Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Depressie of toch een burn-out?

<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 11 Jun 2017 21:42

Re: Depressie of toch een burn-out?

Marilyn schreef:Dat slechte slapen is een heel normaal teken van een burn-out Pompoen. Zou je niet tijdelijk wat minder kunnen werken?


Mijn leidinggevende is op vakantie, ik moet dit echt met haar bespreken. Maar een collega van mij gaf aan dat ze heel graag juist iets meer wil werken. Dus ik heb haar alvast een aantal diensten op vrijdag opgegeven (mijn halve dag) met de vraag of ze dan misschien voor mij kan werken (ze staat dan niet ingeroosterd) en ze gaat kijken of ze die van me over kan nemen. Dat gaan we dan voorleggen als mijn LG terug is. Als dat ok is hoef ik ook niet gelijk te vragen of ik minder mag werken. Ik wil op zich het gesprek wel aan over hoe ik me voel hoor, maar liever op mijn eigen moment zeg maar.
In elk geval heb ik naast een lang weekend Barcelona (zonder kids, maar met bruiloft dus zie er flink tegenop) ook nog een week Zeeland en twee weken Terschelling in t verschiet. De reis naar Terschelling zie ik tegenop, maar ik kom daar al mijn hele leven en in Zeeland is het ook bekend dus ik weet hoe het er is. Dat zijn wel twee dingen waar ik naar uitkijk en dan hoef ik dus ook even niks. Dus voor mijn gevoel is het na deze komende weken ook wel weer even te overzien. Als mijn collega dan nog mijn diensten kan overnemen op die vragen deze zomer dan heb ik een relaxte vakantie. Heb al gevraagd of de kinderen op de dagen dat ik thuis ben in principe naar de bso kunnen, door de vakantie hebben we genoeg ruildagen en ze vinden het daar, zeker in de vakanties, heerlijk.

Hopelijk zakt de stress die ik nu voel ook weer een beetje naar ons reisje naar Barca want op dit moment loopt het flink op. Misschien dat het slapen daardoor nu ook slechter is. Ik kan weinig hebben en schiet snel in de stress.

Vandaag heeft mijn vriend de kinderen trouwens meegenomen naar het museum en daarna naar een verjaardag, zodat ik echt even een paar uur rust had vandaag. Daar knapte ik wel van op, al kon ik daarna nog steeds niet tegen het gedreins van de kinderen en het driftige gedoe van dochter. Maar goed, dat is natuurlijk ook wel redelijk irritant.
<<

Anoniem282

Bericht 11 Jun 2017 22:06

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik opperde het eerder in dit topic ook, maar misschien heb je het niet gezien: met een diagnose/deze klachten, zou je de ziektewet in mogen om te herstellen. Zou je dit niet willen? Dan krijg je wel een aantal weken geheel rust (althans van je werk).
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 11 Jun 2017 22:47

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik wil dat liever niet Guatari, ik ben uitzendkracht, wat betekend dat ze me er ook zo uit kunnen gooien. En hoewel ik niet het idee heb dat ze me echt kwijt willen zou dat natuurlijk wel een reden kunnen zijn als ze een keer mensen zoeken die weg moeten. Overigens heb ik een Wajong en val ik donder de no risk, maar dat weet de opdrachtgever volgens mij helemaal niet en dat vind ik wel prima. Maar als het nodig is dan meld ik me uiteraard ziek, ik bedoel, uiteindelijk is mijn gezondheid belangrijker dan mijn baan.
<<

Anoniem282

Bericht 11 Jun 2017 23:18

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ah, ok. Dank voor je uitleg. :) Ik hoop dat je het trekt en je met behoud van werk toch de ruimte hebt/voelt om te herstellen.
<<

Anoniem211

Bericht 12 Jun 2017 20:47

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik vraag me een beetje af of je niet te ver gaat nu in het alles willen doen. Een burn out is niet zomaar iets. Gewoon wat uurtjes rust etc ain't gonna cut it. Ja eventjes misschien, maar loop je dan niet steeds weer opnieuw tegen de lamp?
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 12 Jun 2017 21:15

Re: Depressie of toch een burn-out?

Marilyn schreef:Ik vraag me een beetje af of je niet te ver gaat nu in het alles willen doen. Een burn out is niet zomaar iets. Gewoon wat uurtjes rust etc ain't gonna cut it. Ja eventjes misschien, maar loop je dan niet steeds weer opnieuw tegen de lamp?


Ja, ja ik ga op dit moment nog steeds over grenzen. Ik ben gewoon zoekende in waar ze precies liggen en of het voor mij nou juist beter zou zijn om me ziek te melden en eventjes helemaal niets te doen of juist wel dingen te blijven doen waar ik me goed bij voel. Ik heb continue de vraag in mijn hoofd: doe ik een beetje te veel of doe ik heel veel te veel. Ik zelf weet het namelijk niet.
Op dit moment heb ik sowieso een paar weken waarbij mijn eigen grenzen bewaken extra moeilijk is omdat er van alles van me verwacht wordt wat ik niet zomaar kan stoppen. Ik hoop dat ik daarna weer tijd heb om na te denken en te voelen.
Morgen in ieder geval weer een gesprek met mijn therapeut, dus ik zal dat zeker aankaarten.
<<

Anoniem211

Bericht 12 Jun 2017 21:23

Re: Depressie of toch een burn-out?

Lieve Pompoen, het gaat nu om JOU. Niet de 'als ik maar die paar weken..' , je lichaam roept duidelijk HO maar je denkt aan al die verplichtingen en alles wat je moet doen maar niet genoeg aan jezelf. Wat je ook hebt, als je een burn out hebt gaat het daar even niet meer om. Het gaat om jouw lichaam, jouw gezondheid. De rest komt echt wel weer. Maar als je nu niet voor jezelf gaat zorgen en maar door blijft gaan ben ik bang dat voor jou de lichamelijke genadeklap ook komt. En dan kun je écht weken tot maanden vrijwel niks meer. Wees dat asjeblieft voor en ga rust nemen.
<<

Anoniem211

Bericht 21 Jun 2017 09:08

Re: Depressie of toch een burn-out?

He Pompoen, hoe is het nu? Ik zag foto's van Barcelona voorbij komen op FB. Ik ben benieuwd hoe het is gegaan en hoe je je nu voelt.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 21 Jun 2017 19:56

Re: Depressie of toch een burn-out?

Denk je voor het vragen. Ik ben doodmoe nu. Ik heb wel echt genoten daar, maar de laatste dagen in Barcelona waren eigenlijk te veel. De dagen daarvoor had ik een bruiloft in de bergen, donderdag na een hele dag reizen was ik gesloopt, ook omdat ik de week ervoor helaas veel moest werken. Vrijdag heb ik zo rustig mogelijk aan gedaan. Tussendoor op bed gaan liggen maar ook een wandeling de berg op, wat slopend maar prachtig was. Zaterdag had ik de bruiloft, dat was een beetje veel, maar ik heb tijdens de receptie heerlijk op bed gelegen en geluisterd naar het live-bandje. Daarna hebben we uitgebreid gedineerd, wat ook relatief rustig was. Ik heb me nog uitgeleefd met dansen daarna, maar laat heb ik het niet gemaakt want ik was snel te moe.

Overigens ging mijn afspraak met de therapeut vorige week niet door, hij had een ziek kind. Ik raakte daarvan helemaal in paniek omdat ik het voor mijn gevoel zo nodig had. Gelukkig even met een andere therapeut kunnen bellen, daar werd ik wel rustiger van. Vandaag alsnog een afspraak gehad, dat was wel fijn. Het komt er op neer dat ik echt moet gaan leren goed voor mezelf te zorgen en dat ik de balans moet zien te vinden. Hij denkt niet dat me ziek melden op mijn werk de juiste stap is nu, maar ik moet wel zorgen dat het in balans blijft en misschien kijken of ik wat minder kan gaan werken.
Verder wil hij toch dat ik wel even lichamelijk laat checken of alles ok is, dus dat ga ik ook maar weer eens doen. Ik denk niet dat er wat uit komt, maar better safe then sorry.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 07 Jul 2017 22:05

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nou, ik ben inmiddels op het punt aangeland dat ik mijn leidinggevende verteld heb dat ik verschrikkelijk moe ben en dat ik even pas op de plaats moet maken. Ik heb gevraagd in ieder geval een dagdeel minder ingeroosterd te worden. Het zou dacht ik gene probleem moeten zijn want een collega wil juist meer dagdelen werken en bovendien is er net van de week bekend geworden dat er 1 fte uit moet in totaal.
Guess what... ze hebben na dat gesprek een nieuw basisrooster gemaakt, conclusie, ik werk gewoon vast 20 uur. Komende maanden werk ik elke week 20 uur of meer, de weken na mijn tweede vakantie werk ik sowieso 28 uur.
Ik kon wel huilen toen ik daar achter kwam.
Het heeft me aan het denken gezet, want na die periode in de zomervakantie begint ook al vrij snel de drukkere periode. Dan wordt er opgeschaald en verwacht dat je fulltime beschikbaar ben.
Dat gaat gewoon niet, zelfs niet als ik wel weer een beetje hersteld ben want ik denk dat ik dan ook weer heel snel instort als ik niet uit kijk en nu ik weet dat ze daar niet echt rekening mee willen houden is mijn conclusie wel zo'n beetje getrokken.
Ik wil weg daar.
Ik weet alleen nog niet of dat betekend dat ik me ziek moet gaan melden of dat ik 'gewoon' kan stoppen. Ik heb een Wajong-uitkering en dit is precies 1 van de redenen waarom, ik ben al 3 keer eerder overspannen geweest tijdens middelbare school en studies, ik moet echt op mijn tellen passen en dat blijkt maar weer.

Ondertussen zijn er dagen dat ik niet weet wat ik met mezelf aan moet zo moe ben ik. Ik voel me dan echt alsof ik staande zou kunnen slapen. Op werkdagen lijk ik me wel iets beter te voelen, maar de dagen nadat ik gewerkt heb zijn juist slechtere dagen. Een dagje uit is echt een crime. Ik ben regelmatig totaal in paniek, vooral omdat ik het overzicht kwijt ben, prikkelbaar ben en daardoor ruzie maak met mijn vriend.

Mijn therapeut denkt nog steeds aan een burn-out of in ieder geval zwaar overspannen en/of een depressie. Het ligt erg dicht bij elkaar en ik heb van allebei symptomen. Kan het ook gewoon allebei hebben. Het zou niet uit moeten maken, maar eigenlijk zou ik wel gewoon een diagnose willen, misschien dat ik het dan ook wat beter kan accepteren en er naar handelen.

Komende week ga ik met mijn vriend nadenken over een plan de campagne wat werk betreft. Ik voel in ieder geval zelf enorm de behoefte om even een paar maanden niets te hebben, bij te komen, weer een beetje bij positieven te komen. Maar tegelijk voel ik ook de behoefte om wel iets met werk te doen, het was juist zo leuk, zo fijn, voelde zo waardevol om weer iets te doen. Ik baal als een stekker en het voelt als falen dat ik het niet vol kan blijven houden. Echt heel jammer.
<<

Anoniem278

Bericht 08 Jul 2017 05:40

Re: Depressie of toch een burn-out?

Wat naar dat t zo gaat op t werk. Ik zou contact leggen met het uwv en zorgen dat ik het een en ander zwart op wit krijg. Ik ben zo zelf namelijk n keer heel erg in de problemen gekomen met stoppen van werk ipv uitkering. Was uiteindelijk n fout van het uwv maar dat heeft mij best wat geld gekost.

Misschien moet je je wens voor n diagnose loslaten tot een meer logisch moment? Nu is het een kip/ei kwestie. Voel je je zo omdat n baan van twintig uur teveel is en geeft n burn out jou depressieve klachten of ben je depressief en duwt n te zware baan je over t randje ? Hoe kom je daar uit zonder een van de poten eronder uit te zagen?
En zou t op dit moment zo vreselijk veel verschil maken?

Als ik je iets mag aanraden, ik snap dat positieve aan werk. Dat je ook iets wilt doen, dat t afleiding is, etc. Maar waarom ga jij, als je een flinke tijd hebt genomen om t weer op de rit te krijgen, niet eens echt n aantal jaar vrijwilligerswerk doen? Ten eerste kun je daarin heeeeeeeel veel goeds doen, wat je n positief gevoel zal geven en ten tweede heb je dat meer in eigen hand en ten derde zit daar niet zoveel druk op.
Ik snap t idee van een ' echte' baan heus wel maar als je heel eerlijk bent, met jouw voorgeschiedenis ( en dan doel ik eens niet over de periode die hier zo bekend is maar alles ervoor) is voor jou die mate van druk en prikkels toch gewoon veel teveel? Niet iedereen kan hetzelfde, heeft niks te maken met zwakte. Gewoon met stabiliteit, mate van draagkracht, hoeveelheid draaglast maar ook gewoon prikkel en informatie gevoeligheid bv.

Leg de lat niet op hoogtes waarvoor je jezelf steeds weer moet forceren , lieve Pompoen. Dan maak je jezelf ongelukkig.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 08 Jul 2017 16:54

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ja misschien heb je ook wel gelijk. Maar 't werken biedt meer voordelen dan dat, kinderopvangtoeslag zodat mijn kinderen naar de opvang kunnen en ik op andere dagen ook rust heb bijvoorbeeld. Maar als ik terugkijk was de gelukkigste periode van mijn leven de periode voordat A. ziek werd en na het afstuderen op de kunstacademie. De periode dat er de minste druk op me lag. Geen kinderen, geen verplichtingen (ik had een Wajong en rust en tijd gekregen om te herstellen van mijn heupoperaties), alleen maar mezelf en mijn creativiteit.
Ik vraag misschien teveel van mezelf met zo'n baan, zeker met deze baan, waarbij ik niet alleen 20 uur of meer moet werken, maar ook 6 uur per week reistijd heb, 's avonds moet werken en in weekenden.

Ik ga niet overhaast te werk, maar de keuze om te stoppen geeft me al wel lucht. Misschien moet ik me wel eerst ziekmelden, ik weet het niet. Ik ga komende week eens rustig uitzoeken hoe het precies zit, ook even met mijn therapeut overleggen. Ik heb vakantie dus ik heb de tijd en mijn vriend helpt me.

Ondertussen zit ik er over te denken toch te gaan doen wat ik eigenlijk het liefste wil. Creatief werk maken en verkopen, misschien workshops gaan geven. Ik heb het er vandaag met mijn vriend over gehad, die heeft fiscaal recht gestudeerd en zelf ene bedrijf. Ik moet wel 20 uur per week werken om kinderopvangtoeslag te krijgen. Maar er is veel wat dan onder werken valt, dingen die ik nu ook doe maar dan voor mijn plezier. En er zijn perioden dat ik goed in mijn vel zit en rustig 30 uur kan werken en er zijn perioden dat het minder gaat en 10 uur realistischer is. Dat zou dan ook makkelijker kunnen. Ik hoef geen grote winst te maken, we redden het wel met minder inkomsten. Wat mij altijd tegen heeft gehouden is de rompslomp er omheen. Maar laat dat nu precies zijn waar mijn vriend goed in is. Hij wil me daar zeker mee helpen of het zelfs voor me doen.

Als ik 'stop' met werken houd ik nog een tijdje recht op kinderopvang toeslag. Op dit moment denk ik dat het goed zou zijn om die tijd te gebruiken om weer bij te komen en rustig aan te gaan proberen om wat op poten te zetten. Te kijken of het lukt om iets op te zetten wat voldoet aan de voorwaarden die er voor staan maar ook voldoet aan mijn voorwaarden.

Ik ga er gewoon eens rustig over nadenken, wat dingen op papier zetten en uitzoeken hoe ik nu in ieder geval kan stoppen en rust kan pakken. Want dat is me in ieder geval wel duidelijk, dat moet er nu wel komen.
<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11502

Geregistreerd: 15 Jan 2014 00:42

Bericht 09 Jul 2017 11:08

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik volg dit topic al vanaf het begin en weet eigenlijk nooit zo goed wat te zeggen. Het is ook een hele complexe situatie natuurlijk. Ik wil je wel even een knuffel geven. Ik geloof er in dat je uiteindelijk de goede keuze voor jou maakt.
2015 💙
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 09 Jul 2017 11:44

Re: Depressie of toch een burn-out?

Thans MINX. Ik vind het zelf ook ingewikkeld, ook om het juiste voor mij te kiezen. Maar eigenlijk wist ik al 1,5 maand dat mijn situatie in combinatie met het werk niet goed ging en dat er ergens iets moest veranderen om het vol te kunnen blijven houden. Ik heb thuis al veel geschrapt, mijn vriend heeft allerlei dingen van me overgenomen, maar dat is geen situatie die we jaren vol kunnen houden, dus moest er qua werkgebied ook iets overblijven.
Het knaagt ook al heel lang aan me dat ik geen tijd en energie overhoud voor dat gene wat ik het liefste wil doen. Maar ik twijfel wel in hoeverre mijn motivatie daar mijn werk van te maken komt doordat ik vind dat het moet omdat ik een opleiding in die richting heb of dat het komt omdat ik gewoon heel graag dingen wil maken en het fijn zou vinden als dat mijn werk is zodat ik gewoon daar het meeste tijd voor heb.

Ik was alweer helemaal aan het doorschieten in het uitzoeken hoe alle regels werken. Waarop mijn vriend hele fijn zei dat ik wat anders moest gaan doen (een boek lezen of zo) en dat ik eerst moet gaan verzinnen wat ík nou eigenlijk precies zou willen, wat voor mij fijn is, wat mij prettig lijkt.
En eigenlijk weet ik dat wel, dat is ongeveer 16/20 uur per week en niet heel veel meer besteden aan het maken van mooie dingen en die verkopen, misschien af en toe een opdracht, maar niet te veel, werk maken en er mee op markten gaan staan. Het is voor mij belangrijk dat ik daarbij kinderopvangtoeslag krijg zodat ik ook echt ruimte en tijd heb om die dingen te doen. En het is belangrijk dat ik als het even minder gaat ook even minder kan doen.

Ik ben er inmiddels achter dat ik ook als ik geen ondernemer ben voor de inkomstenbelasting wel kinderopvangtoeslag kan krijgen. Ik ben er ook achter dat ik met mijn Wajong een lagere urennorm krijg voor de omzetbelasting en dat ik wel ondernemer voor de omzetbelasting kan zijn zonder ondernemer voor de inkomstenbelasting te zijn.
Het is mega ingewikkeld dus ben gestopt om het verder uit te zoeken, dat gaat mijn vriend voor me doen maar ik weet nu in ieder geval dat ik ook voor mezelf kan beginnen zonder er verplicht meer dan 20 uur per week (op basis van 52 weken!) in te steken. Kortom, ik heb hoop dat dit zou kunnen werken en dat is een fijn idee.

Nu ga ik lekker naar buiten en naaien en vakantie vieren. Heb tot 11.30 u geslapen want ik was verschrikkelijk moe. Ik hoop dat ik me een heel klein beetje beter voel na deze vakantie, maar ik heb zo'n gevoel dat het alleen maar erger word met de vermoeidheid als ik uit ga rusten (goede reden dus om daar niet te lang meer mee te wachten).
<<

Jeanette

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 955

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:31

Bericht 09 Jul 2017 11:46

Re: Depressie of toch een burn-out?

Trek echt op tijd aan de bel! Ik heb zoveel collega's met burn-outs en depressies zien passeren en het kan echt iedereen overkomen. Als je hier te lang mee rond loopt, raak je alleen maar meer in verweven en ben je zo een paar maanden/jaren verder. Goed dat je voor jezelf hebt besloten om er mee te gaan stoppen en aan jezelf te gaan denken. Fijn dat je vriend je hierin ook fijn steunt! Heel veel sterkte en succes!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 09 Jul 2017 18:29

Re: Depressie of toch een burn-out?

Thanks Jeanette. Ik heb het helaas al eerder gehad, ben er al 3 keer een half jaar of langer tussenuit geweest. Ik leer er elke keer van maar ben er toch blijkbaar heel gevoelig voor. Ik baal er van dat ik ga werken en het gelijk weer raak is, maar dat geeft mij nu toch ook wel alweer aan dat ik het heel serieus moet nemen en niet op deze voet door moet gaan.
<<

Anoniem211

Bericht 09 Jul 2017 21:20

Re: Depressie of toch een burn-out?

Je hebt nogal wat meegemaakt Pompoen. Dat is echt niet alleen je werk hoor
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 10 Jul 2017 09:15

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nee dat is het ook niet, maar mijn werk is wel wat me tegenhoud om uit te kunnen rusten, bij te kunnen komen. Ik verbruik nu al mijn energie voor mijn werk.
En het probleem is ook dat ze niet flexibel zijn, dat ik altijd, mijn hele leven al periodes heb dat het gewone een tijdje wat minder gaat, dat was al voordat ik zoveel meemaakte. Of nou ja, voordat die apotheose van gebeurtenissen kwam.

Toen ik ging werken wist ik dat het misschien veel gevraagd was, maar ik wilde het niet weten, ik dacht, ik moet het gewoon gaan proberen. Ik ben de eerste hele maand ziek geweest, ik sliep verschrikkelijk slecht van de spanning, had een bijholteontsteking.
Daarna ben ik nog twee keer ziek geweest waarvan ik 1x gewoon doorgewerkt heb met koorts omdat ik de week daarvoor me had moeten ziekmelden omdat ik overgaf en diarree had. En ondertussen werd ik steeds vermoeider.
Ja ik denk echt dat wat ik allemaal heb meegemaakt er een keer uit moet, ik heb me sinds A. ziek werd nooit meer echt goed gevoeld, ik voelde me altijd alsof ik eigenlijk teveel op mijn bordje had, maar ja het kon niet anders.

Ik denk wel dat ik kan werken, maar ik denk ook dat ik in deze vorm steeds weer opnieuw problemen zal krijgen. Ik kan misschien even tot rust komen door me ziek te melden, maar daarna moet ik toch steeds weer over grenzen waarvan ik oprecht denk dat ze me altijd zullen opbreken. Onregelmatig werken, lange reistijd, in drukke periodes verplicht meer moeten werken, in de winterperiode meer moeten werken terwijl ik dan altijd een slechte periode heb.

Het is denk ik nu een combinatie van factoren. Een nieuwe baan starten, therapie afronden, verhuizen en dat na 4 tropenjaren met het krijgen van een kind, een zieke man, een overleden man, alleenstaande moeder van een baby zijn, rouwen, een nieuwe relatie krijgen, samen wonen/verhuizen, huis verkopen, ander huis kopen, nog een huis verkopen, verbouwen, verhuizen, intensieve therapie volgen en dan vervolgens een nieuwe baan.

Zo en dan ga ik nu het UWV bellen.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 10 Jul 2017 10:05

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nou, opluchting, ik heb de arbeidsdeskundige gesproken en ik mag van hem stoppen met werken. Hij vraagt wel of ik kan proberen om het vanuit de werkgever te laten beëindigend dan levert het sowieso geen problemen op maar hij denkt dat als ik 'gewoon' stop het ook geen problemen oplevert. Na mijn volgende vakantie heb ik een afspraak bij hem staan om te kijken hoe en wat nu verder.
<<

Anoniem278

Bericht 10 Jul 2017 11:24

Re: Depressie of toch een burn-out?

Fijn dat je al wat meer duidelijkheid hebt.

Ik hoop dat meer rust, en je eigen tijd kunnen indelen en dingen doen die jij prettig vindt, de manier voor jou is om het allemaal wat makkelijker te maken in je leven. Natuurlijk met kinderopvang want als jij inderdaad dingen voor jezelf wilt gaan doen moet je daar ook volledig op kunnen focussen.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 12 Jul 2017 11:58

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ik heb vandaag het uitzendbureau gebeld en daarna ook mijn leidinggevende toch maar, dan was ik het kwijt.

Nou ze maken het me nog moeilijk op mijn werk want ze willen me niet kwijt. Leidinggevende gaat met HR overleggen of ik dan niet 16 uur kan werken vast en zo. En dat ze dan als er een gat valt eerst bij de anderen gaat kijken of ze kunnen en pas als laatste bij mij. En ze ging ook overleggen of de avond er af kan, maar dat is lastig want dat is een verplichting, dat staat in de regels.
Allemaal leuk en aardig, ik heb beloofd er over na te zullen denken.
Maar ik ben dus bang dat ze altijd aan me zullen blijven trekken, dat ze elke keer toch weer extra uren hebben die opgevuld moeten worden en daarbij blijft de reistijd hetzelfde.
Het klinkt wel aanlokkelijk, als ik echt puur en alleen die 16 uur zou mogen werken, twee dagen overdag en verder niets dan zou ik het misschien wel willen proberen. Maar ik denk dat dat het in de praktijk dus niet wordt. Ik voel me er daardoor alleen nog schuldiger over dat ik dus misschien ga stoppen.
Maar goed ik heb besloten dat ik nu eerst maar van mijn vakantie ga genieten, tenminste dat probeer ik.
<<

Anoniem222

Bericht 12 Jul 2017 12:26

Re: Depressie of toch een burn-out?

Op zich wel een heel mooi compliment natuurlijk :) als er echt duidelijk zwart op wit gezet zou kunnen worden dat je twee dagen werkt en alleen maar vaste dagen en niet 's avonds of in drukkere periodes meer, dan zou dat wellicht het proberen waard zijn. Maar als je je er dan nog steeds niet goed bij voelt dan zou ik dat nu niet doen. Wellicht met ze afspreken dat je eerst stopt en dan weer terugkomt als het beter gaat en dan die 16 uur gaan werken?

Ik hoop dat je een fijne vakantie hebt!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 14 Jul 2017 09:15

Re: Depressie of toch een burn-out?

Nou, ze trekken alles uit de kast. Ze hebben de avond er afgehaald en een dagdeel er afgehaald in mijn rooster. Nu zou ik werken op woensdagochtend, donderdag hele dag en vrijdagmiddag. En ze geeft aan dat ze op het moment dat er dingen opgevangen moeten worden ze gaat schuiven met mijn uren in plaatsvinden me extra inplannen.
Het klinkt aantrekkelijk maar ik word er ook zenuwachtig van, voel me alsof ik dit zou moeten proberen, dat het een geweldige kans is en dat ik met goed fatsoen geen nee meer kan zeggen.
Ik weet wel dat het nog wel kan, maar ik heb met veel moeite gezegd dat ik wil stoppen en dat ik nu overgehaald wordt vind ik eigenlijk vervelend.
<<

Anoniem278

Bericht 16 Jul 2017 09:58

Re: Depressie of toch een burn-out?

Het is wel een eer dat ze zo bereid zijn alles aan te passen om jou daar aan het werk te houden. En het is wellicht ook een haalbaardere kaart op deze manier. Maar wat ik lees is dat jij eigenlijk gewoon wil stoppen, punt. Want je schrijft dat je het zelfs vervelend vindt dat ze zo met je mee denken, dat vind ik echt wel duidelijk maken dat jij dat gewoon niet ziet zitten. Dus dan is het zaak om dat gewoon heel rechtstreeks uit te spreken. Aan te geven dat je het waardeert dat ze zo hun best doen maar dat jij op dit moment gedwongen bent keuzes te maken ten bate van je gezondheid en dat een baan op dit moment ten koste daarvan gaat.

Juist dat jij dat benoemd als 'overhalen' en 'vervelend', en dat viel me laatst in dat andere topic met jouw reactie op die scones van je vriend en hoe je daarop reageerde ook al op, maakt dat ik denk : 'neem tijd voor jezelf want je bent echt zichtbaar overbelast'. Omdat zo snel 'bozig' (geïrriteerd?) zijn duidt op dat de snaren veel te strak staan, de spanning veel te hoog zit en jij écht tijd voor jezelf mag nemen. En daarna zie je wel. Hopelijk kun je dan inderdaad iets doen met jouw enorme creatieve talent.

Kies voor jezelf. Ook al is dat bedrijf aardig en was het fijn om weer eens te kunnen werken, nu is niet het moment. En dat is okay. Meer dan zelfs.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 16 Jul 2017 21:13

Re: Depressie of toch een burn-out?

Ja, nee, dat woord zit steeds meer in mijn hoofd. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat ik in de komende twee dagje nog naar ja ga neigen. Zeg nooit nooit, maar voor mij is het nu dus nee, nee ik stop en ga tijd voor mezelf nemen.
Ik ben inderdaad zo snel uit balans en ik realiseerde me ook dat mijn vriend toen ik ben gaan werken nog meer is gaan doen in huis om mij te ontlasten (ik had al weinig reden tot klagen, behalve dan dat hij dingen opruimt waar ik nog mee bezig ben haha) en dat dat eigenlijk alleen maar meer is geworden de laatste drie maanden. En dat is heel fijn, maar het helpt niet en het is geen houdbare situatie. Ik wil gewoon weer energie hebben om de kinderen naar school te brengen op mijn vrije dagen, om te koken, om de laatste dozen van de verhuizing uit te pakken, om vrolijk en onbezorgd te zijn, om met de kinderen te spelen en plezier te maken. En dat bozige geïriteerde dat is inderdaad een teken dat het niet lekker gaat. Een nachtje wat minder slapen of een paar dagen achter elkaar veel activiteiten en ik ben gelijk een groot shagrijnig mormel, zo'n monsterlijke die zelfs ruzie kan gaan staan maken over een verkeerden hangende toiletrol.

En eigenlijk was die balans er al niet echt toen ik ging werken, eigenlijk loop ik al een paar jaar op mijn tenen en was er eindelijk ruimte om weer een beetje tot mezelf te komen. Ruimte om te gaan werken dacht ik, maar dát valt dus een beetje tegen. Hoewel het smaakt naar meer, werken op zich is echt heel fijn, is het op dit moment geen haalbare kaart.
En ik ben ook geneigd om dat ok te vinden, best een overwinning voor mezelf moet ik zeggen.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers