Ik denk dat iedere ouder wel speelgoed aanbiedt waar een kind iets van kan leren en wel eens een boekje leest of bezig is met de fysieke vaardigheden, maar ik denk ook dat het allemaal maar beperkt maakbaar is.

Ik denk dat je op wanneer een kind gaat rollen/tijgeren/kruipen/lopen totaal geen invloed hebt.

Voorbeeld van een docu die ik gezien heb: een kindje in amerika; kdv, ouders werken fulltime, in japan; ouders lopen heel wat beweegklasjes af), in mongolie; kindje ligt de hele dag alleen in een bedje ingebakerd, in afrika; kindje zit de hele dag in een doek op de rug.

Alle kindjes haalden ongeveer op dezelfde leeftijd de bovengenoemde mijlpalen. Deze mijlpalen worden bepaald door neurologische rijping en dat gaat in een bepaald tempo, waar je nauwelijks invloed op hebt.

Ik probeer in de gaten te houden waar mijn dochters interesse ligt en waar ze aan toe is. Dan probeer ik daar op in te spelen met het aanbieden van bepaald speelgoed of het doen van bepaalde spelletjes of het benoemen van dingen (nu de verschillende kleuren, tellen). Ik forceer het niet, het gaat eigenlijk heel vanzelf.

Meer kun je als ouder denk ik niet doen. Ik denk juist dat het belangrijk is om niet sneller te willen dan je kind, dat roept alleen maar frustratie op. Dus het moment van kruipen, lopen etc lijkt me niet heel erg te beïnvloeden.

Ik denk dat je niet zozeer kunt leren maar zeker wel kunt stimuleren.

Van het CB moesten wij inderdaad tummy time doen. In het begin vond ie het vreselijk. Al gauw was het überhaupt niet nodig want hij begon toen al met rollen.

Ik vind taalontwikkeling belangrijk en lezen leuk dus dat stimuleer ik door veel boekjes te lezen. Hij heeft er nog niet volledige aandacht voor maar dat geeft niet. We gaan naar de bieb en dan laat ik 'm lekker rond kruipen tussen de boekjes. Lekker veel aanwijzen en praten doe ik ook.

Bij nieuwe (grof of fijn motorische) dingen prijs ik 'm vaak, heel overdreven blij goed zo zeggen, klappen, dan zie je hem echt oplichten van blijdschap.

Zijn groffe motoriek is zeer sterk, dat komt echt vanuit hemzelf. Ik stimuleer hem daarin door bijv naar een gym klasje te gaan, hem de ruimte te geven zich daarin te ontwikkelen, maar ik forceer niet. Hij wil bijvoorbeeld echt nog niet achter de loopkar lopen, behalve op z'n knietjes. Nou prima. Komt vanzelf. Daar heb ik dan weer totaal geen zorgen over.

Fijne motoriek vind ik wel lastiger. We oefenen wel met zo'n vormenstoof, blokjes overgeven aan elkaar, kleine stukjes eten met pincet greep pakken. Door het aan te bieden geef je oefening. Wederom ook niet forceren. Maar hierbij vind ik het soms wel lastig, ik weet niet goed wat hij allemaal zou moeten leren. Dat moet ik eigenlijk eens opzoeken.

Al met al denk ik dat het meeste zeker vanuit het kindje zelf komt maar dat je zeker dingen aan kunt bieden. Bijna elk stuk speelgoed is wel gemaakt om een bepaald iets te stimuleren. Op de leeftijd van M doen ze natuurlijk nog niet zo veel, weet niet of ze al wat kan grijpen, dan kan je daar op inspelen. Ik merk ook dat ik speelgoed leuk vind dat op meerdere niveaus inzetbaar is. Kijken en grijpen voor de allerkleinsten, onderzoeken met vormen, relaties en acties voor de wat ouderen bijvoorbeeld.

Het op de buik leggen hebben wij wel bewust gedaan. Dat 'moest' ook. Verder vind ik taal en lezen een van de belangrijkste domeinen waar je als ouder in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor bent, dus daar hebben we veel in geinvesteerd. T doet ook echt het liefst lezen, en liedjes zingen. In beide investeren we veel, en vinden we zelf ook leuk. Wat de kip en wat het ei dan is...

Hoe ouder hij wordt, hoe meer ik gewoon aanpas op zijn interesses. Hij vindt alles wat met gemotoriseerde voertuigen te maken heeft fantastisch en speelt daar heel mooi mee. Nou, dan krijgt hij daar dus meer van aangeboden dan van iets anders. Hoe meer het aansluit bij wat hij leuk vindt, hoe meer hij er mee speelt.

Knutselen vind ik zelf lastig. Ik ben niet zo crea, en omdat hij daar zelf ook weinig interesse in toont. Gelukkig vindt hij dat op het KDV wel tof, en doen ze het daar lekker met hem.

Marin, volgens mij hoef je niet per se op te zoeken of het allemaal adequaat is wat hij doet hoor Daar zal uitkomen ws dat hij op sommige vlakken wat voor loopt, en bij sommige weer niet. Het lijkt me dat je er zo onnodig onzeker van wordt, door zo bewust hem te 'stimuleren' of met hem te 'oefenen'. Gewoon 'spelen' is echt voldoende (binnen het normale), hij trekt er zelf zijn lessen uit, da's het mooie

Als je toch wat houvast wil, dan zou ik de sprongetjes van Oei ik groei een klein beetje in de gaten houden. Vaak komt dat in grote lijnen wel overeen en heb je toch wat richting.

Ik ben daar helemaal niet zo bewust mee bezig eigenlijk. Ook niet toen ze klein waren. Ik heb daar ook een soort van jeugdtrauma van omdat mijn moeder daar wel behoorlijk fanatiek in was

We lezen wel (samen) boekjes, spelen spelletjes, klimmen in bomen, knutselen, koken, zingen liedjes enz. Maar dat doen we gewoon omdat ze het leuk vinden en niet met het idee erachter dat ik dat speciaal voor ontwikkeling doe. In groep 3 hebben we wel bewust elke dag gelezen met zoon omdat ze dat vroegen vanuit school. Nu eigenlijk nog steeds maar zoon kan al zo goed lezen dat ik er niet zo bewust meer mee bezig ben.

Dank je Zora. Ik bedoel dat ik eigenlijk gewoon niet echt weet wat onder fijne motoriek valt behalve die dingen die ik noemde.
Oei ik groei is idd goede tip, ook aan AM. Ik heb verder niet zoveel met dat boek maar er staan best goede suggesties in van wat je kan doen met een baby.

Ik heb volgens mij op babyleeftijd niet bewust de ontwikkeling gestimuleerd. Dit staat er misschien een beetje stom maar er was geen aanleiding om oefeningetjes te doen ofzo. Er wordt hier thuis sinds de geboorte van de meisjes dagelijks voorgelezen, gedanst en liedjes gezongen. Dat doen we omdat we het leuk vinden en het is mooi dat het de ontwikkeling stimuleert maar ik denk nooit: laat ik eens gaan voorlezen want dat stimuleert de ontwikkeling zo lekker.

Ik bied vanaf rond de eerste verjaardag wel bewust verschillende soorten speelgoed aan zodat de meisjes kunnen ontdekken wat zij leuk vinden. Met knutselmaterialen let ik dan altijd wel op dat ik ook eens wat nieuws meeneem dan het standaard prikken, knippen en kleuren.

Verder hebben de meiden allebei baby/peuterzwemmen gedaan en zit mijn oudste dochter (bijna 4 jaar) sinds een paar maanden op theaterles. Wij vinden het stimuleren van hobby’s/sport buitenshuis ook heel belangrijk. Ook doen we culturele activiteiten zoals naar een theatervoorstelling voor kinderen, musea voor kinderen, etc. Dit doen we omdat het leuk vinden maar ook om onze kinderen hier aan te kunnen laten “proeven”.

Mijn oudste dochter heeft op de peuterspeelzaal gezeten. Hier hebben we bewust voor gekozen vanwege voorbereiden op de basisschool. Ze gaan allebei naar het KDV maar dat heeft puur opvang als doel. De peuterspeelzaal hier biedt ook andere activiteiten aan dan het KDV en is meer schoolgericht. Mijn jongste gaat binnenkort ook naar de peuterspeelzaal naast het KDV.

De kleine dingen die 'moesten' volgens het CB hebben we wel gedaan; baby op z'n buik leggen, speeltjes langs de box, om 'm aan te moedigen er naar te reiken enz. Verder niks, denk ik.

Nu hij bijna 2 is, stimuleren we geloof ik alles :') Praten, zelf dingen doen enz. Hij kan nu zelf z'n jas aan en uit doen, dekt de tafel, praat nog niet, maar heeft wel de intonatie onder de knie (VET IRRITANT! Leer ze dat niet aan, ik word schijtziek van de 'Mammaaa?''s heel de dag! Want hij wil vet veel dingen waar hij niet bij kan en hij weet waar de 'koekoe's' liggen.) Wij brengen 'm dus ook bewust naar het KDV (of peuteropvang, ik kan nog niet kiezen) omdat-ie dan onder andere kinderen is en meer leert. Dat vind ik niet meer dan normaal, overigens, dus vind dat niet helemaal vallen onder stimuleren of zo.

Wij hebben sommige dingen bewust gestimuleerd, maar dat kwam omdat hij een voorkeurshouding had toen hij klein was zodat hij ook de andere kant leerde gebruiken. Hij is nu nog steeds aan de ene kant sterker dan aan de andere kant en hij heeft niet veel spierspanning, dus dat proberen we wel te stimuleren en te oefenen.

Ik ben denk ik een hele luie moeder want ik heb niks bewust gestimuleerd haha
Volgens mij ontwikkelen kinderen zichzelf en gebeurt alles rond een bepaalde periode, zoals Jip ook aan geeft en kun je daarin ook weinig dwingen.
C praatte heel vroeg en hij liep al heel vroeg. Ook hele stukken (buggy heeft hij maar tot 1,5 ingezeten daarna volgens mij nooit meer) maar dat heb ik niet echt gestimuleerd.
Volgens mij gebeuren dingen ook spelenderwijs, blokjes ergens induwen bijvoorbeeld leren ze mega veel van maar ik dacht dan niet "oh nu ben ik met zijn ontwikkeling bezig".

Ik oefen meerdere keren per dag met op zijn buik liggen en nekje trainen, we lezen elke dag een boekje, hij heeft een oball rammelaar die hij nu vastpakt en mee gooit, hij rolt en we zingen samen liedjes. Gewoon omdat ik het leuk vind en ik merk dat hij het leuk vindt allemaal en uitgedaagd wil worden zover dat kan met een baby van 10 weken haha! Maar denk dat elke baby doet waar die aan toe is..

Ik denk er eigenlijk niet enorm bij na.Naast een denk ik wel rijk taal aanbod ( hou zelf van voorlezen,zingen,muziek) kiezen we voor veel vrij spel veel buiten, bewegen en vooral ruimte om te onderzoeken en proberen en zelf doen Ook hebben we speelgoed dat veel ruimte geeft aan eigen fantasie. ( daarnaast gewoon Vtech etc hoor) Ook helpen ze graag mee bijv in de moestuin of keuken.Maar ik heb 2 erg ondernemende dames die graag hun eigen plan trekken,afremmen is soms eerder nodig...

Ik vind dit een lastige vraag, wij zijn er wel bewust mee bezig, maar niet met alles. Zo vergeet ik altijd om de oudste zelf zijn kleren te leren aan en uit trekken en heb ik geen speciaal babyspeelgoed voor ze gekocht.
Wat ik wel doe, of belangrijk vind voor de ontwikkeling zijn:
- iedere avond voorlezen, in de praktijk veel vaker, want ze zijn gek op boeken.
- iedere dag buitenspelen, zelfstandig. Minimaal een uur, in de zomer veel langer. Daarbij worden ze altijd vies.
- ik vertel ze erg veel over de natuur/moestuin en het zorgen voor dieren.
- we hebben meer ‘open ended’ speelgoed dan licht-geluid-batterijen speelgoed.
- ze mogen niet op de ipad en kijken een bepaalde tijd tv per dag. (Uitzonderingen soms)

Ik doe het niet bewust. Voor kruipen maakte ze geen aanstalten en hebben we wel proberen te stimuleren zodra ze aanstalten maakte. We hebben het zelfs voorgedaan, tot grote hilariteit van E. Het hielp allemaal niks en uiteindelijk zijn we gestopt en is ze na een tijdje gaan kruipen. Tijgeren heeft ze echt maar een paar dagen gedaan.
Ze kon daarna ook gelijk van kruip naar zit.
Ik denk dus dat het idd gewoon vanzelf komt, zeker het eerste jaar.
Verder gewoon dingen met m doen die hij leuk vind, dan komt het vanzelf wel als hij er aan toe is.

(zoon is 9 maanden). Ik heb natuurlijk altijd met kinderen gewerkt dus denk dat ik onbewust stimuleer, maar ik dring niks op en vind ook niet dat hij dingen moet kunnen. Hij kruipt nog niet maar draait wel om zijn as maar ga niet speciaal hem neerleggen om te kijken of hij gaat kruipen. Maar hij kan nu wel een bal herkennen, oppakken en in een doos doen, eruit pakken en aan mij geven. Ik heb geoefend dat hij zelf dingen kan eten, maar hij kan het nog niet met een lepel, dus eet hij met zijn handen. Ik geef hem altijd de fles nadat ik hem heb vastgehouden zodat hij uiteindelijk het zelf kan. Ik zeg duidelijk nee bij dingen die hij niet mag (blaadjes of takjes in zijn mond, aan mijn telefoon zitten, aan mijn haar trekken) en dat heeft hij nu wel door. Hij kijkt ook enorm boefig als hij het wel stiekem probeert. Ik hou van weinig speelgoed en zelf fantasie dus zit hij met grote regelmaat met 2 stenen te tikken of met tafelpoten te spelen. Ik hou van houten speelgoed maar heb ook kleuren voor de stimulatie. Ik lees veel voor, omdat wij tweetalig opvoeden en hij graag naar de plaatjes kijkt. En hij mag van mij overal zo'n beetje aanzitten, op bijten, uitproberen en onderzoeken, behalve gevaarlijke dingen natuurlijk. Wij zijn gek op muziek, dus hij 'danst' nu ook als er muziek gedraaid wordt.

Ik up hem even omdat ik eigenlijk heel benieuwd ben naar die documentaire. Wat was de naam ervan?

https://youtu.be/vB36k0hGxDM

Dit is 'm.

Hoe ben je hier nog verder mee gegaan AM?

Het viel me op dat er ergens stond dat de dochter van Kees nu ‘pas’ kruipt. Eerlijk gezegd vind ik dat helemaal niet ‘pas’ maar gewoon volgens het boekje (en in dat boekje staan zoveel variabelen, ook qua tijd).

Mijn dochter tijgert sinds eind december (ze was toen 7 maanden) als een malle. Begin februari (8m) ben ik wat meer zittend met haar gaan spelen. Niet eens zozeer om haar te leren of stimuleren, maar meer om te tonen; ‘kijk, zo kun je ook spelen’. Dat pikte ze razendsnel op, alsof ze dacht ‘oh jaaaa dit is ook tof!’. Ze heeft geen behoefte om te kruipen, ze zit weleens ineens op handen en knieën en dan ga ik voor d’r klappen. Dat vindt ze dan weer heel grappig. Ook trekt ze zich nu al een week of drie op (box, trap en vooral aan mij) en wil ze gaan staan. Ik heb dat eigenlijk juist liever niet haha, maar ook daar moedig ik haar met applaus aan. Ze is dit weekend gaan klappen, misschien daardoor bedenk ik me nu haha!

H heeft hele duidelijke ontwikkelingen, ik schrijf ze zo mee. Met L had ik dat helemaal niet zo. Net wat Teun zegt, eigenlijk bied ik ze aan waar ze interesse in hebben op dat moment. Ok, de kattenbrokjes haal ik wel weg, dat vind ik dan wel een brug te ver ;-). Het gaat eigenlijk heel vanzelf en zeker niet op wat vriend(inn)en zeggen wat hun kinderen allemaal wel kunnen en er allemaal voor doen.