Of gewoon eens praten met de huisarts? De POH GGZ is heel laagdrempelig.

Fantine dat wil hij ook niet.
Whatever, ik zal hem daar eens naar laten kijken, bedankt

Iemand nog tips hoe ik onze relatie verder nog kan redden? Op dit moment staat het zwaar onder druk en ik weet niet hoe lang ik het nog vol hou.

Wat rot dat hij nergens voor open lijkt te staan. Dat is allemaal prima zolang je alleen verantwoordelijk bent voor jezelf. Hij betrekt er nu een gezin in en en op de langere termijn is dat niet de bedoeling, lijkt me. Heb je hem ook gevraagd wat hij dan wel wil? Het zelf oplossen klinkt namelijk best vaag. Wat heeft hij volgens zichzelf nodig om hier uit te komen?

Soms is het heel lastig om zaken te overzien als je er zelf middenin zit, maar ik word al snel een beetje kriegelig van mensen die vooral benoemen wat ze niet willen en niet wat ze wel willen. Dat laatste zou ik dus op insteken in een gesprek met hem. Succes/sterkte!

Ddl wat vervelend voor jullie.

1 Ik zou nu geen drastische beslissingen nemen want jullie zitten allebei in een lastige periode, wie weet hoe het er over een paar maanden weer voorstaat. Jullie hebben ook kinderen toch?
2 Ik zou hulp voor jezelf zoeken zodat je in ieder geval bij iemand kunt luchten. Over je eigen problemen maar ook over de thuissituatie.
3 Ik zou aan je man vragen hoe hij het voor zich ziet, wat heeft hij nodig, wat gaat hij veranderen. Ziet hij zelf in dat hij overspannen is?
4 Ik weet niet hoelang dit al speelt maar als je het idee hebt dat jullie het op deze manier niet gaan redden (of jij en je gezin het niet trekken) zou ik dat ook aangeven. Misschien gaat hij dan toch hulp zoeken om zijn gezin te redden.
5 Kunnen jullie er wel over praten? Of is hij een binnenvetter? Ik zou je man nu niet stimuleren om te gaan sporten als hij dat niet wilt. Dat voelt waarschijnlijk nog als een taak erbij of als nog een verwachting waar hij niet aan kan voldoen. Hoe was jullie relatie voor de klachten van je man?
6 Neem ook wat tijd voor jezelf, doe iets leuks, neem even afstand van alle zorgen. Zo geef je niet alleen maar energie maar krijg je ook wat energie.

Sterkte.

Wat Lot zegt dus! Ze zegt hele waardevolle dingen.

Bedankt, ik heb het gelezen en reageer later nog uitgebreider maar haal nu eerst het bericht weg en leg de kinderen op bed.

Weg

Bedankt voor de reactie lot maar ik wil het niet langer op internet hebben. Heb er veel aan en het heeft mij aan het denken gezet. Ook de reactie van jou guattari.

Weg

Hier het biechtje van de man met een pornoverslaving:

Het gaat nog steeds op en neer. Mijn ex blijft vooral erg wisselend qua emotie. Ene moment is hij begripvol, snapt hij dat ik wil scheiden en heeft hij veel spijt en het volgende moment is hij boos, teleurgesteld dat ik hem nu in de steek laat en snapt hij niet waarom ik er niet samen wil uitkomen. Op zulke momenten roept hij ook dat ik de kinderen dan maar lekker moet houden, dat hij niet meer komt of hij begint juist over vaker willen langskomen of zelf hier op zolder te willen wonen.

Ik blijf gewoon duidelijk mijn grenzen aangeven. Gisteren heeft veilig thuis contact met mij opgenomen, zij zijn ingeschakeld door de politie en ook hun raden met klem aan dat hij de kinderen alleen onder toezicht mag zien totdat het onderzoek is afgerond, daarna wordt er weer verder gekeken en is het afhankelijk van wat er uit het onderzoek komt wat hun advies gaat zijn. Ik hoef mij hier in principe niet aan te houden en maar als hun advies is dat hij niet alleen gelaten mag worden met de kinderen en ik laat het wel toe dan zijn ze genoodzaakt om jeugdzorg in te schakelen.
Ik heb dit ook aan mijn ex laten weten (en telefoonnummer doorgegeven want hij mocht bellen als hij behoefte had aan meer informatie) en ook duidelijk gezegd dat ik hun advies natuurlijk aanneem.
Mijn ex ziet het allemaal sober in, is er van overtuigt dat hij veroordeeld gaat worden tot gevangenisstraf en dat de kinderen hem worden afgenomen, hij zijn baan kwijt raakt en hij straks niks meer heeft. Hij vindt dat hij dit niet verdient en dat hij nooit de inschatting heeft gemaakt dat dit de gevolgen zouden zijn.
En dat is dus juist het grote probleem, hij lijkt het nog steeds niet echt te snappen hoe ernstig de situatie is.

Op dit moment blijft hij ook vol houden dat hij echt nooit naar de filmpjes keek, alleen het downloaden was een verslaving. Maar eerder heeft hij duidelijk ook andere dingen aangegeven dus ik krijg vooral het idee dat hij zichzelf (en de omgeving) probeert te overtuigen dat het niet zo erg is.

Het is nu vooral afwachten tot het onderzoek van de politie afgerond is, we zijn nu ruim 3 weken verder dus ik hoop wel dat er snel meer duidelijkheid is. Ondertussen heb ik een gesprek bij de bank aangevraagd om te kijken wat de mogelijkheden zijn qua hypotheek. Ik zou graag hier willen blijven wonen (maar ik werk parttime dus ik heb er een hard hoofd in dat het kan) en anders kijken wat ik zelf qua hypotheek zou kunnen krijgen. Ik ben in ieder geval al wel met wat opknapwerk begonnen zodat het huis verkoop klaar is mocht het nodig zijn. En we hebben NHG dus hopelijk kunnen die ook nog wat betekenen.

Volgende week start ik ook weer met therapeutisch werken, 2x een halve dag. Dat voelt wel goed, merk dat ik van de hele dagen thuis zitten ook wat kriegelig word. De kinderen merken natuurlijk ook dat er wat speelt en met name de oudste is hierdoor erg opstandig en luistert slecht. En de jongste slaapt slecht, wil het liefst bij mij liggen en is dagelijks tussen 05:00u-06:00u wakker.

Wat heftig allemaal weer Biechtje..
En het is zo moeilijk, want zolang hij het zelf niet inziet, heeft hulp voor hem ook geen zin.

Kun je niet checken bij de politie hoe de stand er voor staat?

Succes met werken biechtje. Hopelijk geeft het wat afleiding.
Heb je geen contactpersoon van de politie waarbij je kunt informeren?
Ik vind het knap hoe jij ermee om gaat.

Hier echt een mutserig biechtje...

Mijn vriend is vanochtend voor 2 weken naar China vertrokken voor zijn werk. En ik merk dat ik het er best moeilijk mee heb. Geen idee waarom maar ben bang dat hem iets overkomt ofzo.
Heb hem vanochtend naar Schiphol gebracht en op de terugweg zat ik gewoon te janken in de auto. Ik herken mezelf hier echt niet in.

Hij is wel eens eerder op vakantie geweest zonder mij (met vrienden 1,5 week) maar toen ging hij niet zo ver dus had ik er niet zoveel moeite mee. Nu juist omdat hij zo ver gaat en in zijn eentje maak ik me ineens veel meer zorgen.


Meer mensen hier wel eens last van gehad?

Nou dat vind ik niet mutserig hoor. Ik zou het ook niks vinden.

Deze 2 weken maar veel op het forum rondbrengen, dan is het vast zo voorbij!

doorbrengen..

Biechtje met vriend die op zakenreis is: wat rot dat je het er zo moeilijk mee hebt en dit gevoel je zo overvalt. Hopelijk heb je voldoende afleiding en kunnen jullie af en toe contact hebben. Vind het lastig om verder iets concreets te adviseren, want herken het niet. Hopelijk stelt het je gerust als hij je straks laat weten veilig te zijn aangekomen.

Hier het biechtje met de vriend in China.

Hij is gelukkig na een lange reis goed aangekomen. (dat luchtte al op!)
We hebben even kunnen skypen (thank god voor videobellen) en hij was best wel emotioneel toen. Zat er helemaal doorheen toen hij eindelijk in zijn hotel was. Erg moe en is best lastig als er amper iemand Engels praat (taxi, hotel etc).
Gelukkig gaat het nu al stukken beter. De jetlag is aardig weg, hij heeft zijn tijdelijke collega's ontmoet en die zijn allemaal erg aardig en behulpzaam. Een goede nacht slaap en een goede Chinese hap doet wonderen.

Lange leve Skype en whatsapp!

Die van mij zat afgelopen week in Amerika. Vond het idd fijn om te horen dat hij goed was aangekomen. Het is nu wel veel makkelijker met whatsapp enzo dan jaren terug. Nu is bijna overal wel internet.

Mijn relatie is net verbroken. We hebben 1 groot issue waardoor we elke keer ruzie krijgen en daar komen we niet uit. Hoe kut ik het ook vind, ergens is er ook opluchting.

Wat heftig Kira, jullie waren al best lang samen toch? Wat verdrietig dat jullie steeds om dezelfde reden een conflict hadden. Sterkte!

Toch erg rot Kira. Sterkte!

He Kira, wat ontzettend rot voor jullie zeg.
Hoe voel je je eronder?

Wat verdrietig Kira, sterkte!
Gaat het om zijn dochter? Ik meen dat ik daar al vaker iets over heb gelezen. Als je wil dat ik dit verwijder moet je het zeggen hoor.

Maddie, dankjewel. Bijna 2 jaar waren we samen.
Quizzle, dankjewel.
Winegum, ik weet niet hoe ik me voel. We hebben ruzie gehad dus ik ben ook nog vrij boos, en gefrustreerd omdat hij mijn standpunten niet lijkt te willen zien. Ik ben ook verdrietig, maar ook opgelucht. Alles door elkaar eigenlijk.
Emma, daar heeft het wel mee te maken. Zijn opvoeding staat haaks op die van mij, en het gaat zo niet werken. Eigenlijk best raar want we zijn het bijna altijd eens, alleen over dit niet. We kunnen ook niet tot een compromis komen.