8 jaar? volgens mij doen de buurtkinderen dit al een paar jaar eerder. Hangt van de buurt af natuurlijk.

Je zoon van 8? Huh.. julian is 5 en speelt alleen buiten. Dus buurt kindjes bellen hier ook aan. Is toch best normaal.

Lijkt me normaal hoor! Onze buurmeisjes van 5 en 6 fietsen ook altijd samen door onze heerd en naar het speeltuintje. Mijn dochter heeft er (gelukkig, haha) nog niet om gevraagd, ik vind haar met 4 jaar eerlijk gezegd nog een beetje jong daarvoor. Maar ze speelt wel eens bij de buurmeisjes thuis of zij bij ons.

Toen ik je tekst las dacht ik dat je het over 3/4 jaar had. 8 is toch geen gekke leeftijd om alleen buiten te spelen. Mijn zoon ging met 3 al alleen naar buiten, wel onder begeleiding van de oudere buurjongen, maar toch.

Toen ik je tekst las dacht ik dat het om je jongste ging.
Hier speelt hij vanaf vier jaar buiten met vriendjes of fietst alleen rondjes om het blok.
Dus ik vind de leeftijd van je zoon al helemaal prima om alleen op pad te gaan in de buurt.

Onze jongste hobbelt ook de tuinen af en de kids van de buren ook, maar die worden altijd door een volwassene in het zicht gehouden.

Ik heb nu al regelmatig buurkindjes van 4, 5 en 7 over de vloer die met E (2 jaar) of in elk geval met haar speelgoed of in onze tuin willen spelen. Af en toe mag dat best. Naar buiten mag ze natuurlijk nog láng niet alleen, maar de andere kinderen van 4 en 5 mogen wel zelf bij andere buren of voor de deur spelen en die van 7 ook alleen op straat of in het speeltuintje. Dat lijkt me op die leeftijden best normaal.

Hiermee wil ik niet je gevoel bagatelliseren, loslaten is ook gewoon moeilijk en soms even slikken. Maar ik denk dat het qua leeftijd zeker moet kunnen!

Onze achtjarige gaat de hele wijk door, we weten soms niet eens waar hij precies is. Ik dacht ook echt dat je het over een 4/5 jarige had.

Wij wonen langs een doorgaande weg waar ze af en toe best hard rijden. En voorheen speelde hij gewoon met zijn broertje in de tuin. Vandaar dat dit voor ons allemaal nieuw is. Ik dacht dat het allemaal wel rond deze leeftijd pas zou beginnen. Maar als ik jullie zo lees niet dus..

Mijn zoon word in juni 8 en word soms opgehaald door een buurkindje, maar ik zit dan ook niet rustig op de bank. Hij gaat soms ook alleen naar huis van school, ook dan ben ik wel gespannen.
Ik vind het gewoon moeilijk om los te laten en ben bang dat hem wat overkomt. Hij is zo onzeker en makkelijke prooi voor kindjes die wat kwaads in zin hebben. Hij is totaal niet weerbaar.

Nou ja dat heb ik dus ook Annemie. Ik ben echt zo bang dat hij onder een auto komt of wat dan ook. Maar toch hoort het loslaten erbij. En dit is nu mijn eerste week dus ja. Ik denk dat het hetzelfde voelt voor mij als voor een moeder met een 4 of 5 jarig kind. Eens moet de eerste keer zijn. Hiervoor was het gewoon niet van toepassing en ik kan hem ook niet dwingen om als 5 jarige de straat op te laten gaan als hij liever thuis met zijn broertje speelt toch?

Nee inderdaad Ava, ik begrijp je helemaal. Mijn oudste heeft die behoefte ook nooit gehad en nu nog niet dat hij er echt zelf op uit gaat, alleen als hij op gehaald word. Ik zie hier ook 4-5 jarigen alleen op straat, ik vind dat gewoon niks, maar ieder zijn ding.

Aan de achterkant hebben we een binnentuin en daar mag m’n oudste van 6 gewoon los. Aan de voorkant rijden auto’s, is al vrij snel een autoweg en het is niet echt een speelomgeving dus daar loopt ie niet los. Daar komt bij dat er groepjes kinderen rondlopen die straatgedrag vertonen wat ik niet ok vind. Dus ik heb m’n oudste nooit aangespoord om daar te gaan spelen, en hij heeft er nooit om gevraagd.

Wat leuk dat je zoon veel buiten gaat spelen! Altijd weer spannend, zo’n nieuwe fase. Hoe gaat het normaal met je zoon in het verkeer? Ik zou hier gewoon goede afspraken over maken met hem, hij is op een leeftijd dat dat prima kan.

Mijn zoon begon vorig jaar (3) met buitenspelen. Ik zat dan wel hoogzwanger achter het raam om hem in de gaten te houden. Maar voor mijn gevoel was hij alleen buiten. Nu speelt hij ook alleen buiten maar checken we minstens elk kwartier of hij nog is waar hij hoort te zijn. Er kunnen hier geen auto’s komen en hij houdt zich prima aan de afspraken, dat helpt natuurlijk ook.

We moeten hem wel vaak op wijzen dat hij voor zich moet kijken. Hij kijkt af en toe te vaak nog alle kanten in behalve naar voren. Maar ook dat ging de laatste keer fietsen al beter gelukkig.

Ligt idd wel aan je kind, mijne is niet zo’n dromer en heeft snel door of iets ok is of niet. Maar goed, ik vind 8 wel een leeftijd waarbij het goed kan.

Mijn kinderen spelen vanaf dat ze 5 jaar waren alleen buiten. Van mijn dochter wil ik weten als ze verder weggaat dan hier in de buurt. Mijn zoon mag alleen hier rondom het blok en ik wil het weten als ze bij iemand binnen gaan spelen. Ze lopen hier regelmatig in en uit met de kinderen uit de buurt. Als ik geen zin heb dat ze hier naar binnen lopen met z’n allen dan zeg ik gewoon dat ze alleen in de tuin mogen spelen en niet binnen.

Ik heb ook moeite met loslaten hoor. Nu speelt dat hele buitenspeel ding hier thuis niet echt (weinig kindjes in de buurt). Maar hij mag rustig buiten spelen, als hij bij een buurtkindje in de tuin gaat spelen wil ik dat wel even weten. Maar dat gaat goed. Maar nu waren we afgelopen dagen op de camping en hadden een safaritent bij het water. Heerlijk weer, dus T. maakte genoeg vriendjes (lol dat ze hadden). Kindjes mochten echt veel meer dan onze T. terwijl ze ongeveer van dezelfde leeftijd zijn (7). We gaan even naar het centrum gebouw, ga je mee? Of ga je mee zwemmen in het zwembad. Dan heb je mij in de boom zitten hoor. Loslaten is echt verschrikkelijk moeilijk.

Ons kind van 2 gaat al zelf met de buurkindjes naar buiten. Speelt op straat, gaat zelf aanbellen en mag zelf ook naar het speeltuintje paar straten verder. Bij dat laatste moet wel een van de buurmeisjes mee, dat weten ze allemaal. Zij zijn minstens 8. Ik vind het zo fantastisch hem zo zelfstandig te zoen keuvelen, heerlijk. Ze weten in de straat ook allemaal feilloos tot waar ze mogen komen. Vind ik goed voor hem juist, dat nu allemaal al.

Een van de ouders kijkt in alle bovenstaande situaties trouwens wel geregeld even naar buiten hoor of we zijn zelf ook buiten aan het kletsen.

Zora, de jouwes is over 4 dagen al 3.

Wij wonen in een drukke straat met auto's en geen kinderen in de leeftijd van die van mij. Dus het is hier nog niet aan de orde.
Maar mijn gastkinderen van 5,8 en 9 spelen veel alleen/met vriendjes buiten thuis.
Die van 9 mag ook alleen naar huis fietsten vanaf mij langs die drukke weg dus.

Ik heb zelf geen kinderen maar werk wel met ouders en hun gezinnen. Helpt het om terug te relativeren naar je eigen jeugd? Ik vind 8 echt een prima leeftijd om buiten te spelen zonder toezicht. Hoe was dit toen je zelf kind was? Vast ook dingen gedaan die niet mochten of weleens keihard met de fiets gevallen of net niet die auto geschampt omdat je zat te dromen. Wellicht plaatst dit het wat meer in perspectief dat het er gewoon bij hoort dat kinderen juist lekker buiten horen te zijn ipv in de veilige tuin of binnen.

Ligt ook wel deels aan de verkeerssituatie ed natuurlijk.
Onze wijk is wel heel veilig, naar straks naar school gaat ze echt niet alleen, want dan moet ze drukke wegen over.

Maar herken het gevoel van loslaten wel. Wij waren dus op vakantie vorige week en daar kwamen ook steeds kindjes om met ons dochtertje te spelen. Of ze kwam ze tegen bij t ontbijt en dan rende ze zo met de andere kids mee. Nou wij laten haar dus echt nog niet alleen gaan (ze is bijna 3 net als T van zora). Straks kukelt ze in zwembad of valt ze van de trampoline of weet ik wat. Maar vonden t ook sneu als zij als enige niet mee zou mogen, dus een van ons volgde dan vaak op een afstandje haha. Maar wil dr liever nog niet uit gezichtsveld hebben en vond t zelfs ook beetje spannend als ze met 1 van de andere ouders mee ging. Weet dat dat prima is en doe t dus ook wel, maar zit dan toch nog niet helemaal op gemak zelf.

De andere kindjes waren overigens allemaal ouder. 5-11 ofzo. Vond t al best impressive dat die van 5 zo veel alleen mocht. Er was 1 ander meisje van bijna 3 en die mocht wel met haar oudere broer en zus op stap, dat maakt t ook nog weer anders misschien.

(Maar als ik dan de ervaringen hier lees vraag ik me ook af of ik dan veel te voorzichtig/ angsthazerig ben. Wordt nog wat als ze straks op school zit haha)

Ik denk dat t ook erg afhankelijk is van de wijk/straat. Voor mn huis zit een grasveldje, dan een straat en dan weer huizen. E speelt al zeker vanaf haar 4e alleen buiten, overbuurmeisje en zij gaat heel goed samen. Ja om bij elkaar te komen moet er 1tje oversteken, maar dat gaat wel goed. Ze gaat ook naar t overbuurmeisje schuin paar deuren weg, dat is van af hier binnen niet te zien.
Ze speelt dan op verschillende plekken, achter in t gangetje, achter bij de garages, voor op t veldje, paar veldjes verderop (bij t andere meisje voor), of bij iemand binnen. Dat laatste weet ze dat ze dat moet zeggen, maar heel soms vergeet ze dat. Gelukkig ken ik de ouders haha
Ik vind t heerlijk dat ze zo lekker kan spelen

Bij ons in de buurt liepen er kinderen van amper aan 2 jaar alleen over straat zonder dat de ouders daar toezicht op hadden. Die zaten een straat naar achteren voor het huis te roken/drinken enz. Ik kon me daar enorm over opwinden want ik vind dat echt niet vertrouwd, met ook meerdere vijvers in de buurt. Maar oké. Inmiddels zijn we daar weg, dus ik hoef me er niet meer druk over te maken.

Onze 4 jarige mocht van mij nog niet onder toezicht in de buurt spelen. Valt ook niet heel erg met leeftijdsgenootjes te vergelijken vanwege zijn achterstand. Echt afspraken maken met hem is nog lastig. Dat was dan ook 1 van de redenen waarom we wilden verhuizen zodat de kinderen meer speelruimte konden krijgen in eigen tuin. Wie weet dat ik het met onze jongste wel eerder aandurf en helemaal straks in een andere buurt. Maar dat zien we wel.