Hier zijn de links. Maar ik heb beneden het complete interview geplaatst, want ze hebben er flink in geknipt. Als het goed is krijg ik over twee weken de foto's die ze gemaakt hadden. Baal dat ze juist deze foto hebben genomen als coverfoto, ik heb 1 oog verder open dan het andere. Ik weet zeker dat er betere gemaakt zijn
https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achte ... nooit-sekshttps://www.facebook.com/vrouw/posts/1527054643994598http://www.telegraaf.nl/reportage/28128 ... os___.htmlBrigitte Le Blanc (26) valt op mannen, maar voelt zich niet seksueel tot ze aangetrokken. Ook haar vriend is aseksueel. In de twee jaar dat ze samenzijn hebben ze nog nooit seks gehad, en dat houden ze graag zo.
“Als Mark en ik op de bank een serie liggen te kijken, hoef ik niet bang te zijn: ‘Straks moet er nog iets gebeuren...’ Sterker nog, als er een seksscène voorbijkomt, kijken we elkaar aan: ‘Gaan we weer, moet dan nou?’ Het voelt zo bevrijdend dat we niets van elkaar verwachten op seksueel gebied. Ja, we liggen samen in één bed en staan vaak samen onder de douche. Maar daar raken we niet opgewonden van. We houden van knuffelen, en ook nog wel van romantisch zoenen. Maar de grens ligt bij tongzoenen, daar doen we niet aan. En aan seks al helemaal niet…
Als puber was ik al een beetje anders dan anderen. Op de middelbare school heb ik nooit gedacht: ‘Ik zou wel een vriendje willen,’ of: ‘Ik wil met iemand zoenen.’ Het speelde toen ook nog niet. Ik ging niet vaak uit, kwam niet in aanraking met jongens die misschien iets wilden. Dat veranderde op het mbo. In de pauze gingen de gesprekken vaak over seks, over wie wat met wie had gedaan. Ze vroegen ook steeds wat ik had gedaan. Heel vervelend. Dan zei ik maar: ‘Kunnen we het niet over iets anders hebben?’
Zelf was ik er niet mee bezig, anderen wel. Toen we een keer in een discotheek in Spanje waren, hebben medescholieren me gepusht om met een jongen te tongzoenen. Ik vond het idee alleen al vreselijk, maar dacht: laat ik het maar een keer doen. Ik vond het niet leuk, vies zelfs… Verder kan ik me niet herinneren dat er jongens in mij geïnteresseerd waren; ik denk dat ik onbewust afstand hield. Mijn familie vroeg gelukkig nooit ‘of het niet eens tijd werd…’ Ik denk dat ze dachten dat ik er gewoon een beetje laat mee was. Pas rond mijn twintigste kreeg ik behoefte aan aandacht en liefde van het andere geslacht. Ik wilde graag weten hoe het was om een vriendje te hebben en schreef me in op een datingsite. Geen moment heb ik eraan gedacht dat bij daten en een relatie hebben meestal ook seks komt kijken…
OnbegrepenIk kwam al snel in contact met een jongen en we kregen verkering. Ik was verliefd. Het was in alle opzichten een fijne relatie, behalve op seksueel gebied. Als het aan hem lag, hadden we vaak seks, als het aan mij lag helemaal niet. Niet dat ik de seks vreselijk vond, maar ik had er nooit zin in. Als ik het initiatief nam, deed ik dat alleen voor hem. Zelf had ik de behoefte niet. In het begin dacht ik nog dat ik verlegen was, een laatbloeier. We sloten steeds compromissen, maar als ik op de kalender zag dat het alweer een maand geleden was, voelde ik me schuldig. En hij was gefrustreerd, vroeg zich af: ‘Houdt ze wel echt van mij, want als je van iemand houdt, wil je toch seks met elkaar?’
We kregen steeds vaker ruzie. Ik was verdrietig: waarom kon ik niet normaal zijn, wat was er mis met me? Lichamelijk was er niets aan de hand; alles werkte gewoon. Ik ben gaan googelen en las over aseksualiteit, waarbij je je niet seksueel aangetrokken voelt tot anderen. Ik wist meteen: dat ben ik. Alles viel op z’n plek. Ik voelde opluchting: er was niets mis met (me) mij! Tegelijkertijd dacht ik: ‘O jee, hoe nu verder?’ Aseksualiteit is een geaardheid, dus er viel niets aan te doen. Toch had ik nog de hoop dat ik kon veranderen. Ik ben naar een seksuoloog gegaan, maar zij wuifde mijn hoop weg. Haar advies was: ‘Probeer het vaker, dan gaat het beter.’ Ik voelde me zo onbegrepen.
Ik heb mijn vriend uitgelegd dat ik waarschijnlijk aseksueel was. Dat vond ik doodeng, ik was bang dat hij het zou uitmaken. Gelukkig was hij heel begripvol. Hij zei: ‘Als het me alleen om de seks ging, was ik allang weggeweest.’ We hebben het nog geprobeerd samen, zonder succes. Een relatie zonder seks wilde hij niet, en wie was ik om hem dat te ontnemen? Na ruim drie jaar zijn we uit elkaar gegaan. Heel verdrietig, want ik hield van hem. Maar het was ook een opluchting dat ik die druk niet meer voelde.
Ik heb mijn ouders de reden van onze breuk verteld. Ze waren geschokt, dachten dat ik gewoon preuts was en wierpen tegen: ‘Doe niet zo raar, het verandert vast.’ Ik weet nog dat ik alle condooms in de prullenbak gooide waar mijn vader bij stond. Hij dacht: ‘Wat is dit?’ Pas toen mijn ouders meer over aseksualiteit gingen lezen, begrepen ze het en hebben ze het geaccepteerd. Eenmaal ‘uit de kast’, besloot ik dat ik het niet ging verbergen. Ik heb het al mijn vriendinnen verteld en op Facebook en Twitter gedeeld. Gelukkig kreeg ik alleen positieve reacties. Een oud-klasgenoot van het mbo reageerde: ‘Je zult wel gedacht hebben, met ons in de klas… we hadden het zó vaak over seks!’
ForumAls single nam ik me voor: ik wil nooit meer seks. Ik maakte me wel zorgen; zou ik dan wel iemand vinden? Alleen blijven, wilde ik niet. Ik wilde een romantische relatie, trouwen… Maar veel sneller dan ik dacht, leerde ik via een forum voor aseksuelen Mark kennen. Ik herkende me in zijn berichtjes: we wilden allebei graag een romantische, liefdevolle relatie. Op een datingsite kwamen we elkaar weer tegen. Daar kon je vragen beantwoorden – waaronder heel veel over seks – en we bleken een match van 99 procent te hebben! Ik was meteen hoteldebotel toen we elkaar ontmoetten. Na vijf maanden woonden we samen.
Ik ben heel blij met mijn leven nu. Mijn ouders staan honderd procent achter onze relatie. Voor onze vrienden is het inmiddels ook normaal. Al vroeg een vriendin laatst wel: ‘Hoe doe je dat dan met douchen?’ Ik moest lachen: ‘Nou gewoon, we kleden ons uit, gaan samen onder de douche staan en kleden ons weer aan.’ Het windt ons niet op, maar we vinden de intimiteit wel fijn. Soms krijg ik ook heel persoonlijke vragen van mensen die ik niet ken. Toen we een keer met een groep gingen eten, wilde iemand weten: ‘Masturbeer je wel?’ Dat zouden ze nooit aan een heteroseksuele vriendin vragen! Ik probeer dan uit te leggen dat ik lichamelijk wel opgewonden kan raken, maar dat het verlangen om dat met andere mensen te delen, ontbreekt. Ik kan acteurs heel sexy vinden, op afstand vanaf de bank; ik zou niks met ze willen doen. En als mijn geliefde naakt voor me staat, windt dat me niet op. Masturberen is wel een normaal onderdeel van mijn leven, maar puur om te ontspannen. Daar hoef ik verder niemand bij te hebben. Dat is niet voor iedereen hetzelfde, aseksualiteit heb je in allerlei gradaties. Sommigen vinden seks juist geweldig; je kunt tenslotte seks hebben zonder je seksueel aangetrokken te voelen. Maar ik behoor niet tot de categorie die geniet van seks, ben ‘hetero-romantisch’: ik val op mannen, ik wil er alleen geen seks mee.
De schaamte voorbijAls ik nieuwe mensen ontmoet en het komt ter sprake, zeg ik eerlijk dat ik aseksueel ben. Veel aseksuelen schamen zich, omdat het nog iets onbekends is en er vaak lullig over wordt gedaan. Ik heb er zelf niet mee te maken gehad, maar ik weet dat veel aseksuelen kwetsende opmerkingen krijgen, vooral online. ‘Jij bent zo lelijk, je kunt toch niemand krijgen,’ of: ‘Kom maar een keer bij mij, ik genees je wel.’ Het doet mij ook pijn als ik dat hoor.
Zelf schaam ik me helemaal niet meer. Ik heb het even moeten verwerken, maar daarna voelde ik me zo bevrijd. Het was fijn om te weten: ik ben niet gek, en ik ben niet alleen, er zijn meer mensen zoals ik. Daarom deel ik mijn verhaal. Ik hoop dat er meer begrip komt. Veel mensen denken dat aseksuelen losers zijn. Dat zijn we niet, we zijn net als ieder ander; je ziet het niet aan de buitenkant. We zijn ook niet koel en emotieloos, kunnen net zo goed liefde voelen en geven.
Ik wil heel graag trouwen met Mark, maar een kinderwens hebben we niet. Ik ben dol op de kinderen van vriendinnen, maar ben zelf bewust kindvrij. Gelukkig staan Mark en ik er hetzelfde in; we houden van onze vrijheid en van onze twee katten. Er zijn zeker aseksuelen met kinderen en je hoeft tegenwoordig ook niet per se seks te hebben om zwanger te raken, maar ik voel gewoon geen moederinstinct en zwanger zijn lijkt me vreselijk.
Kwetsende opmerkingenAseksualiteit is echt nog een taboe. De meeste mensen hebben er geen beeld bij: ‘Als je geen seks hebt, wat heb je dan samen?’ Ze denken niet aan alle andere aspecten van een relatie die heel waardevol zijn. Soms hoor ik zelfs: ‘Als je geen seks hebt, heb je toch een broer-zus relatie?’ Eén van de ergste dingen die je kunt zeggen. Alsof het minderwaardig is. Hoe kun je oordelen over andermans relatie? Mark en ik houden van elkaar. Het is anders dan een familierelatie, het is een liefdesrelatie. Voor mij zijn liefde en seks alleen gescheiden. Als je seks zonder liefde kunt hebben, waarom dan geen liefde zonder seks?”