.

Ik zit met het volgende en ben benieuwd wat jullie zouden doen.

Binnenkort trouwt een vriendin van mij.
Geen hele goede vriendin, ik ben bijv niet uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest.
Mijn relatie is sindskort over en mijn inmiddels ex was ook uitgenodigd.
Die gaat dus niet meer mee.
Ik ben alleen uitgenodigd voor het feest. Behalve mijn vriendin en haar aanstaande ken ik niemand op de bruiloft.
Zij weet nog niet dat mijn relatie voorbij is.
Ik denk niet dat ik haar nog zie of spreek voor die tijd.

Nu denk ik erover om wel naar het feest te gaan haar te feliciteren, een drankje drinken en dan weer naar huis te gaan.

Wat zou jij doen?

Als je het laatste wilt doen, dan zou ik het laatste ook gewoon doen. En misschien is het feest wel heel erg gezellig en blijf je langer? Wie zal het zeggen?

Ik zou er niet van tevoren een tijdsduur aan plakken maar zou er gewoon heengaan, en dan even kijken of ik makkelijk ergens kan aanhaken. Als dat niet gaat of ik heb geen zin om moeite te doen zou ik naar huis gaan.

Kun je niet vragen of ze het erg vindt dat je in plaats van ex een vriendin meeneemt? Dat je relatie over is, je wel graag wilt komen, maar er een beetje mee zit dat je verder niemand kent?

Dat zou ik doen, even bellen overleggen of ze dat ok vindt.

Maaaaarrrrrrr waarom is dit een biecht? Zit de betreffende vriendin ook op dit forum?

Ik zou echt niet een vriendin meenemen die de bruid niet kent, dat vind ik dan weer een beetje gek. Ik zou gewoon even gaan en gewoon vertrekken als je nergens aansluiting vindt.

Of de ex....

Een vriendin meenemen vind ik ook een beetje gek. Daarnaast zou ik niet weten welke vriendin dit zou willen.
Ik ga wel gewoon en zie dan wel.

Waarom ik dit in het biechttopic zet? Niet de moeite om een apart topic voor te openen, geen behoefte om dit onder mijn eigen naam te hebben en wie weet zit de bruid hier ook op het forum.
Voortaan eerst toestemming vragen of iets in het biechttopic mag of niet?

Ben je mal. Ik zat het me heel eventjes af te vragen, meer niet

Het had in het stomme vragen topic gekund? Al is het natuurlijk geen stom,e vraag maar dat is het nooit in dat topic.. meer vragen die geen eigen topic waard zijn.
Ik zou ook gewoon alleen gaan en van tevoren er geen tijdsduur aan hangen. Gewoon kijken hoe het gaat.

Was van mij ook maar een grapje hoor ;-)

Ik biecht op dat ik sinds gisteren weer last heb van 'extreme' vergelijkingsdrang en daarbij mijzelf weer compleet naar beneden haal.

Dat komt omdat ik gisteren een reünie had van groep 8, waar ik 20 jaar geleden in zat.
Van te voren is gevraagd om anoniem een enquete in te vullen over hoe de afgelopen 20 jaar je leven is verlopen. Een van de vragen was of je kinderen had en zo ja hoeveel. De enquete is door in totaal 25 van de 30 leerlingen ingevuld. Er bleken in totaal 2 geen kinderen te hebben (waarvan ik er 1 ben). Toen werd er door een oud klasgenoot de vraag gesteld wie er geen kinderen had, durfde ik bijna niet mijn hand op te steken.

Ook veel gesprekken met oud-klasgenoten (waaronder een aantal vriendinnen van de basisschool) ging over bevallingen en kinderen. Iets waar ik niet over mee kan praten en dan voel ik mij best alleen...

Emotioneel zijn man en ik al wel een tijdje toe aan een kind, maar we hebben er na veel tranen voor gekozen om het verstandelijk te benaderen en te wachten totdat we betere huisvesting hadden (we hebben jarenlang in een 2 kamer appartement zonder balkon en tuin gewoond en verhuizen eind dit jaar naar een eensgezinswoning). In 2018 willen we dan ook voor een kindje gaan.

Maar waarom kan ik dan niet met deze gedachten trots op mezelf zijn ipv mij nu ook weer te vergelijken met oud klasgenoten? Waarom ben ik jaloers dat zij wel eerder een gezin hebben gesticht?

Ik word soms zo verdrietig van deze gedachten dat ik mij doordat ik nog geen moeder ben minder waardevol vind,,,

Ik kan alleen zeggen dat ik exact hetzelfde heb biechtje van de reünie..

@ Ekiaam87, wat naar dat je hetzelfde ervaart. Hoe ga jij er mee om?

Wat triest dat jullie jezelf zo naar beneden halen.
Ik ken jullie niet maar het lijkt me zo niet nodig. Het gras bij de buren lijkt altijd groener. Jullie hebben toch andere dingen meegemaakt die jullie klasgenoten niet hebben meegemaakt. Dingen gaan zoals ze gaan en daarbij zijn ze echt ergens goed voor. Misschien hebben zij wel niet zo'n fijne relatie als jullie... Of hebben ze andere dingen niet gedaan die jullie wel hebben gedaan....

Misschien helpt het om te kijken naar wat je wel hebt ipv wat je niet hebt.

Aan een gezin stichten valt geen enkele eer te behalen, dat kan iedereen. Het is dus niets om je minder waardevol door te laten voelen. Een gezin stichten, bij elkaar houden, geluk vinden en maken, dat is iets waardevols. Maar een goede relatie, en een stabiele basis is ook waardevol. Ik hoop dat je inziet dat kinderen nemen niet iets is wat je 'beter' maakt.

En vind het ook ongepast dat mensen die geen kinderen hebben hun hand moesten opsteken. Waarom?!

Nou dat dus. Zwanger raken is geen prestatie (zowel positief als negatief). Soms heb je mensen die heel graag willen (kijk maar naar het forum) en die het niet lukt. Dat ligt ook niet aan hun, het is niet alsof zij niet hun best doen.

Je kan wel leegte voelen omdat je graag een kindje wil. Maar probeer het niet als een falen te ervaren, dat is nergens voor nodig.

Ik vind het ook extreem duf dat je dus daar moet zitten en je hand opsteken als je geen kind hebt. Misschien is dat een bewuste keuze, er zijn meerdere ambities in het leven en een kind hoeft daar niet altijd bij te passen. Dat is ook prima. Narigheid ook van die mensen zeg, en vooral erg kortzichtig.

Ja of geen bewuste keuze, proberen mensen het al jaren, of hebben een miskraam gehad, of whatever. Zeer, zeer ongepast.

Ja bah, ik vind het zelfs heel erg naar. 'Iedereen handjes omhoog die het wel gelukt is om zwanger te worden!'.

De post van Mamsie mag van mij op een tegeltje
Laat je niet gek maken biechtje!
Ik heb wel kinderen, maar kan dan weer ‘jaloers zijn’ op mensen met een carrière of een koophuis. Maar daar hoefde niemand zijn hand voor op te steken, of wel?

Het doet me denken aan 'Kees en Co', waarbij een succesvol klasgenootje even komt vertellen hoe goed en geweldig haar leven is en op het eind blijkt dat ze diep, maar dan ook diep ongelukkig is in haar leven. Hetzelfde geldt voor 'The Nanny', ook een vrouw die alles had. Maar ze bleek haar metgezel te hebben gehuurd. Niet teveel aantrekken van wat anderen zeggen. Gelukkig zijn met wat je zelf hebt. Of nog gaat krijgen!