SarahKey schreef: Pas wou hij niet in het fietstoeltje bij de supermarkt en hij maakte zich helemaal lang, kreeg hem met geen mogelijkheid in het stoeltje. Knietjes gebogen, snel erin gewurmd en brul maar lekker verder. Toen schaamde ik me wel want er bleven zelfs mensen staan kijken. (dacht echt: nog nooit een driftige dreumes gezien??)
Is de driftbui over dan zeg ik meestal iets van: zo zijn we er weer?
Sanne schreef:Ik heb nou wel een beetje het gevoel dat mijn dochter verbazingwekkend vaak driftig is… Ik probeer eerst af te leiden, als dat niet lukt, laat ik haar uitrazen en als dat ook niet lukt, leg ik haar uit wat ik niet leuk vind aan haar gedrag en dan zet ik haar even op de gang neer. Maar het probleem: een driftbui gaat hier eigenlijk niet over. Dochter blijft echt heel lang doorgaan met stennis schoppen, driftig zijn, zich helemaal strekken etc, keihard brullen. Het krijsen in bed gisteravond heeft anderhalf uur geduurd. Ik ben erbij blijven staan, heb af en toe tegen haar gezegd dat ze lekker kan gaan slapen, dat ik wel even bij haar blijf, maar niets hielp. Uiteindelijk heb ik haar (toch) getroost aan de borst en toen viel ze binnen één minuut in slaap. En dan ben ik bang dat zij toch ‘gewonnen’ heeft als het haar daar om te doen was.
En het gebeurt ook vaker dan één keer per dag, eigenlijk bij alles wat haar niet zint komt een driftbui. Als ik haar ophaal van het KDV en ze moet in de auto, dan moeten mijn vriend en ik met z’n tweeën haar in bedwang houden om haar in de autostoel te krijgen, want ze wil er niet in.
Ik vind het echt moeilijk, zo’n klein driftig meisje.
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Gebruikers in dit forum: Lot