Hoe om te gaan met het verlies van een huisdier?

Ons katertje is afgelopen donderdagavond gebeten door een hond, en helaas zaterdagnacht overleden aan de gevolgen hiervan! Nou was het wel een gevalletje apart, want overal waar je was, was hij ook!
Hij liep altijd mee als we de deur uitgingen, maar stak nooit de grotere weg over. Wachtte op ons in het speeltuintje naast ons huis als ik mijn dochter van de PSZ ging halen. Kortom hij was altijd in de buurt!

Ik heb vrijdag (ze lag donderdagavond al te slapen) meteen verteld dat hij een ongeluk had gehad aan mijn dochter en dat hij nu bij de dierenarts was. Dit begreep ze en wilde gelijk naar hem toe. Gelukkig was dat geen probleem, net zoals dat we zaterdag nog bij hem zijn geweest nadat hij inmiddels geopereerd was aan zijn gebroken dijbeen.
Tot dan ging het ook allemaal prima en begreep L goed wat er met hem aan de hand was, en deed heel voorzichtig als ze bij hem was.

Zondagochtend belde de dierenarts om te vertellen dat hij die nacht niet gehaald had. We hebben het geprobeerd uit te leggen aan onze dochter, maar waren zelf op dat moment ook behoorlijk van slag!
We zijn naar hem toe geweest om afscheid van hem te nemen en L was ook gewoon mee. Ik heb een deken over zijn lijfje heen gelegd zodat ze alleen zijn koppie kon zien en aanraken en dit deed ze ook gewoon. Toen ze vertelde dat hij koud was heb ik haar uitgelegd dat zijn hartje niet meer klopt en er dus geen bloed meer door zijn lijfje stroomt waardoor hij koud aanvoelt. Ook verteld dat hij niet meer thuiskomt omdat hij nu in de poezenhemel is omdat hij niet meer leeft!

Sinds maandag is ze bijna niet te hanteren meer! Ze luistert enorm slecht, is vreselijk druk! Ik heb het er heel erg moeilijk mee dat hij er niet meer is. Ik ben natuurlijk altijd thuis en dan lag hij meestal bij me te slapen. Dus kan ook niet zoveel hebben momenteel, en dat voelt ze haarfijn aan!

Hebben jullie misschien tips wat ik nog zou kunnen doen zodat ik het samen met mijn dochtertje (en man) een plekje kan geven?

Ik wil in ieder geval een foto van hem neerzetten en ik heb nog een plukje haar van hem wat ik in een mooi doosje wil stoppen. Hij speelde niet met kattenspeeltjes, maar met mijn dochter! Die kon hem rustig de buurt door duwen in haar poppenwagen.

Kan een Burgemeester hem (weer) in de zwangerschap pijler neerzetten? Het gaat namelijk om mijn dochtertje.

Ik denk dat het in het algemeen ook een goed topic is. Heel veel sterkte met het verlies van jullie kat

Huh, dit hoort toch juist in Huisje, Boompje, Beestje? Wat een veelzijdig topic, het past overal!

Kun je misschien een plekje maken om de kat te herdenken? Dus bijvoorbeeld een kruisje in de tuin of met een foto op een tafeltje in huis? Dan kun je daar misschien je dochter een tekening bij laten leggen voor de kat en uitleggen dat ze dus altijd nog aan alle mooie dingen kan denken, maar dat hij niet meer komt knuffelen. Dan kun je haar ook vertellen dat ze altijd even naar die plek toe mag gaan als ze het fijn vindt om de foto nog eventjes te zien.

heel veel sterkte

Pinkel schreef:Kan een Burgemeester hem (weer) in de zwangerschap pijler neerzetten? Het gaat namelijk om mijn dochtertje.

Ik heb jouw topic zoals je ziet verplaatst naar Huisje, boompje, beestje. Het hoofdonderwerp is mijns inziens de kat en het verlies daarvan. Onderwerpen met betrekking tot huisdieren horen in deze pijler.

Sterkte met het verlies!

Wat sneu zeg Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen manier om hier mee om te gaan. Ik heb afgelopen zomer afscheid moeten nemen van mijn kater en ik heb juist alle foto's van hem vermeden. Ik kon dat gewoon niet aan en eigenlijk heb ik het er nog moeilijk mee als ik foto's zie van hem. Maar andere hebben daar juist weer baat bij om foto's te kijken en herinneringen op te halen. Jullie zouden dat zelf even moeten aftasten met jullie dochter.

Ik weet niet of hij ergens is begraven of gecremeerd? Dan zouden jullie bijvoorbeeld naar dat plekje kunnen gaan met haar.

Ik heb niet echt tips verder, het moet gewoon slijten ook denk ik. Veel sterkte in ieder geval!

Burgemeester Saar schreef:

Pinkel schreef:Kan een Burgemeester hem (weer) in de zwangerschap pijler neerzetten? Het gaat namelijk om mijn dochtertje.

Ik heb jouw topic zoals je ziet verplaatst naar Huisje, boompje, beestje. Het hoofdonderwerp is mijns inziens de kat en het verlies daarvan. Onderwerpen met betrekking tot huisdieren horen in deze pijler.

Sterkte met het verlies!

Ik heb hem juist in de mama pijler gezet omdat het om de rouwverwerking gaat van een peuter. En het staat er ook nog eens specifiek bij. Ik wil tips hoe ik mijn dochtertje dus hierin kan ondersteunen.

Bedankt voor de overige tips! Zat idd ook zelf al te denken aan een hoekje te maken.

Ik zou haar even een tijdje de ruimte geven om boos te doen en lekker stout te zijn, wellicht is dat haar manier om ermee om te gaan. Ik kan me namelijk voorstellen dat ze ook heel boos is dat jullie kater er niet meer is. Sterkte!

Ik heb geen tips voor je maar wil jullie wel heel veel sterkte wensen! Wat ontzettend naar en verdrietig!

SDL schreef:Ik zou haar even een tijdje de ruimte geven om boos te doen en lekker stout te zijn, wellicht is dat haar manier om ermee om te gaan. Ik kan me namelijk voorstellen dat ze ook heel boos is dat jullie kater er niet meer is. Sterkte!

Ik probeer haar ook zeker de ruimte te geven daarvoor, merk zelf ook dat ze er op die manier mee bezig is en niet weet hoe ze zich anders kan uitten. Maar hoe rot ook, ik zit door de hele situatie er zelf behoorlijk doorheen, waardoor ik ook minder kan hebben van haar momenteel. En tja dat botst natuurlijk enorm soms. En bovendien moet ik haar wel behoedden voor een gevaarlijke situatie, dus kan haar niet altijd laten gaan natuurlijk.

Morgen staat in ieder geval een dagje shoppen op de planning! Dat vind ze altijd erg gezellig, en in de bus zitten vind ze helemaal het einde. Hopelijk hebben we morgen dan weer een gezellig dagje samen. Kan ik zelf ook weer een beetje opladen.

Wij hebben er al moeite mee als een huisdier overlijdt, denk dat dat voor een kind nog erger is.
Zou haar toch proberen de ruimte te geven en er ook met haar over te blijven praten. Haar gevoel erkennen, het bespreekbaar maken.

Misschien kan ze er creatief nog een draai aan geven. Een mooie tekening maken voor de kat van haar mooiste moment met de kat bijvoorbeeld. Een blijvende herinnering bijvoorbeeld.

Mijn nicht had dat toen ze klein was en hun hond overleed. Ze bleef een aantal weken verdrietig en toen kreeg mijn tante het advies van hun huisarts een nieuwe hond te nemen. Dit heeft wel gewerkt blijkbaar.
Maargoed zit je te wachten op een nieuwe kat?