De kinderen missen (werk)

01 Mei 2018 20:51 door Lilou

Afgelopen week heb ik gehoord dat ik per 1 juli mag beginnen bij een nieuwe werkgever. Leuke en uitdagende baan, sluit op heel veel punten goed aan bij wat ik wou en is echt een mooie kans.

En toch ben ik sinds het nieuws om de haverklap aan het huilen. Want hoe graag ik ook weer aan het werk wil, meer wil zijn dan alleen mama; het betekent ook dat ik mijn meisjes straks drie dagen per week moet missen. En dat idee valt me opeens superzwaar. Verstandelijk weet ik best dat het gaat wennen, dat het goed voor mijzelf is en misschien ook goed voor de kinderen. Maar de afgelopen vier jaar ben ik thuis bij ze geweest, heb ik ze bijna altijd bij me, heb ik niets hoeven missen. Ze zijn beiden erg aan mij gehecht. Oudste kan daarin gelukkig wel wat hebben nu, start sowieso in sept met school. Maar jongste is net gestart op de psz en heeft het daar heel moeilijk mee. Na drie uurtjes haal ik een heel verdrietig meisje op, normaal zo'n lief lachend boefje. Thuis momenteel ook veel verlatingsangst daardoor. Goed, oftewel; dit wordt de eerste keer dat ik ze echt moet gaan leren loslaten, ze veel minder ga zien. Ik voel me bijna een slechte mama omdat ik er niet meer elk moment zal kunnen zijn, omdat ze mij moeten gaan missen en ik hen. Klinkt heel dramatisch (ik ben ongesteld en dan huil ik sowieso heel snel) maar zo voelt het ook echt even.

Hoe ervaren andere moeders dit? Mis jij je kinderen tijdens het werk, heb je het moeilijk met ze wegbrengen naar de opvang of went dit inderdaad gewoon?

01 Mei 2018 20:58 door Pitty

Ja, ik herken dat gevoel heel erg van toen ik weer aan het werk ging na mijn zwangerschapsverlof. Met name het eerste jaar vond ik het lastig. Nu de jongste eind juni 2 jaar wordt, vind ik het minder erg en vind ik het juist ook wel lekker als ik hem wegbreng naar het kdv.
Ik werk dan 2,5 dag, soms 3,5 dag en dat vind ik ook wel meer dan genoeg hoor.

Ik denk dat het een kwestie van wennen is maar het is wel vervelend als je er een rottig gevoel van hebt.

Hoe is je opvang geregeld op jouw werkdagen en op de werkdagen van je partner? Een goede opvang is echt essentieel zodat jij (en je partner) met een goed gevoel aan het werk kunnen.

01 Mei 2018 20:59 door Snoes

Ik mis mijn kinderen niet als ik aan het werk ben, heb ik ook helemaal geen tijd voor. Natuurlijk vind ik het wel leuk dat ik tussendoor soms een leuke foto krijg via whatsapp als ze bijvoorbeeld bij mijn (schoon)ouders zijn. Of als ik laat moet werken en mijn man is met de kinderen thuis, dat hij dan een foto doorstuurt van hen.

Zelf ben ik bij beide kinderen thuisgebleven tot ze 6 maanden waren en dan ben ik weer aan het werk gegaan. De eerste dag vond ik het echt niet leuk, het wegbrengen niet en ik moest ook echt wel even wennen telkens weer op het werk. Maar eigenlijk was dat gevoel al heel snel weer over en heb ik er geen enkel probleem mee om ze weg te brengen. Scheelt natuurlijk ook wel dat ze gewoon allebei graag naar school/crèche gaan en ik twee blije kinderen afzet.

01 Mei 2018 21:00 door Ooh La La!

Wat vervelend dat je je zo voelt. Ten eerste ben je geen slechte mama. Je zegt zelf al dat het goed voor jou maar ook voor de kinderen is. Een uitdaging voor jezelf is belangrijk om naast het moederschap te hebben denk ik.

De eerste 1,5 jaar van de oudste was ik ook altijd thuis en daarna ben ik met 1 dag per week weer begonnen met werken. Inmiddels werk ik 3 dagen en gaan de meiden naar school en de kinderopvang.
Eigenlijk mis ik de meiden nooit als ik aan het werk ben. Ik vind Mn werk heel leuk en het is behoorlijk druk, dus ik heb ook gewoon niet echt tijd om ze te missen. Daarnaast hebben ze het altijd naar hun zin (gehad) op de opvang en nu op school. Tuurlijk zijn er periodes dat het wat lastiger is met wegbrengen maar dat hoort er nou eenmaal bij.

Het zal voor jouw meiden een grotere overgang zijn omdat je zo lang met ze thuis geweest bent. Geef het tijd, het zal ongetwijfeld loslopen.

01 Mei 2018 21:03 door Uffe

Ik mis mijn kind ook niet als ik aan het werk ben, ik vind het heerlijk om met iets anders bezig te zijn. Natuurlijk vind ik het fijn om weer thuis te komen en te zien hoe blij F. dan is. Het lijkt mij heel vervelend om mij zo te voelen, wat zegt je man ervan?

Het is hier inderdaad ook zo dat F. er van geniet om naar schoonouders en gastouder te gaan, nu het vakantie is mist ze dat ook echt wel. Als ik altijd een verdrietig kind achter zou laten en weer op zou halen weet ik niet of ik het nog zo leuk zou vinden!

01 Mei 2018 21:08 door Soleil

He, meid, dat is geen fijn gevoel!
Het wordt beter, echt waar!
Ik ben een jaar thuis geweest na de jongste, en toen was ik er heel erg aan toe om weer aan het werk te gaan. Wat voor mij het verschil maakt, is dat ik weet dat ze het goed hebben als ik er niet ben. Ze gaan 2 dagen naar een super fijn kdv, met veel buitenspelen en lieve leidsters. De derde dag is mijn vriend thuis met ze. Kortom, ik kan ze met een gerust hart achter laten. Als dat niet zo was geweest, had ik het waarschijnlijk niet moeten doen.
Nu moet ik er wel bij zeggen, dat ik op het werk ook (bijna) geen tijd heb om aan ze te denken. Gewoon lekker druk en een hele andere setting.

01 Mei 2018 21:20 door Salome

Ik vond het in het begin ook best moeilijk en ging snel naar huis na een werkdag.
Nu hij ouder is vind ik het niet meer moeilijk. Zelfs op mijn vrije dag vraagt T of hij naar oma of gastouder mag haha
Hij is dan ook niet anders gewend 3 dagen per week en heb nooit een verdrietig kind achtergelaten.
Wel altijd een kind gehad dat mij miste als papa hem opgehaald had. Hij huilde dan 2 uur lang en dan kwam ik pas thuis.
Vreselijk vond ik dat en mijn man appte dan ook nog daarover.
Dit was ongeveer over toen hij 1 jaar was. Nu gaat het prima. Kan ik ook rustig 10 minuutjes later van mijn werk vertrekken omdat ik weet dat hij lol heeft met papa

01 Mei 2018 21:55 door SoGood

Wat rot dat je je zo voelt Lilou. Ik denk dat het echt een kwestie van wennen gaat worden voor je dochters, maar vooral ook voor jou. Hopelijk heb je veel afleiding en plezier op je werk. Laat het idee even bezinken, het komt vast echt wel goe!. Ikzelf mis mijn dochter nauwelijks als ik aan het werk ben (tenzij ik een foto of filmpje van haar zie) maar werken maakt mij oprecht een betere moeder. Ik werk ook 24u en dat vind ik echt prima.

01 Mei 2018 22:27 door Lilou

He ik vind jullie reacties echt heel lief en fijn! Ik voel me zo'n verwend nest dat nu staat te jammeren terwijl ik toch ook een luxe positie heb (gehad) dat ik überhaupt zo lang bij mijn kinderen thuis heb kunnen zijn. Niet voor iedereen weggelegd, maar ik weet ook dat er moeders zijn die dat zouden willen maar financieel niet kunnen. Maar jullie reacties vind ik heel fijn, dat het dus ook wel wat herkenbaar is voor sommigen maar ook echt went. Stelt me héél iets gerust.

Qua opvang moet ik nog het één en ander gaan regelen. Idee is nu dat de kinderen 2,5 dag naar kdv zullen gaan en vriend die derde dag (vrijdag) 's ochtends thuis werkt en 's middags verlof / ouderschapsverlof opneemt om thuis te zijn met de kinderen. Mijn werkdagen en -tijden moeten nog besproken worden en het kan ook best zijn dat ik soms 's middags en begin van de avond ga werken, dan zou kdv 's ochtends niet hoeven. In sept gaat oudste naar school en dan zou ze dus twee dagen naar de bso gaan. Al met al is dat niet onoverkomelijk denk ik, als dit scenario geregeld kan worden maken ze max. 2 lange dagen qua opvang en dat zou ok zijn denk ik. Jammer genoeg zijn (schoon-)ouders niet in staat om structureel op te passen, door afstand / gezondheid / werk, maar incidenteel zouden ze misschien soms wel wat op kunnen en willen pakken als er nood is.

02 Mei 2018 08:14 door Miccie

Wat heerlijk dat je een baan hebt gevonden! Ook iets wat je heel graag wil.
Het missen van de kinderen zal zeker in het begin wel aanwezig zijn.
Ik heb bij allebei maar 3 maanden gehad en vond het eerst ook erg spannend. Uiteindelijk vind ik het heerlijk en kan ik ook echt genieten van een dag werk. Even iets anders aan mijn hoofd dan gemama. Wij vinden het dan ook erg leuk om ze daarna op te halen bij de bso en onze gastouder.

Wel lastig dat de jongste zo verdrietig is steeds. Onze oudste had het alleen bij het afscheid nemen en zodra wij wegliepen was het over. Bij jullie niet begrijp ik. Hopelijk is het een fase en gaat het over. Wij hielden het afscheid altijd kort en kondigde ook aan wat er ging gebeuren. Toen hij nog kleiner was mocht hij zijn eigen knuffel nog wel eens meenemen. Dat hielp ook.

02 Mei 2018 08:53 door Jezzie

Herkenbaar.
Ik begin eind van de maand bij een nieuwe baan, na ruim 1,5 jaar thuis te zijn geweest.
Mijn dochter gaat al naar school zolang als ik thuis ben. Ik kan haar zelf brengen, maar niet meer elke dag ophalen. En mijn zoon moet ik 2,5 dag weg brengen.
Ik vind het echt heel spannend en het voelt ook nog wel heel dubbel.
Maar ik denk en hoop dat het ons allemaal wel wat rust zal geven dat ik niet meer elke dag thuis ben. Ik kijk er wel echt naar uit om te gaan werken.
Het zal voor iedereen even wennen zijn. Maar over een tijdje weten ze niet beter.

02 Mei 2018 09:11 door Druifje

Och meid ik lees zoveel herkenning!!

Ik ben zelf ruim 6 jaar thuis geweest bij de kinderen, en de laatste tijd begon het steeds meer te kriebelen om weer te gaan werken.. ergens wel en toch ook ergens weer niet, ik ging me toch vervelen thuis met vlagen, mijn oudste twee kinderen zitten al op school en de jongste is drie, die gaat al wel naar de peutergroep toe.

Ik heb ook gesolliciteerd op een mooie functie van 24 uur, en na twee pittige gesprekken aangenomen, het voelde op dat moment als een overwinning voor mijzelf.. Maar eenmaal thuis heel veel stress en spanning, drie dagen opvang regelen was niet te doen en ik heb de baan laten gaan, dat gaf mij toch wel rust.
Nu ga ik eerst beginnen met 1 dag in de week op basis van flex werk, ik heb nu tot de school zomervakantie elke maandag al een 8 uurs dienst in gepland.
Mijn jongste gaat dan naar een gastouder en de peutergroep en de oudste twee school en bso, ik begin maandag, vind het ook erg spannend, aangezien mijn jongste ook heel erg aan mij hangt en een pittig karakter heeft.

Geen tips dus voor je maar wel veel herkenning. Succes meid!!

Welkom op Zeg maar Yes!

De kinderen missen (werk)

De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Re: De kinderen missen (werk)

Wie is er online?