Ik kan geen seks hebben

Marilyn schreef:Als je het ook echt zelf wilt, dan is het dus de tijd om te gaan ontdekken hoe het kan en hoe je eraf kunt komen.
Bij mij was het een deel psychisch, maar ook lichamelijk dat ik er gewoon aan moest wennen ofzo. Via het vaginismeforum kwam ik op een website waar je 'oefen'materiaal kon bestellen. Dat zijn gewoon buisjes in verschillende formaten van klein naar de maat van een penis. Toen ik er aan toen was ben ik daarmee begonnen. Gewoon rustig aan en zelf voelen hoe het voelt. Dat ging zo goed waarbij je ineens merkt: ok het kan dus wel! Misschien staat die link ook nog op dat forum.

Nu heb ik nergens meer last van. Heb sex en gebruik tampons en ik verkramp eigenlijk nooit meer, dus er is hoop en je kunt er vanaf komen. Kleine stapjes! Succes!

Niekske schreef:Mijn zusje heeft precies hetzelfde. Ook vaginisme. Ze loopt bij een seksuoloog en een psycholoog, maar bij haar is het lang traject. Ik wil je hiermee niet ontmoedigen, maar heel veel mensen riepen ook tegen haar dat seks met penetratie geen verplichting was en zij is hier door de jaren heen zo erg van overtuigd geraakt dat ze het probleem ook niet meer wil oplossen. Mannen waar ze een relatie mee had, hadden dus niet zo zeer moeite met haar vaginisme, maar met het feit dat ze er niet aan wilde werken. Nu lijkt ze een goede kerel gevonden te hebben die iets meer tot haar door kan dringen en een engelengeduld heeft, maar het is bij haar nu ook al zo'n 10 jaar aan de gang.

Nogmaals, ik wil je hiermee geen naar gevoel aanpraten, maar wel aansporen om er iets aan te doen en je niet schamen! Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt. Heel veel succes!

munk schreef:Carol, wat vervelend en een vervelende ervaring. Ik heb ook last (gehad) van vaginisme. Dat is echt ontzettend vervelend. Ook ik had altijd pijn bij seks, hoe voorzichtig we ook deden. Ik ben naar de dokter gegaan, maar die nam me niet serieus. Die zei letterlijk: je moet lang voorspel doen en glijmiddel gebruiken. Wat een flutadvies. En zo modderde we maar door en het hoorde bij mij. Tot ik zwanger werd, kwam ik bij 3 hele lieve verloskundige dames terecht. Zij hebben mij er vanaf geholpen en leren ontspannen en beloofde mij dat zij een doorverwijzing zouden regelen als ik er niet vanaf kwam. Door hun heb ik ook mijn eigen lichaam leren kennen voor een groot deel, leren ontspannen. Na de zwangerschap kon ik voor het eerst in mijn leven genieten van sex en heb ik geen pijn meer! Wel jammer dat dit 10 jaar moest duren.

Ik raad jou dan ook echt aan om hulp te gaan zoeken. Een doorverwijzing (als je die nodig hebt nog tegenwoordig) naar de seksuologe. Aanmodderen heeft geen zin, vaginisme bestaat vaak uit een vicieuze cirkel die doorbroken moet worden.