15 Aug 2018 12:48 door Lilou
'Gewoon doorgaan' klinkt simpel, is het dus soms gewoon niet. Maar hoewel je het niet doet op een manier zoals hij het zou willen zien vind ik het juist ook knap wat je wél doet. Je ligt niet de hele dag in bed (of je forumt van daaruit ;-) ), je houdt nog steeds dat stuur vast, je geeft aan wat je voelt en denkt, je zoekt contact (hier, bij partner, bij behandelaar) in plaats van te gaan vermijden.
Mij lijkt steun vanuit je partner en directe omgeving een belangrijke factor om uiteindelijk hier weer uit te komen. Is het een idee om ook deze gedachten bij je behandelaar neer te leggen? Ik kan me best voorstellen dat je op dit moment zo in je eigen emoties en gedachten verstrikt zit, dat er ook weinig ruimte is voor je partner en begrip/inzicht in zijn emoties en gedrag. Misschien zou deze (of een andere) behandelaar jullie juist een handje kunnen helpen om te kijken hoe jullie elkaar binnen je eigen mogelijkheden op dit moment wel meer tot steun kunnen zijn? Je partner klinkt op dit moment een beetje als een hork en zijn houding helpt jou dus niet, maar ik kan me best voorstellen dat een dergelijke houding soms uit machteloosheid of onvermogen komt in plaats van onwil.
Ik hoop voor jou dat je vandaag in elk geval 1 fijn, positief of mooi lichtpuntje mag vinden dat je vandaag de dag doorhelpt.
♥️ N. juli 2014
♥️ L. maart 2016