Desktop versie van Zeg maar Yes
Plaats een reactie

Mijn lieve zoon *Update

30 Sep 2016 13:35

Mag ik dit topic gaan gebruiken om mijn verhaal te kunnen doen? Om te spuien? Of om adviezen in te winnen?

Mijn zoontje van 7 loopt enorm vast. Met name op school maar ook thuis. Ik roep al een aantal jaar dat er iets niet klopt en dat hij onderzocht moet worden, maar goed een moedergevoel doet er tegenwoordig niet meer zoveel toe.
Maar nu zit hij dan in groepje 4. Met hakken over de sloot heeft hij groep 3 gehaald maar daar is het wel allemaal duidelijker geworden.
Eind groep 3 hebben we een gesprek gehad. De juf maakte zich ernstige zorgen om hem. Zij benoemt mijn zoon als " niet gelukkig"
Op school loopt hij tegen de volgende problemen aan:
-Zeer snel afgeleid
-Reken en taal gaat moeizaam
-Hij is echt heel slim maar het komt er allemaal niet uit.
-Faal angst als hij moet presteren
-Vraagt onwijs veel bevestiging
-Geeft snel op als iets niet lukt
-Conflicten omdat men hem niet begrijpt
-Maakt veel geluidjes
-Onthoud afspraken niet altijd
-Rent weg voor confrontatie
-Er overkomt hem veel, conflicten o.a. wat hij allemaal niet zo bedoeld en is daarna beduusd dat het hem gebeurd is
-Schrijven is zeer moeilijk voor hem. Draait alle letters en cijfers om of op de kop
-Bang om uitgelachen te worden, dus schrijft hij zijn naam o.a. doelbewust verkeerd
-Lezen verloopt traag. Hij zit nu in een niveau van groep 3

Thuis gaat het idem moeilijk. Er zijn goede dagen maar ook moeilijke dagen. S is aanwezig, heeft een sterke wil en heeft veel in het hoofdje zitten wat zo moet gebeuren. Gaat het niet zo, raakt hij van zijn padje af.
Hij heeft veel al repeterend gedrag. Zo heeft hij ook een behoorlijk verzamel woede. Alles wat hij vind gaat mee en slaat hij op in een kastje. In zijn kastje waar echt niemand aan mag komen. Hij is heel erg creatief zeer loyaal en sociaal. Hij vraagt veel aandacht met name van volwassenen. Met kinderen van zijn leeftijd kan hij zich niet meten. Zo heeft hij dus ook haast geen vriendjes. Wordt niet uitgenodigd op kinderfeestjes en is en speelt altijd alleen op school. Daarnaast heeft hij een ontzettend goed oog voor detail. Als ik mijn haren heb geknipt, al zijn het de puntjes, heeft hij het meteen door. (zo schattig)

Maar ja op school gaat het dus niet goed. We zijn nog geen 4 weken bezig en de eerste uitnodiging voor een gesprek lag al klaar. Ze maken zich dusdanig zorgen dat hij echt in de problemen gaat komen als er nu niet verder gekeken wordt.
Hij is nu dus doorverwezen voor een breed onderzoek. 13-10 staat de intake gepland met de psycholoog. En er volgt dan ook een intelligentie test.

En ik? Ik ben vermoeid. Ik snap mijn zoon vaak niet en ik voel me nu zo onwijs schuldig dat ik hem niet begrijp. Hij is zo loyaal naar mij zelfs als ik boos ben geweest. Dan knuffelt hij mij nog meer.
Ik zit letterlijk met de handen in het haar en dat zit ik al jaren. Ik weet het niet meer, ik weet gewoon niet hoe ik hem nog kan en moet helpen.
Opgelucht ben ik ook dat het nu eindelijk erkent wordt. Maar ook bang voor wat komen gaat.
Enerzijds fijn want dan weten we waar we aan toe zijn en dan wordt hij tenminste niet meer gezien als de vervelende en stoute S. Want nu heeft mijn zoon het altijd gedaan.
Ik ben verdrietig en ik wil mijn verhaal kwijt. Mijn lieve kanjer ik wist dat er iets in hem zat waar hij hulp bij nodig heeft, dat wist ik al voor dat hij überhaupt naar school ging.

Hij wilt later Professor worden want dan kan hij tenminste uitvinden en dat kan nu niet op school zegt hij dan.
Ik mis vast nog veel maar dit lucht al op.
Laatst gewijzigd door Anoniem201 op 14 Apr 2017 11:37, in totaal 2 keer gewijzigd.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 13:42

https://m.youtube.com/watch?v=JCvG6oDWWHI Bekijk dit filmpje eens van Tessa Kieboom. Herken je wat zij zegt?

Wat ontzettend vervelend voor jullie. :hug:

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 13:55

Mijn ex denkt ook dat hij hoogbegaafd is ik heb echt geen idee en geen ervaring erin. Ik zal vanavond ff het filmpje terug luisteren moet nu mijn middag dienst werken. Bedankt voor de link alvast!

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 14:09

Ik weet niet wat je allemaal gedaan hebt, maar ik zou alle hulp gaan zoeken die je kunt vinden. Maakt niet uit dat in jouw ogen niemand meer moedergevoel vertrouwt, daar gaat het niet om. Heel goed dat hij al naar de psycholoog gaat, die heeft vast genoeg netwerk en connecties waar je terecht kunt. Zoek hulp, die is er, zodat jouw zoon gelukkiger wordt.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 14:39

Fijn dat de school een probleem ziet en erkent. Lijkt me als ouder zo lastig te vóelen dat er iets is, maar er de vinger niet op te kunnen leggen.
Hopelijk komt er iets werkbaars uit het onderzoek en kan S zich begrepen voelen.
Dikke knuffel voor jou!

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 14:56

Je zegt het ook vaak tegen mij, maar vertrouw op je moedergevoel. Ik ben blij voor S dat hij de hulp krijgt die hij nu nodig heeft. Het is voor jou zeker niet leuk om te zien dat hij zo worstelt met zichzelf. Ik hoop dat ze snel wat meer weten, zodat S zichzelf kan zijn. Maar ook voor jou met een beetje hulp leer jij je kanjer ook te begrijpen.

Wat ik me nu wel afvraag, hoe gaat de juffrouw er nu mee om? Kan ze hem de begeleiding geven die hij zo nodig heeft?
Ik zou het zo jammer vinden als hij nu hierdoor een achterstand gaat oplopen.

Dikke knuff.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 15:06

De juffrouw geeft toe dat ze niet weet hoe hiermee om te gaan. Hij krijgt al 1 op 1 begeleiding bij rekenen o.a. Maar zelfs dan is de aandacht hooguit 10 min.
De juf moppert met regelmaat omdat andere kinderen last van hem hebben.

Mijn moederhart kromp op dat moment echt in elkaar toen ik dat hoorde.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 15:14

Ik ben juf in het speciaal basis onderwijs (toevallig geef ik les aan groep 3-4) en mijn ervaring is dat als je als ouders eenmaal de stap gezet hebt om hun kind te laten onderzoeken, dat het balletje dan gaat rollen. Wel moet je als ouders openstaan voor de onderzoeken/adviezen die gegeven worden. Voel je niet schuldig, maar probeer er het positieve van in te zien, je wilt het beste voor je kind en dat wil de school ook.
En of jullie kind nou in het speciaal basisonderwijs terecht komt(er rust wel een taboe op helaas, bij veel ouders) of dat hij op de reguliere school kan blijven met een rugzakje, het is allebei oké, als jullie kind maar lekker in zijn vel zit.

Even een voetnootje: ik heb dit schooljaar 13 kinderen, waarvan 6 nieuwe leerlingen die uit het regulier komen. Ik heb net de 1e indrukgesprekken gevoerd en ze zijn allemaal heel blij met hun keuze voor het speciaal basisonderwijs, ze hebben hun kind weer terug, dat hoor ik veel ouders zeggen.

Laat je maar goed infomeren! En heb vertrouwen in de school en de externe mensen waarmee je te maken gaat krijgen. En vertrouw je het niet, of voelt het niet goed, second opinion aanvragen kan natuurlijk altijd!

Succes....

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 15:44

Stuiterbal schreef:De juffrouw geeft toe dat ze niet weet hoe hiermee om te gaan. Hij krijgt al 1 op 1 begeleiding bij rekenen o.a. Maar zelfs dan is de aandacht hooguit 10 min.
De juf moppert met regelmaat omdat andere kinderen last van hem hebben.

Mijn moederhart kromp op dat moment echt in elkaar toen ik dat hoorde.


Met hoeveel kindjes zitten ze tegenwoordig in de klas?
Bij ons is pas een nieuwe school geopend en mij is het opgevallen dat de klasjes daar erg groot zijn. 20 tot 25 kindjes.
Hoe kun je dan tegenwoordig als juf ieder kindje goed beoordelen? Voor de juffen lijkt me dit best lastig. Maar ook voor S, hoe groter de klas hoe drukker voor hem. Logisch dat hij dan maar 10 min concentratie heeft. Misschien is dit ook wel heel normaal bij een kindje van 7.

En idd wat Flore ook aangeeft, laat je goed informeren. Het maakt uiteindelijk niet uit op welke school S zit. Als hij maar zichzelf kan zijn, zodat hij zich op zijn eigen tempo kan ontwikkelen.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 16:08

Geen tips, wel een knuffel!
Ik denk dat het balletje wel gaat rollen als er een psycholoog naar gaat kijken, wordt hij ook geobserveerd in de klas?

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 17:07

Geen tips, maar ik wil je wel even een knuffel geven. Het lijkt mij verschrikkelijk om je kind zo ongelukkig te zien.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 19:47

Raaf hij zit met 21 kindjes in de klas
Dat valt voor dit jaar reuze mee. Het wassen eerst veel meer.
Nu momenteel wordt er nog niet geobserveerd in de klas maar ik neem aan dat dit wel ook gaat komen wanneer hij eenmaal in het traject zit.

Thnxx allemaal! Het lucht op om erover te schrijven.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 20:15

...
Laatst gewijzigd door anoniem203 op 08 Okt 2016 21:12, in totaal 1 keer gewijzigd.

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 20:46

Lieverd. Het is zo herkenbaar. Mag mij altijd pmen. Kan nu niet uitgebreid reageren ivm de pijnstillers die mij een slechte concentratie bezorgen.
Voel je niet zwak, sterk van je dat hulp zoekt. Je hoeft het niet alleen te doen, echt niet. X

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 21:05

Ik heb geen tips voor je maar wel een dikke knuffel. Lijkt me heel moeilijk om dit te zien gebeuren bij je kind. Goed dat je de hulp aanneemt, hopelijk komt daar iets uit dat hem goed kan helpen!

Re: Mijn lieve zoon

30 Sep 2016 22:45

Dank jullie wel. Alibi ik zal je morgen even een pm sturen.

Wat ik nu vooral voel is dat ik mij schuldig maar hem voel. Ik heb op hem gemopperd omdat ik hem niet begrijp en moedeloos van wordt. En misschien komt er dadelijk iets uit waardoor hij er niks aan kan doen dat hij dat gedrag vertoont.
En dan heb je dan zo'n mama.....

Het is goed de onderzoeken ik sta er volledig achter en hoop oprecht dat we handvaten krijgen.

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 08:38

Geen tips, wel een hele dikke knuffel voor jou lieve Stuit. En ga niet aan jezelf twijfelen hè, jij bent zooooooo'n leuke en goede mama voor S.! :heart:

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 08:42

Ik denk dat elke ouder wel eens op z'n kind moppert omdat je hem/haar niet begrijpt. Voel je daar aub niet schuldig over. Als het mopperen vaker voorkomt ga je pas zien dat er wat aan de hand is. Dan ga je pas denken klopt dit wel. Juist door het mopperen zie je dat het wellicht niet klopt. Dus voel je daar aub niet schuldig over. ik heb hier verder geen ervaring mee maar hoop dat jullie snel de goede handvatten krijgen die nodig zijn om hem op z'n plek te krijgen.

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 09:45

...
Laatst gewijzigd door anoniem203 op 08 Okt 2016 21:13, in totaal 1 keer gewijzigd.

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 10:12

Wat ontzettend rot voor hem en voor jou en jullie allemaal. Ik hoop dat er ook vanuit school de juiste begeleiding kan worden gegeven. De grootste vraag die bij mij opkwam na het lezen van je verhaal: waarom is hij doorgegaan naar groep 4? Het klinkt voor mij alsof nog een jaar groep 3 veel beter bij hem had gepast. Nu kan het zijn faalangst en onzekerheid alleen maar groter maken doordat hij niet goed kan mee komen.

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 10:20

Blijven zitten is niet meer echt van deze tijd Lady, dat klinkt gek, maar tegenwoordig worden kinderen in arrangementen/leerlijnen geplaatst en je werkt dan in de klas in dat niveau.

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 12:07

Klopt idd we hebben het daar uitgebreid met de juf over gehad en zitten blijven was idd nu geen keuze. Meer ook omdat hij dan waarschijnlijk helemaal geen uitdaging meer zou hebben. Daar waren ze het meeste bang voor. Ze hadden gehoopt dat groep 4 hem zou triggeren.

Stel groep 4 gaat moeizaam dan zou ik wel willen dat hij die groep nog eens over doet. Maar goed dat is vooruit lopen op de situatie.

Re: Mijn lieve zoon

01 Okt 2016 16:44

Ik had dezelfde gedachten, Lady! Om dezelfde redenen (qua zitten blijven) is mijn oudste ook naar groep 4 gegaan. Maar dat ging dus niet en hij heeft idd groep 4 twee keer gedaan.

Re: Mijn lieve zoon

17 Nov 2016 07:51

Alle onderzoeken zijn voorbij. Het verslag van de ergo hebben we al. Heel herkenbaar wat daarin naar voren is gekomen.
Vanmiddag krijgen we de diagnose te horen bij de psycholoog.
Bij de ergo was al duidelijk dat hij prikkels niet kan verwerken op de juiste manier. Niet van plan tot handelen kan komen, schrijven niet geautomatiseerd is bij hem. En nog een hele hoop.
Bij de psycholoog hebben ze een spel en speel, intelligentie, neuro en psychologisch onderzoek gedaan.
Ik ben zenuwachtig en toch wel bang tegelijk.
Enerzijds fijn, eindelijk duidelijkheid en anderzijds "daar is de stempel" We gaan het zien vanmiddag.

Re: Mijn lieve zoon

17 Nov 2016 08:19

Spannend Stuiterbal! Hopelijk krijgen jullie nu en de komende tijd vooral handvatten en tips over hoe jullie hem het beste kunnen begeleiden.
Plaats een reactie