of je krijgt een setje mee om thuis te testen en daarna weer in te leveren.
eventueel nog bloedprikken voor een uitgebreidere screening (hiv, syfilis en hepatitis).

Hallo allemaal,
Ik zou graag wat willen biechten. Weet niet zo goed wat ik ermee wil bereiken, met name ook om m'n verhaal kwijt te kunnen.

Ik ben bijna 4 jaar getrouwd, we hebben 2 kleine kinderen.
Nu ben ik een paar maand geleden begonnen op mijn nieuwe werk, en op het moment dat ik een collega voor het eerst ontmoette was er een soort klik, of een soort vonk. Elke keer als ik hem spreek hangt er een soort spanning tussen ons, heel apart. Ik vind hem heel leuk en krijg een beetje kriebels als ik hem zie. Ik denk vrij zeker te weten dat hij die spanning tussen ons ook wel voelt, heb ook het idee dat hij me vaak even opzoekt om even te kletsen, geeft me complimentjes etc.
Ik geloof dat ik een soort van verliefd op hem ben. Maar hoe kan dat nou? Ik hou namelijk ook heel veel van mijn man, onze relatie is eigenlijk best wel goed (oke de laatste tijd is mede door de kinderen en slapeloze nachten de spanning/romantiek soms wat minder, de echte verliefdheid/kriebels zijn weg en is overgegaan naar houden van) maar verder hebben we het echt wel heel fijn samen. Ik wil hem ook absoluut niet kwijt, en zie me ook echt met mijn man oud worden. Maar hoe kan het dan dat ik een soort van verliefd op die collega ben? Is de relatie met mijn man toch niet zo goed als ik denk? Anders kon het misschien niet gebeuren dat ik verliefd raakte? Overigens ben ik echt zeker weten niet van plan om iets met die collega te doen ofzo, dat wil ik echt niet, ik blijf mijn man trouw. Maar stiekem dagdroom ik weleens over die collega en dat voelt dan heel fijn.. En de kriebels als ik hem zie voelen ook fijn. Maar daar voel ik me dan wel weer een beetje schuldig over tegenover mijn man. Moet ik mijn man vertellen over die collega? Ben dat eigenlijk niet van plan, geeft alleen maar onrust terwijl ik toch zeker weet dat ik niets met die collega wil en ga doen en bij mijn man blijf.
Het is een heel verhaal geworden.. Zijn dergelijks gevoelens herkenbaar voor mensen? Wat moet ik ermee?

Daar hoef je niks mee, met die gevoelens. Ook niet schuldig over voelen. Ik vind zoiets niets zeggen over je relatie. Je bent eerlijk, je weet wat je voelt en wat je wilt en niet wilt. Lekker zo laten.

Dit heb ik ook wel eens gehad. Ik ben van mening dat dit gewoon kan gebeuren ook als je relatie goed is. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Je ontmoet in je leven af en toe nieuwe mensen en daar kan je echt mee klikken en een bepaalde aantrekkingskracht bij voelen. Dat lijkt me normaal. Wat je er mee doet is een tweede. Als jij gelukkig bent in je relatie zal en wil je er waarschijnlijk niets mee doen. En dat is het belangrijkste. Ik zou zelf wel bewust wat afstand houden en niets gaan opzoeken, om het niet groter te maken, maar de gevoelens zelf vind ik niet zo vreemd.

Hier het biechtje van de k.porno.

Even niks gehoord van mij maar het was ook relatief rustig. Ex blijft wisselend in zijn emoties maar de afgelopen weken is hij niet meer geweest voor de kinderen (hij is het er niet mee eens dat dit onder toezicht moet dus kwam hij maar liever niet) en is het via whatsapp ook lekker rustig.

Afgelopen week ben ik gebeld door de politie, ze zijn klaar met de beelden en vandaag heb ik een slopende uren lang verhoor gehad. Ze kunnen (mogen) niks vertellen, alleen wat mij en de kinderen aangaat.
Nu is het goede nieuws dat er geen materiaal van mijn kinderen is gevonden.
Het slechte nieuws is dat hij dus echt wel goed ziek in zijn hoofd is. Hij heeft bijvoorbeeld foto's van blote kinderen maar daarvan heeft hij het hoofd vervangen met een foto van mijn hoofd. Echt,ik ging bijna over mijn nek toen ik die foto's onder ogen kreeg. En er zijn nog wel ergere dingen maar die vind ik echt te prive om hier neer te zetten.
Duidelijk is wel dat hij echt goed ziek is in zijn hoofd en dit niet alleen een "verslaving is aan downloaden" zoals hij zelf blijft volhouden.
Ze konden ook vertellen dat er genoeg materiaal is gevonden om hem aan te houden maar wanneer dit precies gaat gebeuren konden ze mij ook niet vertellen. Maar het is ook voldoende om hem uit de ouderlijke macht te laten zetten waardoor hij voortaan alleen nog maar onder toezicht de kinderen mag zien. Ik moet alleen wel zelf deze stap zetten.

En verder gaat het eigenlijk best aardig, de kinderen wennen er aan dat papa er niet is (oudste vraag nog wel geregeld naar hem), ik ben weer volledig aan het werk en heb nu wel een fijn ritme gevonden zo met zijn drieën.

Ik ben echt helemaal gesloopt, doodmoe maar tegelijkertijd zit ik vol adrenaline dus ik ga nu lekker douchen en de narigheid van vandaag van mij afspoelen!

Hi Biechtje, fijn dat je wat van je laat horen. Ik denk dat veel forummers met je meeleven (waaronder ik). Ook fijn dat je afleiding vind in je werk en een ritme kunt vinden met je kids, zonder je ex.
Ik vind het bericht over de politie (de foto's) echt enorm heftig, word er zelf ook helemaal een beetje misselijk van. Sterkte met het verwerken hiervan. Vind het echt heel naar voor je en voor je kinderen.

Wat verschrikkelijk dat je dit moet doormaken.
Ik hoop dat je nog steeds voldoende steun krijgt. En ik vind t oprecht enorm goed van je dat jij meteen actie hebt ondernomen toen je deze vreselijke ontdekking deed.

Wow, heftig biechtje! Fijn dat het jullie naar omstandigheden iig goed gaat.

O wauw wat bizar. Snap dat je daar goed ziek van bent.
Wel fijn om te lezen dat het relatief goed met jullie gaat.

Oh Jezus... om naar van te worden Wat een akelige uitkomst. Een man, waar je zo lang mee samen bent geweest, met zó'n dubbelleven. Ik kan me voorstellen dat je wereld nu weer even op de kop wordt gegooid.
Sterkte... (ik weet gewoon niet wat ik anders moet zeggen, sorry).

Poeh wat heftig Biechtje! Ik kan me niet eens voorstellen hoe verschrikkelijk moet zijn om dit mee te maken, het idee alleen al dat je kinderen er misschien ooit wel achter gaan dit verhaal gaan komen.
Je klinkt wel echt onwijs helder en sterk! En goed dat jullie een ritme hebben gevonden. Je bent volgens mij echt een topvrouw!

Oh Biechtje, wat verschrikkelijk! Ik word ook helemaal naar van wat je schetst, hoe heftig moet dit dan voor jou zijn.

Fijn dat het naar omstandigheden goed gaat met jou en de kinderen. Mag/kun je het delen met mensen uit je omgeving?

Ik kan niks anders dan aansluiten bij mijn voorgangers, heel veel sterkte!

Jemig Biechtje, wat krijg jij het voor je kiezen. Telkens als je denkt dat het niet erger kan, komt er toch weer een schepje bovenop. Krachtig hoe jij jezelf overeind weet te houden. Het lijkt me heel moeilijk ten opzichte van je kinderen, je kunt ze niet de waarheid vertellen waarom papa plotseling uit hun leven verdwenen lijkt.

Heb je goed contact met je (ex-)schoonouders en schoonfamilie? Het moet voor hun ook onwijs moeilijk zijn.

Sterkte met alles, fijn om een update van je te krijgen. Ook ik moet regelmatig even aan je denken.

Ach jeetje biechtje, wat een update..
Wat moet het toch elke keer weer een schok zijn als er steeds meer dingen boven water komen.
Ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen, maar wilde het niet zo maar wegklikken, omdat ik wil dat je weet dat er aan je gedacht wordt!
Ook al heb je daar wellicht fysiek niets aan..

Sterkte!

Nou dat! Ik moet ook veel aan je denken Biechtje.

Het voelt ook echt als een soort wazige nachtmerrie waar je maar niet wakker van wordt.
Ik ben ook nog echt in shock na gisteren, het is gewoon nog erger dan ik mij voor kon stellen (en ik kon mij er al niks bij voorstellen). Dat iemand toch zo verknipt kan zijn en daar heb je dan jaren mee geleefd.

Voor gisteren voelde ik af en toe nog wel wat medelijden voor hem. Hij bleef maar vol houden dat het echt niet zo erg was en dat iedereen zo verschrikkelijk overtrokken reageert en dat ze (naast de beelden die hij heeft gedownload) echt niks zouden vinden.
Nu interesseert het mij echt geen biet meer wat er met hem gebeurt, ik hoef hem echt nooit meer te zien.

Ik heb op zich aardig contact met mijn schoonouders. Het is nu natuurlijk wel anders, zij hebben nog zoiets van we wachten af wat er uit het onderzoek komt en steunen hem nog wel daarin. Maar wat ik gisteren heb gehoord weten zij nog niet dus hun wereld zal straks ook instorten.

Wat een nachtmerrie biechtje. Ergens had je misschien nog de hoop dat het echt alleen de downloadverslaving was. Ook al was dat vrij ongeloofwaardig, toch hoop je er op dat het wat dat betreft de waarheid was. Ik hoop dat ze hem snel gaan aanhouden. Wat afschuwelijk ook voor zijn ouders.

Wat vreselijk walgelijk allemaal! Logisch dat je in shock bent. Weet niet veel meert e zeggen dan sterkte!

Biechtje, ik denk vaak aan je. En aan hoe jij je moet voelen. Verraden en voor de gek gehouden. Wat moet jouw vertrouwen beschadigd zijn. Iemand die je zo goed dacht te kennen, waarvan je hield, blijkt ineens tot zo iets in staat te zijn. En in plaats van je uit het veld te laten slaan, houdt jij je zo dapper staande. En kies je meteen voor een toekomst voor jou en je kinderen. Krijg je professionele hulp? Ik hoop dat je alle steun en liefde uit je omgeving krijgt. Jij redt het wel. En je bent een geweldige mama.

Ah bedankt allemaal, jullie reacties doen mij echt goed!

Ik heb inderdaad hulp. Via veilig thuis en het wijkteam en dan nog een professioneel iemand om mee te praten.
En gelukkig ook veel steun vanuit de omgeving.
Ik kan het zelf ook nog steeds amper bevatte, dat iemand zo'n geheim kan hebben. Soms zie ik ook ineens die foto's weer op mijn netvlies, zal lang duren voordat dat slijt denk ik.
Ik merk ook dat ik de laatste dagen een soort van constant nerveus ben, niet wetende wanneer ze hem precies gaan aanhouden en wat er dan precies gaat gebeuren.
Ik wil in ieder geval morgen met het wijkteam gaan overleggen om de eerste stappen te gaan zetten om hem uit de ouderlijke macht te laten zetten. De bank heb ik al gemaild, ik wil de financiën zo snel mogelijk gescheiden hebben. We hebben nu nog een gezamenlijke rekening en tot nu toe heeft hij iedere keer netjes de helft van de laste lasten overgemaakt maar ik zie de bui al hangen dat hij op korte termijn zijn baan kwijt raakt en niet eer mee gaat betalen.

Ach biechtje wat krijg jij veel voor je kiezen zeg. Zo heftig allemaal. Fijn dat je een netwerk aan mensen om je heen hebt die je bijstaan. Snap dat je bang bent voor wat gaat komen maar wat doe je het allemaal goed zeg, wat kijk je goed vooruit voor je stappen neemt. Sterkte en een knuffel. Wat mogen jouw kindjes blij zijn met zo'n sterke lieve mama.

Goed dat je professionele hulp hebt en dat je steun krijgt vanuit je omgeving. Praat er maar veel over. Je hebt zoveel te verwerken. Het lijkt me afschuwelijk om zulke beelden te zien. Ik vind het enorm heftig wat jij door moet maken. En ik vind het zo knap dat je al deze stappen zet en je zo goed voor ogen hebt wat er moet en gaat gebeuren. Ik hoop dat hij snel uit de ouderlijke macht wordt gezet en dat ook het financiële gedeelte snel wordt afgewikkeld. Veel sterkte! Ik blijf aan je denken. Ik vind het verschrikkelijk voor je dat hij jou en je kinderen dit heeft aangedaan. En dat jij als moeder deze last moet dragen.

Ja eens met Femm. Wat ben jij een sterke en geweldige mama.