27 Apr 2017 12:38 door Anoniem278
lief biechtje,
je klinkt ook gewoon zo verdrietig. Wat moet je je rot voelen, en wat naar dat je de dingen die je over jezelf denkt zo als waarheid bent gaan zien dat ze je nu belemmeren om de deur uit te gaan.
Dapper, dat je hulp hebt gezocht, maar heel erg naar dat je zo het gevoel hebt dat je omgeving dit niet serieus neemt, niet serieus neemt hoe jij worstelt in je leven.
Laat dat niet de maatstaf zijn voor hoe je naar jezelf kijkt hoor. Want het is dapper om hulp te zoeken als je merkt dat het niet goed met je gaat, en het is even dapper om bij je omgeving eerlijk aan te geven hoe je je voelt. Dat zij er niet mee lijken te zitten, kan deels gevoed worden door jouw eigen idee over jezelf ('niet belangrijk, niet de moeite') die de waarneming gekleurder maakt, maar ook omdat andere mensen niet exact kunnen weten hoe jij je voelt. Immers, zij voelen het niet.
Ik zou het je gunnen dat je wat milder naar jezelf mag kijken, je hoeft niet aan welk ideaalbeeld dan ook te voldoen om naar buiten te mogen en onder de mensen te komen, en je hoeft ook niet meteen tien beste vriendinnen te maken.Je mag het moeilijk vinden en spannend en zelfs eng.
Misschien kun je straks, mocht het bij jullie niet regenen, gewoon even naar buiten met de kindjes?
Even buiten diep ademhalen en weten dat er hier in ieder geval mensen zijn die met je begaan zijn. Misschien is er wel een andere leuke moeder op dit forum met wie je eens kunt afspreken? Als je dat eng vindt, bv eerst als speelafspraak voor jullie kinderen, dan ligt de nadruk niet zo op jezelf?
liefs