J mag van mij 1 sport doen en daar zal ik dan ook in meegaan. Mijn ouders hebben dat bij ons vroeger ook gedaan en ik denk dat dat ook mee heeft gewerkt aan het feit dat wij nu alledrie nog dezelfde teamsport doen als vroeger. Mijn ouders zijn er vrij ver in meegegaan. Vanaf dat ik een jaar of 14 was draaide ons gezin om sport.
Op maandag trainde mijn oudste broertje
Op dinsdag trainde mijn oudste broertje 2x trainde mijn vader, trainde mijn jongste broertje, trainde ik zelf en gaf ik training.
Op woensdag gaf mijn vader training.
Donderdag hetzelfde als dinsdag
Vrijdag hetzelfde als maandag.
Op zaterdag hadden wij allemaal wedstrijden.

Hierdoor is mijn referentiekader ook anders geworden. Bij 1a2 keer in de week trainen en dan op zaterdag een wedstrijd denk ik ach doen we ff. Dat is niet zoveel maar gewoon gemiddeld.

Over een aantal weken gaan we de winterstop in, dan hebben we alleen op de zaterdag zaalwedstrijden van de oudste. En zwemles vd middelste. Maar geen trainingen

Maar daarna begint het gewone schema weer

Ma: zwemles zoon 2, daarna door naar training zoon 1.
Man helpt bij de training, dus die gaat dan vanuit zn werk direct naar het veld.

Woe: training zoon 2. Één van ons blijft dat uur op het veld

Do: training zoon 1; ik breng rond 17:30 uit mijn werk een bakje eten en een sporttas bij de bso. Daarna haal ik andere kids op en ga ik naar huis. Zoon gaat 18:00 vanuit bso naar de training. 19:00 rijd ik naar het veld en kijk ik nog naar laatste stuk training.

Za: ochtend beide zoons wedstrijd. Man gaat naar de ene zoon, ik naar de andere. Met een beetje geluk spelen ze beide thuis.

Het is druk, maar ze zijn fanatiek en wil hen stimuleren in hetgeen ze leuk vinden en goed kunnen.

Wij zijn daar nog niet aan toe, maar ik gok dat ik best ver zou kunnen gaan. Ik hoop altijd dat ik niet mijn ambities projecteer op mijn kinderen en dat ze iets ook echt leuk vinden. Maar het zal helemaal af hangen van de situatie op dat moment.
Wij hebben een weiland en ik ben nu wel aan het rondkijken om een eigen pony voor de kinderen te kopen. Tja, daar begint misschien het projecteren al...

2x pw trainen en 1x pw wedstrijd is voor ons prima. Mocht blijken dat onze kids natuurtalenten zijn en geselecteerd worden voor een of ander, denken we daar tot wel verder over na.

Als G een beetje op ons lijkt wordt er niet eens gesport

Ze mogen op 1 sport. Zou daar best ver in mee kunnen gaan als blijkt dat ze ergens echt goed in zijn.

Ik zat zelf vroeger op twee sporten. Een teamsport en een individuele sport. Maar dat kon omdat mijn broertje niks deed. Als hij wel wat had gedaan dan had dit niet gekund.
Ik was erg fanatiek in de individuele sport. Te fanatiek. Wilde perse winnen. Daarom heeft mn moeder me ook op een teamsport gedaan (vond ik zelf ook leuk hoor) zodat ik leerde dat het niet altijd alleen om winnen ging.
Wij hebben straks 3 kinderen. Dan is het onmogelijk om ze op twee sporten te hebben. Dus daarom mogen ze er op 1.

Ze moeten 1 sport doen omdat we dat goed vinden voor hun lijf en motoriek. Ik heerste instantie zwemles en later een sport die ze leuk vinden. Het zou wel praktisch zijn als ze onze sport leuk vinden want dan kunnen we na elkaar trainen en als wij trainen kunnen zij nog spelen (Dat zien we nu bij andere kinderen). Mochten ze iets anders doen dan zullen we ze ook stimuleren en waar kan aanwezig zijn met meerijden en dergelijke.

Mijn dochter heeft op donderdag musicalles, 1,5 uur in de avond. Op vrijdag turnt ze 1 uur in de avond. En sinds 2 weken gaat ze op woensdagavond en zaterdagochtend naar atletiek (1 uur per keer), in de zomer is atletiek ipv zaterdagochtend op vrijdagavond en zal ze dus maar 1 keer in de week naar atletiek gaan.
Mijn zoon gaat op woensdagavond en zaterdagochtend naar atletiek.

Mijn dochter doet dus veel in de week en dit is wel echt het maximum. Atletiek is er nu bij gekomen omdat mijn zoon dat ging doen en haar conditie niet echt goed is en zij het ook wel wilde proberen en wij het goed vinden als ze ook nog een uur in de buitenlucht aan haar conditie werkt. Mijn dochter onderneemt het liefst zoveel mogelijk en zou zelf het liefst op zondag, maandag en dinsdag ook nog wat doen (maar dat gaat dus niet gebeuren).
Wedstrijden enzo zullen er niet heel vaak nog bijkomen, 5 keer per jaar een wedstrijdje bij atletiek, 2 generale repetities en 4 musicaluitvoeringen per jaar en 1 keer met turnen clubdag.

Ik vind het heel normaal om dit voor de kinderen te doen en ontmoedig het zeker niet. Er zijn in het jaar nog wel meer dingen waar ze (vooral mijn dochter) aan mee doen zoals het schoolzwemtoernooi, schoolvoetbaltoernooi en nog wat andere extra dingen.

N. zat op gymles, maar is nu begonnen met zwemles. Daar zitten we de komende jaren wel aan vast, vrees ik. Daarna mag ze een sport kiezen. Ze wil graag op korfbal. Daar zitten ook wat wedstrijdjes bij.

Zolang ze het zelf leuk vinden mag een hoop alleen vind ik het wel belangrijk dat ze het aankan en niet teveel van zich vraagt. S zit op zwemles (1x pw 20 min) en sinds kort op paardrijden maar dat is maar 1x per maand 20 minuutjes ofxo. Beide priveles ivm haar handicap. Hiervoor zat ze op ballet 1x per week maar icm zwemles en gym op school en haar wekelijkse fysio was dit teveel, ze was ontzettend moe. Nu proberen we het maar even op deze manier. Als ze straks met zwemles klaar is (duurt nog wel wat jaar denk ik ;) ) dan mag ze of meer paardrijden of een andere sport kiezen.

Ik heb hier nog niet heel goed over nagedacht. Sowieso mag ze (mogen ze) op 1 sport. En zal ik dat zeker stimuleren. Heb vroeger ook 20 jaar dezelfde sport gedaan, 1x per week training (later 2x), en ik denk zo'n 1x per maand een wedstrijd, waarin mijn moeder een hele dag mee moest en op een bankje in de sporthal moest zitten (toen ik oud genoeg was ging ze niet altijd mee).
Maar hoe dat er straks uit gaar zien weet ik nog niet met mijn wisselende diensten (ook in t weekend) en ook van vriend soms, en zijn kids die om t weekend komen

Wij vinden sport gigantisch belangrijk, als blijkt dat ze ergens heel goed in zijn, dan gaan we daar ook in mee zolang het kind het leuk vindt en school er niet onder lijdt.

De oudste voetbalt nu, 1x trainen (volgend jaar 2x) en 1x wedstrijd. Ondertussen in het uur dat zij traint, traint mijn man het team van de allerjongste kindjes van 3 tot 5 jaar, en ik coördineer de jongste teams.

K gymt 1x in de week, zodra ze 4 is blijft ze dat doen maar dan zonder mij. Ze is tussen neus en lippen door al gevraagd voor de selectie, dat zou dan betekenen dat ze minimaal 2 en maximaal 6 uur per week gaat turnen. Dat bekijken we gewoon hoe ze dat zelf vindt. Zwemles komt er ook nog bij, 1x in de week, dat hebben we aangevraagd op zaterdagochtend.

Enige sporten die ze bij ons niet mogen doen zijn korfbal en paardrijden. De 1e vinden we allebei wel zo'n stomme sport, en de 2e vinden we te duur om er straks 2 kinderen op te hebben.

Mijn jongens voetballen. Beide 2x per week trainen en elk weekend wedstrijd.

Dit zeiden mijn ouders ook.... hierdoor heb ik dat ook heel lang gedacht. Toen ik 11 was deed ik mee met schoolkorfbal en toen was ik om. Ik ben toen gaan korfballen en heb aan het eind van mijn studie een paar jaar niet gespeeld maar inmiddels korfbal ik weer. Ik vind dit ook altijd een beetje een bekrompen gedachte. Het grootste probleem is is dat er geen klap aan is om te kijken als je het niet snapt. Maar het spelletje is zoveel lastiger en tactischer dan de meeste mensen inzien. Het is echt een inzichtsport en heel erg veel interval. Het was voor mij de sport die ik echt het leukste vind en als je sport echt zo belangrijk vind vind ik het behoorlijk bekrompen om gelijk een sport af te schrijven omdat jullie dat niet leuk vinden.

Eens met Minx. Ik heb niks met korfbal, maar ik ken het ook slecht en ik vind het echt zonde om al iets af te schrijven.

Ik lees ook veel over extra aandacht aan de sport als je kind goed is. En als je kind het heel leuk vindt om vier keer te trainen, maar niet goed is? Wil je dan liever je tijd aan iets anders besteden?

Zaten jullie zelf als kind echt allemaal op sport?

Mijn dochter zit op jazzballet. Ik breng en haal haar iedere week, als er kijkles is blijf ik kijken en als er een show is of iets anders dan zorg ik dat ze de goede spullen heeft, op tijd is, et cetera.

Wat betreft korfbal: ik zat vroeger op een basisschool waar iedereen korfbalde en eigenlijk was dat de enige teamsport ooit die ik hartstikke leuk vond. Ik ben eraf gegaan omdat ik niet op kamp wilde, best zonde achteraf. Later ging ik naar een andere basisschool waar de meeste kinderen op hockey zaten en nog een aantal op tennis en voetbal. Hockey en voetbal vond ik geen klap aan, tennis heb ik nog wel even gedaan maar niet zoveel plezier in gehad als in korfbal.

Dat een sport een suf imago heeft zou me niet zo boeien. Je doet het toch voor je lol, niet om de blits te maken.

Ik heb ook op bowlen gezeten (en mijn man geheel toevallig ook), is ook niet een heel hippe sport, denk ik, maar dat heb ik ook met heel veel plezier gedaan - en mijn dochter begint nu in januari met proeflessen bowlen.

En ze zit op musicalles, dat is niet echt een sport, maar net als bij dans is het wel een teamgebeuren. Ik vind daarom een teamsport zoals hockey e.d. niet echt nodig.

Cotton: ik heb niet jaren dezelfde sport gedaan, maar wel verschillende dingen geprobeerd, zoals handbal, turnen en paardrijden. Turnen en paardrijden samen met mijn zus, handbal ging ik doen omdat mijn vriendinnetje dat deed. Ik was niet heel goed in het turnen en handballen overigens

De oudste is sinds een dikke maand klaar met zwemles, hij is nog aan't bedenken wat hij wilt doen. Hij kwam laatste met een voorstel, waarbij ik mocht kiezen wat hij ging doen: "ski-les of voetbal, kies jij maar mama". Nou heb ik echt helemaal niks met voetbal, maar wekelijks skiën wordt een beetje duur Snowworld ligt dan wel om de hoek, maar het is niet goedkoop. Dus we zijn nog in overleg wat het gaat worden. Hij heeft intussen ook een keer meegedaan met judo, vond hij ook leuk. Als hij iets heeft gekozen, zullen we tegen die tijd wel bekijken hoe ver we erin mee gaan.
De jongste moet eerst zijn A en B diploma halen, maar hij begint pas rond zijn 5e met zwemles, dus we hebben nog even de tijd

O, of we zelf aan sport hebben gedaan, ja, meerdere dingen:
- gymnastiekles
- korfbal dus
- paardrijden, maar nadat ik er een keer bijna af was gevallen durfde ik niet meer goed, dus dat heb ik maar een paar maanden gedaan
- bowlen

Wij hadden op de middelbare school in de eindexamenklas en de voor-eindexamenklas ook keuzesporten met gym, dat was heel erg leuk, dan deed je steeds vijf weken een bepaalde sport. Dat was echt van alles: zwemmen, paardrijden, catamaranzeilen, tennissen, zelfverdediging, yoga. Ik heb beide jaren vijf weken geschaatst, dat vond ik ook heel leuk, maar jammer genoeg verder niks meer mee gedaan. Ik vind schaatsen en skeeleren nog steeds leuk om te doen.

F. zou het liefst nu al gaan paardrijden ze is helemaal verzot op paarden en pony's en alles wat daarmee te maken heeft. We moeten nog eens even kijken wat we daarmee gaan doen want volgens mij kan dat hier niet echt dichtbij.

Wel wil ik over een paar weken starten met haar met peutergym. Dit gaan we doen op advies van het consultatiebureau. F. heeft veel uitdaging nodig en omdat ze die van ons lastig kan accepteren kan dit weer een uitlaatklep voor haar zijn.

Ik heb vroeger zelf op diverse sporten gezeten, afwisselend. Wat ik het langst gedaan heb zijn korfbal en paardrijden.

Mijn kinderen mogen op 1 of 2 sporten per kind, afhankelijk van wat het is en hoe het in de planning past. Dochter zit nu op turnen een uurtje in de week en gaat binnenkort op paardrijden. Zoon zit nu nergens op maar gaat binnenkort starten met zwemles. En met hem heb ik ouder en kind dans gedaan voordat hij vier werd. Ik denk dat de zwemles om te beginnen even genoeg is voor hem. Wel weet hij al op wat voor sport hij wil, voetbal.

Als hij dat wanneer hij mag starten nog steeds wil, gaat hij daar op. En eerlijk, ik heb helemaal niks met voetbal en had altijd de stiekeme voorkeur voor alle andere sporten dan dat. Maar de kinderen bepalen wat ze willen wat mij betreft, wel binnen grenzen in de zin van haalbaarheid binnen de planning en budget. En aangezien ik op voetbal wat dat betreft denk ik niet veel aan kan merken mag zoon daar gewoon op. Ik hoop wel dat ik de sport meer ga waarderen wanneer mijn eigen kind het doet, zodat het ook nog een beetje leuk is om mee te gaan.

Hier moeten ze eerst maar wennen aan het naar school gaan en als ze dan rond de 5 zijn hun zwemdiploma's halen en daarna zien we wel verder wat hun interesses zijn. De "werkweek" van de jongens is al best druk met 3 dagen bso dus ik zou nu denken dat 1 ding daarnaast doen meer dan genoeg is, ik wil ze ook nog de ruimte geven om niks te kunnen doen of met vriendjes af te spreken.

Ik zou wel stimuleren dat ze dus iets gaan doen en het liefst iets waarbij ze lekker bewegen maar als ze besluiten dat ze bij de scouting willen bijvoorbeeld dan vind ik dat ook prima. Ik zou persoonlijk niet willen dat hun activiteiten ons hele weekend bepalen maar ze ook niet willen belemmeren om te doen wat ze leuk vinden. Dus als er elk weekend sprake zou zijn van een voetbal wedstrijd en ze zijn helemaal wild van voetbal dan denk ik dat we daar wel in mee gaan.

Ik vind het wel iets lastigs, wij hebben veel familie die verder weg wonen en zijn dus vaak een heel weekend weg, dat zou dan wel heel erg belemmerd worden en is echt wel iets waar we over na moeten denken voordat we akkoord gaan met zo'n sport.

Ik zat zelf op een school waar ook jongeren op zaten die klaar gestoomd werden als top sporter ( voornamelijk voetbal en wat turners) en heb ook gezien wat ze daar allemaal voor moesten laten en doen en niemand daar van heeft het gered. Ik weet niet of dat nou de weg is die ik graag voor mijn kind zou zien, ik denk niet dat ik het in eerste instantie zou stimuleren maar als het echt hun passie is zou ik ze ook weer niet belemmeren daar in.

Is ook lastig om vooraf te zeggen hoever je zou gaan.
Mijn oudste speelt eerste klasse en in zijn team zijn al 2 jongens gescout. Ene traint 3x per week (veldspeler) en de ander 4x (doelman). Plus op zaterdagochtend wedstrijd. Ik denk niet dat ik daar heel blij mee zou zijn als ouder zijnde. Maar als je opgebeld wordt met het bericht dat je zoon/dochter wellicht voor een profclub mag spelen, kun je dan nog nee verkopen? Ik vrees dat dat heel lastig is, terwijl je eigenlijk wel weet dat de kans dat je kind daadwerkelijk doorbreekt vrij klein is. Maar hoe verdrietig is het voor je kind, wanneer hem of haar die kans wordt ontnomen.
Ik zou ook naar schoolprestaties kijken, en hoe die balans is.

De middelste wordt bijna 6, maar is bloedfanatiek en steekt er volgens de trainers met kop en schouders bovenuit. Hij beleeft veel plezier aan het spel, en dan is het als ouder zijnde ook veel leuker om naar te kijken.

Belangrijkste vind ik inzet en plezier. Mijn oudste heeft ook in een team gezeten waarbij een jongen meer bezig was met het plukken van grassprietjes. Maar hij moest van zijn vader voetballen...hij bakte er weinig van en
iedereen irriteerde zich mateloos. Het is een teamsport, en dan vind ik inzet wel belangrijk. Dan zou een kind m.i. voor een solosport moeten kiezen.

Als hij van zijn vader moest dan valt het dat kind verder niet aan te rekenen. Die had blijkbaar niks te kiezen.