Ik was ook benieuwd!

In elk geval fijn dat je vriend lief voor je was. En wat stom dat je het niet wist van tevoren.

Ja ik vind dat wel heel stom van die gezamenlijke vriendin. Die heeft wel haar gezegd van "naja vriend Whatever en Whatever komen kerst vieren dus je bent welkom maar kijk maar of je dat ziet zitten", maar ze heeft niets met ons overlegd en ook niet even gemeld van joh ik nodig je ex uit! Nu zal zij haar wel meer als gewone vriendin zien en gewoon niet stil gestaan hebben bij al die ladingen die er toch een beetje aanhangen maar lomp was het wel.

En ik vond het dus kut dat zij wel wist dat ik er zou zijn en zich dus mentaal heeft kunnen voorbereiden en dat overduidelijk ook deed bij binnenkomst door mij eerst te negeren en daarna zogenaamd volwassen initiatief te gaan nemen door mij een hand te komen geven, maar dat ik compleet overrompeld opeens een ex waar we het hele weekend issues over gehad hebben voor mijn neus krijg. Maar goed, vriend en ik zijn er samen heel blij mee hoe het gegaan is dus dat is het belangrijkste.

Weet je Whatever, ik heb niet al jouw berichten kunnen lezen omdat je het verwijderd hebt maar kan van je laatste reacties het een en ander opmaken uit Guattari dr posts. Volg je gevoel. Je gevoel is er niet zomaar, dat is er omdat er iets niet klopt/klopte. En dat kun je verstandelijk altijd wegdrukken, maar daar verandert gevoel niet door. Dat is je intuïtie, daar mag je gewoon naar luisteren.

Overigens ben ik het niet eens met Guattari dat je een bepaald contact niet zou mogen verbieden of bepaalde gesprekken niet zou mogen lezen omdat dit prive zou zijn. JIJ hebt een relatie met hem. Als dit contact met haar jouw relatie aan het rommelen maakt heb jij alle recht om te zeggen dat je het niet meer wilt. Dan is het aan hem om zijn prioriteiten te stellen: vind hij jou het belangrijkst of zijn contact met haar. Anyway, daar kun je dan je conclusies uit trekken.

Een vriendschap hebben met een vrouw die jou nog ziet zitten. Volgens mij moet je dat echt niet willen.

Wij staan daar idd anders in. Ik geloof niet in verbieden (wel in vragen en dat die ander met ja/nee kan antwoorden) en in het geval van Whatever ook praktisch onmogelijk.

Ik heb bij mijn vriend bepaalde dingen gesteld. Niet van, dat mag je niet meer. Maar wel, hoe zie je het in de toekomst voor je en hoe denk je dat het voor mij is? En als het te lang doorgaat, dan moet ik misschien mijn eigen plan trekken. Zonder jou. Misschien ook niet eerlijk, maar ik vind wel dat ik naar mijn eigen gevoel mag luisteren. En niet alles hoef goed te keuren. Verbieden is een zwaar woord, maar als je jezelf er niet fijn bij voelt? Moet je dan maar in gesprek blijven, terwijl je het niet trekt?

Ik ben ook groot voorstander van naar je eigen gevoel luisteren. Degene met wie je een relatie hebt, heeft echter ook zijn/haar eigen gevoel ergens bij. Dan zou ik insteken op rekening houden met elkaar en een situatie creëren waar je beiden oké mee bent. Als dat is dat exen worden geweerd, dan is dat prima. Mits je dit beiden een goede oplossing vindt.

Ik zou mijn vriend nooit iets verbieden. Daarvoor is mijn vriend nog steeds eigen man met eigen mening. Maar ik denk wel met hem mee en neem soms een standpunt in, omdat ik weet dat hij gekwetst gaat worden als hij zijn eigen zin doorzet. En dan praten we erover. En ok, dan geeft hij toe terwijl ik niet altijd weet of hij hetzelfde denkt of gewoon van mijn gezeur af wil zijn.

In het geval van Whatever zou ik zeker blijven praten over haar gevoelens. En in deze kwestie, dat haar gevoel zo duidelijk tegen haar spreekt, zou ik nog meer aangeven dat ze het contact tussen ex en vriend niet trekt. Geef maar aan wat je tegenstaat, maar verbied het niet. Wat verboden is wordt, naar mijn mening, spannend. Ik zou stellen dat als het niet ophoudt, dat ik moet nadenken over mijn relatie. Maar dat is wel ongelofelijk tegen het verbieden aan. Maar in mijn geval pakte het altijd goed uit.

Je kunt het verbieden noemen, maar je kunt het ook 'je grens aangeven' noemen. Prima hoor, als jij dat contact wil houden maar ik hoef daar niet mee te dealen. Dan kies ik voor mezelf.

Waarom zou het praktisch onmogelijk zijn om als man tegen die chick te zeggen dat hij geen vriendschap met haar gaat onderhouden omdat hij weet dat ze nog gevoelens heeft voor hem en hij dat niet respectvol vindt naar zijn vriendin?

Omdat de situatie niet zo was, zoals je 'm nu schetst. Maar deze posts zijn verwijderd en daarom denk ik dat het handiger is als Whatever hier zelf op reageert, als ze dat weer online wil zetten.

Ja precies, ik snap het.

Nee klopt, het is wel een beetje ingewikkelder als in dat zij via die vriendin wel betrokken zal blijven en dat hij dus wel vriendschappelijk met haar om zal blijven gaan en ik haar ook wel vriendschappelijk zal blijven zien op verjaardagen en gezamenlijke avondjes etc.

Maar het gaat heel goed hier nu hoor!

Weg*

Ai.. heb geen tips voor je. Wil je alleen een dikke knuffel geven!

Ojee ik herken het.
Mijn man is gestopt met drinken. Hij drinkt gelukkig geen druppel meer. ( al een paar jaar)
Hij had ook nooit een stop. Bij andere mensen deed hij vriendelijke, maar tegen mij heel lelijk.
Mocht mijn man beginnen met drinken, stop ik er gelijk mee.

Sterkte!

Wat enorm rot voor je biechtje. Gelukkig heb je voor jezelf helder dat dit nooit meer mag gebeuren maar wat zal je geschrokken zijn. En dan nog tot twee keer toe je stevig vastpakken ook. Je zou toch hopen dat hij na de eerste keer al schrikt en 'wakker wordt'. Logisch en terecht dat hij zich schaamt.

Heel veel sterkte. Knap dat je nu al zegt dat je wat jullie hebben niet wil opgeven maar pas wel goed op jezelf. Hoe zijn de kinderen eronder?

Wat ongelofelijk rot, biechtje!

Ik weet nog uit de periode dat ik veel dronk, ook geen stop, dat ik mensen begon uit te dagen/te treiteren. Gewoon omdat ik daar plezier in had. Ik was onoverwinnelijk en dat mocht iedereen weten. Na een nacht slaap kon ik mezelf wel voor de kop slaan, want hoe had ik het toch kunnen doen?

Ik heb geleerd om met mate te drinken. Ik kan na twee biertjes stop zeggen. Mijn vriend drinkt geen druppel, dus dat is ook wat makkelijker. En ik heb geleerd om na twee biertjes over te gaan op koffie/thee/cola. Vroeger kon ik dat niet. Maar dat heb ik geleerd na lange tijd niet drinken.

Dat jouw vriend spijt heb, dat snap ik volkomen. Hij zat nog in zijn roes en nu is hij uit die roes en komt de werkelijkheid voorbij. Dat hij zich als een hork heeft gedragen en fysiek is geworden. Persoonlijk denk ik dat ik hem wel zou kunnen vergeven, maar ik zou wel heel erg duidelijke afspraken maken over zijn drankgebruik. Prima dat hij drinkt, maar deze situatie mag zich nooit, maar dan ook nooit, meer voordoen. En als dat betekent dat hij niet meer drinkt of zeer gematigd drinkt, dan moet dat maar. Toch? Sterkte!

Jeetje, ik zou heel boos zijn en hem een paar dagen niet normaal kunnen aankijken denk ik.. Daarna had ik hem vrij duidelijk gemaakt dat, wanneer dit nogmaals gebeurt, ik met de kinderen bij hem weg ga. Harde taal, maar laat hem maar goed schrikken! Hij is weggelopen voor zijn verantwoordelijkheden en is vervolgens fysiek geworden. Dat kan echt niet als volwassen vent zijnde!

Hier zou ik echt meteen klaar mee zijn. Wat denkt hij wel niet? En ik bijzijn van jullie kinderen? Hoe? Dat kan toch echt niet.

Voor mij te makkelijk gezegd om er maar meteen klaar mee te zijn. Alcohol doet veel en hij zelf is absoluut niet zo. Het is nu gebeurd beide zijn we wrg geschrokken en dit gaat echt niet over 1 dag ijs. Het komt goed maar wel samen. Dit gebeurd niet nog eens want dan is het idd einde oefening. Ik heb een gezin waar ik ook aan denk en meerdere factoren spelen mee om niet zomaar dit op te geven. Wil niet zeggen dat ik er maar klakkeloos mee akkoord ga uiteraard.

Dank jullie voor de lieve woorden. Ik verwijder het bericht ivm herkenbaarheid.

Odil, dat is wel wat kort door de bocht. Natuurlijk geef je niet zomaar op. Er klaar mee zijn na één misstapje is wel heel hard in dit geval.

Biechtje, hopelijk komen jullie er uit en gebeurt dit niet nogmaals.

Biechtje, ik heb je verhaal nog gelezen en herkende je inderdaad direct. Juist daarom wil ik wat tegen je zeggen. Jullie komen op mij over als een heel gelukkige, liefdevol stel, wat de juiste balans heeft gevonden in jullie -soms ingewikkelde- gezinssituatie. Hetgeen je vriend nu gedaan heeft gaat alle perken te buiten maar ik geloof je gelijk als je zegt dat hij een integer en oprecht persoon is. Ik ken hek natuurlijk niet maar toch komt hij op mij ook zo over. Het is heel goed dat jij je grens hebt aangeven, hij mag zich gerust een aantal dagen heel oncomfortabel en schuldig voelen maar ik hoop dat jullie uiteindelijk weer samen vooruit kijken en doorgaan. Ik geloof in jullie!

Dank je lieve Lady voor je woorden. We komen hier wel uit ik geloof in ons samen met onze kids. Maar het zal nu even tijd nodig hebben plus dat hij zich moet bewijzen zodat ik hem daarin weer kan vertrouwen.
Juist omdat ik zo in ons geloof en hij overigens ook, geef ik niet op. Ik heb erger mee gemaakt dan dit. We komen hier wel uit.

Wat een waardevol advies geeft Lady! Nu ik lees dat jullie van ver komen (of heb ik dat verkeerd begrepen) zou ik zeker nog even doorpakken. Jullie zijn er bijna. ik herken je overigens niet, maar het klinkt absoluut niet alsof jullie een slechte relatie hebben. Maar wel dat er sprake is van een slechte dronk.