen terwijl het schip zinkt en de muzikanten besluiten door te spelen
- Dirty Dancing, als Baby haar boze vader opzoekt
- the Lion King, bij het hele begin meestal al en sowieso wanneer Mufasa doodgaat en Simba hem wakker probeert te maken
- bij de Beauty and the beast-film van dit jaar heb ik zowat van begin tot eind gehuild geloof ik, zowel van geluk als verdriet
- het begin van UP!, met het verhaal dat het stel geen kinderen kan krijgen en dan later de vrouw overlijdt