Help, ik voel me zo een sukkel.
Ik werk 24 uur per week, en moet dus ook de weekenden geregeld werken. Bij mijn werk houdt dat in dat wanneer je van vrijdag op zaterdag hebt gewerkt, je ook van zondag op maandag werkt. Dat is aan elkaar gekoppeld.
De dienst van vrijdag op zaterdag is van 4 uur vrijdag tot 2 uur smiddags zaterdag, om vervolgens op zondag om 4 uur weer te beginnen tot maandag 9 uur.
Nu voel ik me zo een sukkel want eigenlijk vind ik A: het werk niet echt uitdagend (heb er voor gekozen omdat dit iets vast is, en ik voorheen alleen 0 uren contracten had). En B: Ik vind de slaapdiensten eigenlijk helemaal niets.
Nou is het ook nog zo dat ik samenwoon en dat ik een stiefdochter heb, ik ben nu iedere keer in de weekenden ingepland die ik normaal 'vrij' had met mijn vriend (voor zolang als dat we zelf nog geen kindje hebben). Ik heb dan dus eigenlijk helemaal niets aan dat weekend. Het is niet zo dat ik dan het weekend zou willen werken wanneer stiefdochter er is, maar misschien 1 weekend als zij er is, en 1 weekend wanneer ik met vriend zou zijn. Maar dit wordt lastig ivm collega's.
Ik merk ook aan mezelf dat als ik wat dagen tussen de diensten heb zitten dat ik daar weinig van geniet omdat ik zoveel mogelijk thuis wil zijn 'want overmorgen moet ik weer werken'. (dit is een voorbeeld). Gevoel alsof ik constant opgejaagd ben.
Ik ben dus ondertussen op zoek naar een andere baan weer, waar ik gewoon overdag werk en af en toe savonds vind ik niet erg. Maar tijdens de slaapdiensten mis ik mijn vriend ook heel erg.
Geen idee wat ik hier allemaal mee wil, gewoon mijn verhaal vertellen denk ik en even mijn gedachtes opschrijven.
Misschien heeft iemand wat omdenk tips for the time being? Zodat ik ook de positieve kanten kan zien!
Dit is het einde van mijn geklaag.