21 Feb 2019 08:23 door Biechtje
Hier biechtje met dochter in pleegzorg
Zoals ik eerder heb geschreven is de dochter van mijn man uit huis geplaatst, omdat de moeder niet (goed) voor haar dochter kon zorgen. Sinds de uithuisplaatsing woont ze bij een pleeggezin. Én gaat ze met stappen vooruit. Ze kan haar eigen naam schrijven, letters schrijven, empathie tonen voor een ander, samenwerken, delen etc. Dit is allemaal te danken aan de rust en aandacht die het pleeggezin haar geeft. Ze doen wekelijks iets leuks. Bowlen, zwemmen, wandelen of een spelletje thuis. Een klein meisje met altijd een duivelse blik in haar ogen is écht een heel lief meisje geworden. Iets wat ik altijd heb gezien, maar nu zie ik ook altijd de intens lieve kant van mijn man.
Over een paar uur vertrekken we naar het midden van het land. We hebben een afspraak met pleegzorg. Er gaan veel zaken nog mis. Zo wordt er teveel naar de moeder geluisterd, mag moeder afspraken van mijn man afzeggen, omdat het zo lekker voelt en claimt moeder dat het probleem bij het kind ligt en nu dat beter gaat, ze wel weer thuis mag komen wonen. Het ergste? Ze geloven haar op haar mooie blauwe ogen. De instanties zijn drukdoende om dochter in maart al terug naar huis te krijgen. Wij, en het pleeggezin, staan machteloos. Want alles wat we zeggen zou te maken hebben met wrok en rancune. En dat terwijl we alleen maar de dochter proberen te beschermen en eigenlijk niets meer voelen bij de moeder.
Hebben jullie tips om wel door te dringen bij instanties? Want als dochter naar huis mag, dan gaat het mis. Het probleem ligt dan ook niet bij dochter, die nu zo heerlijk rustig is, maar bij moeder die verslaafd is aan drank (en mogelijk ook drugs). Ze verzint dat mijn man haar heeft geslagen, wat klakkeloos wordt geloofd, maar in werkelijkheid was het zo dat zij mijn man sloeg. Maar zij is zo goed in het toneelspelen dat ze waarschijnlijk wint over de rug van dochter. Kijk onze ruggen zijn breed en ze mag er op en neer gaan zoals ze wenst, maar ik wil zo graag dat het meisje veilig is. En dat is ze echt niet door naar huis te gaan, maar ik weet ook niet hoe ik dat duidelijk moet maken. Jullie?
Edit: Moeder heeft dochter vorig schooljaar, toen het echt mis was in hun huishouding, naar een andere school gestuurd. Zo weet de school niet dat dochter nu rustig is door uithuisplaatsing en denken dat het in dochters aard ligt om nu rustig te zijn. Daarnaast is moeder niet eerlijk, want ze houdt informatie weg van/houdt contact tegen met pleegmoeder. Doordat informatie van 'vroeger' is weggevallen, hebben alle hulpverlenende instanties en school een verkeerd beeld van de situatie. Maar wij komen er niet door, terwijl we echt ons best doen.