Wat een fijne post van UN, daar heb je vast wel wat aan.

Ik wil nog even reageren op dat wakker zijn. Je kunt kindjes heel goed wakker houden en over hun slaap helpen, daar is niet veel voor nodig. En een kind dat pijn of last heeft, lijkt soms extreem alert en wakker, maar dat is alleen maar omdat de narigheid hen niet de ontspanning gunt om moe te worden. Iets met melatonine (slaaphormoon) en adrenaline.

Zolang je kind ergens last van heeft, is het vaak pappen en nathouden, mooier kan ik het niet maken. Máár... je kunt al wel heel veel doen om goeie slaapassociaties te creëren. Bijvoorbeeld:
- leg het kind wakker doch slaperig in bed.
- volg een vast ritme: slapen, voeden, 'spelen' (kan eigenlijk nog niet bij 8 weken), knuffelen en naar bed. Merk je dat je kind alweer moe wordt bij het spelen? Hup, meteen naar bed.
- volg evt. een bedritueel. Ik deed bv altijd verschonen, gordijnen dicht, knuffeltje en een liedje zingen terwijl ik haar lekker instopte en dan een muziekje aan.
- maak het donker. Tot zes weken wordt aangeraden je kind in het licht te slapen, omdat het dan nog geen dag-nachtritme heeft, maar daarna kun je gewoon de gordijnen dichtdoen. Duisternis bevordert de aanmaak van melatonine.

Hier nog even het lijstje met slaapsignalen:
- wrijven in de ogen
- jengelen, huilen, hangerig worden
- zuigen op handjes of speen
- staren
- gapen
- wegkijken
- drukker worden
- gezicht in je borst begraven
- gebalde vuistjes

Naast het volgen van de slaapsignalen, kun je de wakkertijden aanhouden. Voor jouw dochter zijn die nu 60-90 minuten. Dus vanaf het wakker worden, leg je het kind tussen 60-90 minuten op bed, als er slaapsignalen zijn eerder. Daarmee speel je in op de melatonine en leer je uiteindelijk je kind slapen. Maar, zoals ik al zei, als je kind geplaagd wordt door van alles, zijn het voorwaarden die je creeërt voor later, als de pijn weg is. Wat Stephanie Lampe aanraadt, is om in elk geval één slaapje in de doek te doen, want als je kind helemaal niet slaapt, raakt het oververmoeid en dan gaat het slapen helemaal niet meer. Maar álle slaapjes in de doek, óf het kind drinkend in slaap laten vallen en dan wegleggen, raadt ze ook niet aan, omdat je dan een slaapassociatie creeërt waarbij het kind altijd jóu nodig heeft om in slaap te vallen.

Sorry, lange post, maar ik weet nog heel goed hoe wanhopig je je kunt voelen als het niet lukt me slapen en je kind bijna alleen maar huilt. Al deze info haal ik trouwens uit het boek Baby in een Droomritme. Kun je lenen bij de bieb. Sterkte!

Edit: o enne, als je dochter bijvoorbeeld maar tien minuten slaapt en dan huilend wakker wordt, en ze wil echt niet meer in slaap vallen, kun je haar er best uit halen. Na een half uurtje ofzo, zie je dan alweer slaapsignalen en dan leg je haar gewoon weer in bed. Dan maar veel hazenslaapjes, beter iets dan niets.

Als ze wel slaapt in de doek/drager zou ik haar daar niet uit halen om over te hevelen naar bed maar haar eerst een tijdje laten wennen aan überhaupt lekker slapen overdag. Als jullie beide dan een beetje zijn bijgekomen is ze alweer net wat ouder, en niet meer zó moe, en gaat het misschien makkelijker. Voor jou even vervelend maar slapende baby in drager lijkt me beter dan huilende baby überhaupt.

Het probleem is een beetje dat ik enorm rugpijn heb en de draagzak dragen me erg veel pijn doet. Ik hou dat niet 12 u per dag vol. Net bij haar gezeten tot ze sliep, nu (1 minuut later) is het weer huilen.

Pff da’s wel heel zwaar dan idd :s wat voor drager heb je? Een doek kan een groot verschil maken voor je pijn denk ik. Dat zit net wat meer als een soort extra lichaamsdeel dan aan je vast... en 12 u pd hoeft misschien ook niet als ze op deze manier even aan wat uurtjes slaap komt overdag.

Het lukt me ook niet om haar te troosten, ik sta zelf huilend bij haar bedje. Steeds is ze even stil, en ineens begint ze hard te huilen, alsof ze toch weer pijn heeft.
Ik ben zelf doodsbang een depressie te krijgen. Ik zat er tegenaan en toen werkte de voeding ineens. Maar nu het alweer bijna een week slecht gaat, voel ik me ook weer zo naar.

Ik ben zo bang voor het moment dat ik half juni weer moet gaan werken, en dan maar 1 week van haar heb kunnen genieten. Ik wil haar zo ook echt niet naar het Kdv brengen.

Ik heb een Tula. Ze slaapt niet op een andere manier, wakker zijn zonder huilen kan ze niet. Dus ik de praktijk liep ik echt hele dagen met dat ding.

Ell, je kunt hulp inschakelen hè, wacht daar niet te lang mee. Er zijn heel veel mensen en plekken die je kunnen helpen. Ik herken dat je tegen een depressie aan zit of daar misschien al in zit. En ook als je het gevoel hebt dat je haar iets wilt aandoen of tegen haar wilt schreeuwen of wat dan ook, mag je dat zeggen en daar hulp bij vragen.

Je kunt bij je huisarts aan de bel trekken, bij het consultatiebureau, je verloskundige etc. Er is gezinshulp, therapie of zelfs medicijnen. En kun je hulp inschakelen van familie om je te ontlasten of heb je niet echt fijne familie?

Zo ontzettend naar, dit, bah.

Heftig Ell. Je had al een pittige zwangerschap (mentaal) en dan een zware bevalling en een onrustig kind. Kan me voorstellen dat je niet meer de rust zelve bent en dit ook zijn wisselwerking heeft tussen jullie. Maar misschien heeft ze wel echt ergens last van. Ik zou ook hulp vragen, iemand die met je meekijkt of je een ritme of houvast geeft of andere kijk op iets of iemand die je even ontlast. Let echt op jezelf Ell!

Al je tips hebben we toegepast Geel. Ik heb het boek van Stephanie Lampe. En de vermoeidheidssignalen pikken we wel op, maar ze valt echt niet in slaap. Steeds als ze bijna slaapt, wordt ze weer wakker. Alsof ze niet durft te gaan slapen.

Ik heb therapie om de bevalling te verwerken, maar daar is nu even geen ruimte voor. Ik was zo gelukkig toen ze door het wisselen van de voeding ineens lekker in haar vel zat. En nu weer zo’n terugval, ik snap het niet en het maakt me zo verdrietig. Ze is nu al sinds 16u wakker. Ik zit naast haar bedje. Ze huilt niet, maar zodra haar speentje eruit valt of ik wegga begint zs meteen te huilen.

Jeetje Ell, ik heb geen tips maar voor je maar wat heftig allemaal. Ik huil een beetje met je mee als ik je verhaal lees! Kan je man/vriend haar ook niet troosten?

Oh Ell, veel dingen herkenbaar. Zo naar. Heel veel sterkte. Het wordt beter, echt.

Ik snap je verdriet helemaal Ell, wat een teleurstelling. Maar je doet het wel supergoed! Wat knap dat je in acht weken tijd, en ondanks je eigen ongemakken, al zoveel hebt opgepikt en zoveel doet om haar te helpen!

Ik zou je willen aanraden, als jij weet (dat weet/voel je, volg je intuïtie daarin) dat ze pijn heeft, om toch een kinderarts op te zoeken en niet los te laten tot haar pijn weg is. Je kunt het!

Slaapt ze wel op je borst? Als dat zo is dan zou ik me daar gewoon aan overgeven. Jij op bed of op de bank. Comfortabel gaan liggen. Baby op je borst. Eten, drinken binnen handbereik. En netflix aan. Of slapen. Dan maar zo. Je kan een baby nu nog niet verwennen en zij en jij hebben slaap nodig. En vraag hulp. Vraag of iemand kookt, de was doet en je huis opruimt en poetst. En als je dan toch moet bewegen, kind in de draagzak. Sterkte. Het klinkt heel rot. Heb je lieve familie in de buurt?

Ja, eens met Holly.

Wat HG zegt was het enigste dat bij ons werkte: bovenop je laten slapen. Overleggen in het eigen bed was hier ook een drama. Ik heb heel wat dagen met een baby bovenop me op de bank gezeten te Netflixen, maar hij sliep wel. Ook veel in de draagzak laten slapen. Ik legde hem dan niet over, maar ging, zodra hij sliep, met draagzak en al op de bank zitten voor de tv of met baby bovenop me op bed. Wat een ontzettend heftige bevalling heb je gehad en een huilbaby is echt zo zwaar, heel veel sterkte!

Helaas slaapt ze ook niet meer op ons of bij ons in bed. Het enige wat werkt is de draagzak. Dat doet alleen zoveel pijn. Maar ik ga het toch maar weer doen, ik weet het anders ook niet meer. Morgen bel ik in ieder geval de kinderarts.

Goed zo, zet 'm op! En laat je niet afschepen hoor, je hebt een huilbaby met een oorzaak en die oorzaak kunnen ze in principe achterhalen.

Als echt alleen de draagzak helpt, zou ik proberen die situatie zo optimaal mogelijk te maken. Misschien is er iemand in je buurt van wie je een doek mag lenen? Dat zit vast echt al een stuk beter! Je kunt die dingen bij ikdraag.nl ook heel makkelijk en snel huren. En als je man thuis is, of iemand komt je helpen, kunnen zij wellicht het dragen even van je overnemen zodat jouw rug even bij kan komen...

Ja, als je last krijgt van de draagzak zou ik inderdaad de doek proberen of een andere draagzak (een SSC, soft structure carier). En vanaf een maand of 6 ben ik mijn zoontje op mijn rug gaan dragen, dat veroorzaakte veel minder snel klachten.
Een rekbare doek kan in het begin heel fijn zijn en is heel makkelijk te knopen maar een geweven doek biedt meer steun waardoor je kindje heel dicht en stevig tegen je aan zit en het gewicht daardoor het dicht bij je is. Daardoor krijg je ook minder last van je rug etc.
Waar woon je? Als je bij mij in de buurt woont wil ik je er wel een keer mee helpen (een goede knoop maken, een doek lenen etc.).

Ik heb mijn zoontje de eerste twee maanden na zijn 3,5 week ziekenhuis echt heel erg veel gedragen, hij was ook onrustig, geen huilbaby verder maar echt lekker slapen deed hij ook niet. Pas daarna ben ik wat meer een ritme van RRR gaan inbouwen. Hij sliep op mijn buik in de doek altijd uren en ondanks mijn bekkenklachten (lage rugpijn) kon ik dat redelijk volhouden.

Wat Holly zegt. Baby op je borst laten slapen. Dat doen wij ook. Nu ze overdag niet meer zo extreem huilt en snachts goed slaapt (5/6 uur achter elkaar) ben ik pas begonnen met haar weg te leggen in haar eigen bedje.
Ze slaapt overdag met gordijnen dicht ongeveer 30 minuten.
Ik leg haar wel slapend weg. Anders wordt ze helemaal overstuur en gaat ze niet slapen. Zodra ze wakker wordt mag ze nog op mij verder slapen.

Het is echt een stap vooruit twee terug.

Ook ik wilde haar zo niet naar het kdv brengen, maar gelukkig gaat het al een stuk beter.

En probeer echt hulp te vragen. Mijn schoonmoeder komt hier nu helpen met poetsen.
Ook heb ik huilend bij de ha gezeten toen kregen we pas hulp vanuit daar.

Edit: ik zie nu pas dat ze niet meer op jullie wilt slapen. Ook niet als jullie rechtop zitten? Ik hou mijn dochter heel strak tegen mij aan en ga wiegen dan valt ze in slaap.
Bij ons is het juist dat de draagdoek/zak niet meer werkt. Inbakeren al helemaal niet.

Ell, omdat ze in 1x niet meer wil liggen. Kan ze geen oorontsteking hebben?
Ik vind het erg jong maar je weet het maar nooit.
Of sliep ze vannacht wel?

Ik krijg is ook snel rugpijn van de Tula, maar ik heb ook een Bondolino en dat gaat veel beter.

Ze huilt al 9 weken (muv vorige week), dat is dan wel erg lang voor oorontsteking toch?

‘S nachts slaapt ze beter, vannacht van 23 tot 4. Vanmorgen om 6 uur heeft ze de fles compleet uitgespuugd, het kwam zelfs door haar neusje. Sindsdien is het weer hysterisch schreeuwen.

Ze is vanochtend weer compleet hysterisch. Huilt zich helemaal gek, oogjes draaien weg en je moet echt moeite doen contact te maken. Ik heb de kinderarts gebeld en ze gaat me vandaag terugbellen. Ik maak me zo’n zorgen.